RSSGentblogt. Voor altijd de beste stadsblog ooit!
Ik heb al jaren niet meer ingelogd. Ik heb al jaren niks meer geschreven. Ik heb al jaren niks meer gedaan voor Gentblogt. Dus ja, het is ook wel een beetje mijn schuld dat Gentblogt er mee stopt, wellicht. Sorry daarvoor!
Tien jaar geleden kreeg ik een telefoontje van Ilse. Want dat ik ook een blog had en ze had gelijk wel een leuk projectje in haar hoofd, samen met een collega van haar. Maar dat ze er nog iemand bij wilden, nog een blogger. Ikke dus. Een paar brainstorms later waren we er zowat klaar voor: een blog met een aantal mensen samen over Gent. Alles kan, alles mag, maar we laten ons niet sponsoren of voor de kar spannen van iets. Niet door de stad, zoals door velen gedacht werd. En ook niet door winkels of bedrijven. En dat principe hebben we aangehouden tot op het einde.
De start, dat was iets hectischer dan we zelf hadden kunnen inschatten. Wij kwamen zo’n beetje in het oog van de blogbelangstelling te staan met onze stadsblog. Tijden waren dat, jong. Heel leuke zelfs. Leuke nieuwe mensen leren kennen, mensen waarmee ik nog altijd contact heb. Mensen die ik als goede vrienden beschouw. Tijden van woelige redactieraden ook. We deden alles gratis en de hosting werd betaald door de vrienden van Gentblogt. .
Maar toen stapte ik in de stadspolitiek en werd ik verkozen. Niet veel later werd ik mama. Mijn tijd werd sterk gereduceerd en alles wat ik schreef, werd scherp onder de loep gehouden. Wat het meteen een stuk minder plezant maakte. Ik deed vooral nog actua eigenlijk. In 2010 heb ik er de stop uit getrokken: ik kon de energie er niet meer voor opbrengen, ook door een aantal persoonlijke gebeurtenissen in mijn leven.
Maar goed. Ik ben het project blijven koesteren. Ik las er nog heel geregeld. Ik zat niet meer in de redactieraad en was totaal niet meer op de hoogte van wat daar gezegd werd. Dus wist ik er ook niet van dat ze gingen stoppen.
Het piekt een beetje, maar ik begrijp dat wel. Iedereen zijn leven is veranderd. Als ik het niet meer zie zitten om er verder voor te gaan, kan ik dat ook niet verlangen van de overblijvers. Heel ferm trouwens, dat ze zo lang verder gedaan hebben al die tijd. Allemaal vrijwilligerswerk, allemaal na de uren. En er is zoveel veranderd in internetland, dat ook al. En inderdaad, het moet wijs blijven, als het niet meer wijs is, moet je stoppen.
Proficiat en bedankt, alle lieve medewerkers in al die jaren!
Bedankt, lieve lezers!
© 2015 GENTBLOGT VZW
dank je, Lien!