Michaël Borremans
In het stedelijk Museum voor Actuele Kunst (S.M.A.K.) loopt momenteel een tentoonstelling van de Belg (°1963 Geraardsbergen) Michaël Borremans.
Hij noemt zichzelf een donkere romanticus. Zijn werken verraden een uitgesproken invloed van zijn studies grafiek en fotografie (St. Lucas Gent) : ze evolueren traag in een somber, surréalistisch kader. Ze ogen niet hedendaags, maar wel absurd met hier en daar een verhelderend lichtpunt.
Twee van zijn schilderijen springen er, naar mijn inzien, uit qua (pastel)kleur en compositie : een onafgewerkt beeld van een meisje aan de piano en een stilleven van een bloemenmand met, alweer onafgewerkte, vrouwenbenen in slofjes.
Net zoals het werk van landgenoten als Ensor, Rops, Magritte en De Cordier ademt de hand van Borremans de surrealistische drang om logische associaties te vermijden.
Nog van zijn hand krijgt men een reeks tekeningen te zien waarover hij zelf zegt : “Ik maak tekeningen en schep situaties die geen realitieitswaarde hoeven te hebben”.
De werken van Borremans zijn echt de moeite waard, een heuse ontdekking voor ons, landgenoten, waarop we terecht fier mogen zijn.
Info:
Nog t.e.m 17 april in het S.M.A.K..
© 2005 GENTBLOGT VZW
Ik had al veel lof gehoord over Michael Borremans, ben het deze week zelf gaan bekijken, en ik kan enkel bevestigen dat ik dit heel mooi werk vindt, zowel zijn schilderijen als zijn tekeningen.
Uniek aan de expo in Smak Gent is dat je zowel de tekeningen als de schilderijen samen te zien krijgt.
Een vriendin vertelde dat een kunstenaar lesgever uit Gent reeds aantal jaren geleden voorspelde dat Michael Borremans een ” heel grote kunstenaar was en zou worden “, als je kijkt in welke collecties hij zit, zeer veel al bijvoorbeeld in New York City, ja, dan weet je het wel.
We mogen fier zijn op ” onze ” Michael Borremans, geboren in Geraardsbergen, in een heel goed jaar, het mijne ook,
1963.
Graag beveel ik ook aan kunst minnaars, de expos in Museum Guislain aan, VErborgen Werelden, misschien moet ik eens een stukje plegen, ik ben danig onder de indruk van het werk van Gerard (ik schrijf uit het hoofd) van Lankveld, Nederlander,
die wat anders is in zijn hoofd en hersenen,
die om zijn demonen te bedwingen,
zich uitriep tot keizer van zijn eigen keizer rijk.
HIj maakte horloges, hangend staand, soms heel groot,
heel ingenieuse constructies, kleine vliegtuigjes, allemaal zo bijzonder en fascinerend.
Ook de werken van Henry Darger, Amerika intrigeren me.
Na zijn dood bleek dat deze afwasser in ziekenhuis een groots boek, met talloze tekst had geschreven, hij maakte ook een soort collages. Er komt een stuk over, in april, in kader van het Time festival, door onderandere Johan Dhollander.
Hij maakte ook met nog een compaan een installatie ter ere van Henry Darger.
Deze expos, Het mUseum Guislain,Guislaanstraat, heel makkelijk bereikbaar met oa tram 1, toegang zonder reductie is 5 euro, maar er zijn nogal wat reducties.
Heel warm aanbevolen,
ik was blij dat ik Patrick Allegaert zag, directeur of is het conservator van het Museum Guislain, maar duivel doet al, ook in de theaterwereld, ik feliciteerde hem met zijn mooie tentoonstellingen en heel bescheiden bedankte hij mij.
Planet Gender Gent, laatste dagen
zie https://www.planetgender.com
zeker onder ” galerie ” bovenaan aan te klikken
ja, ik word zo stilletjes aan verslaafd aan Gent Blogt.
ik lees het graag en als ik mag, geef ik graag wat opmerkingen
of suggesties, beter, want wie ben ik om anderen te bekritiseren.
Ik las iemand die zei zoveel aanbod cultuur,
restaurants, cafes in Gent,
ja, dat klopt,
Mag ik nog 1 iets warm aanbevelen,
het zijn de laatste 3 dagen van het initiatief Planet Gender
in Gent,
planet gender gaat over mensen, die veranderen van man naar vrouw of vrouw naar man of verkiezen om die keuze niet te maken, die ergens tussen man en vrouw leven.
Öp een dertig locaties in Gent, zijn fotos van een aantal mensen te zien, fotograafis Marc De Clercq,
en teksten over diezelfde mensen, portretten van hen, geschreven door Estelle Slegers.
Bv te zien in uitstalraam Circus Mahy, aan Provinciegebouw aan het Zuid, in het Groot Huis St baafs hangen twee heel bekende Gentse mensen, actrice en veel meer dan dat Vanessa Vandurme (allemaal indiaan, White Star….) en Dille.
Nog tot en met nu zondag, plannetjes zijn normaal nog te bekomen bij Dienst Toerisme, lakenhalle of bij deelnemende locaties, oa Casa Rosa, niet ver van Vrijdagsmarkt.
Ook beeldende kunst in een vijftal galeries LInk, Jan Colle (heel mooie galerie, niet ver van het mooi gerestaureerde VAnCrombrugghe Genootschap Huidevetterskaai, en waar brasserie Remaut en Remaut huist)Art Track, het Achterhuis,en Galerie De Buck, Zuidstationstraat.
Zeer warm aanbevolen, waarom ik het zo propageer,
dit gaat over het recht op anders zijn en jezelf zijn, wat ook dan de betekenis de uitleg is van anders zijn.
zie https://WWW.planetgender.com, het plan kan je ook downloaden
laatste drie dagen !!!! nog maar tot en met nu zondag drie april
Ik heb nog op de rodelijvekes les gekregen van Michael Borremans.
Ik kon totaal nie tekenen en toch gaf hij me altijd goeie punten, hij was niet het soort leraar da traditiegetrouw handelde maar een beoordeling gaf vanuit zijn eigen denkwijze.
Een grote pluim voor hem.
Nog veel succes.
Heel schoon expositie in het S.M.A.K dat geef mij nog meer moed om verder te gaan in miin kunst. Bedankt
In het ene artikel staan verschrikkelijk lange theorieen over zijn werk en in andere staat dat je er niet te veel moet achter zoeken, dat hij gewoon met je speelt. Hij gebruikt toch gewoon foto’s en plaats die in een andere context, de rest verzin je er toch zelf bij. Of moet je bij het bekijken van zijn werk echt rekening houden met bvb het feit dat worsten symbool staan voor rijkdom en welvaart die onderhevig zijn aan bederf? Iemand een mening?
Fantastische expositie.
Lang geleden.
maar kan er iemand eens starten met een boycot van die afschuwelijke witte uitlegbladen van het Smack. Ze zijn tergend en onleesbaar
Misschien dat iemand ze ooit een goed compromis vond maar…
Michaël Borremans is een prachtig tekenaar – zonder twijfel -
die pietepeuterige tekeningetjes, die bizarrerieën op een paar vierkante centimeter (j’ai dit bizarre? comme c’est bizarre) : om direct smoorverliefd op te worden
zijn schilderijen missen echter diezelfde kracht: ze hebben zoiets van ik ga dat nu ook eens met verf op doek proberen zè.
(was vriend Jan Van Imschoot niet de goede – slechte – raadgever? : Michaël, goed jong, maar probeer dat nu ne keer op doek en ge zult zien …)
– en het dwingende (de artistieke drive – de soul – hoe noem je zoiets begot) was uit zijn werk verdwenen
het is duidelijk de markt die hier beslist : vrij behoudsgezinde (veilig investerende) kunstverzamelaars (Hollywoodgeld wordt er gefluisterd – en de kleine lettertjes op de bordjes doen al zoiets vermoeden : L.A.?) steken hun geld nog altijd liever in “duurzame” schilderijen
spijtig
want je ziet zo de schilderkunst “verborremansen”
heb je COMING PEOPLE in het SMAK gezien? die paar schilderijtjes? om bij te wenen
hoe zei Beuys dat ook alweer?
“Der Fehler beginnt schon dann, wenn jemand Leinwand und Farbe kauft”
ik maak deze bedenking eigenlijk naar aanleiding van een bezoek aan een andere tentoonstelling: PIJN in het Museum Dr. Guislain
daar zie je ondermeer een tekening van Borremans en het is van het beste dat daar te zien is – samen met Philippe Vandenbergs IN MEMORIAM U. MEINHOF (wat bijvoorbeeld wel prangende schilderkunst is) en een paar tekeningen van Thierry de Cordier die stand houden
een werk van Luc Tuymans dat daar ook hangt valt dan weer serieus tegen
by the way die muurschildering van Jan Van Imschoot in gent is een draak
dan liever de graffiti van Cum* in de Witte Zaal
Met groeiende verwondering en bewondering stel ik vast dat oud-Geraardsbergenaar Michael Borremans internationale faam heeft verworven.
In zijn geboortestad daarentegen is en blijft Borremans een illustere onbekende. Jammer.
Albert Schrever
Kent er iemand de richtprijzen voor de werken van Borremans?
De lotto gewonnen Koen ?
Op tinternet las ik ergens: “Christie’s London. The sale set new auction records for works by Michael Borremans (£131,200).”
In de Humo van deze week zegt Borremans zelf in een interview dat zijn schilderij “The Mirror” werd geveild voor 192.000 euro.
En dan heb je nog geen ‘kaderken’ voor errond, hé!
talent dijft boven, qoui
Borremans: vorrei avere informazioni maggiori sulle sue opere e se riesco a contattarlo per un eventuale acquisto.
Dit is een van die mensen waar we echt trots op moeten zijn.
ZIe ook nieuwe videowerken die uit de storm van de media werden gelanceerd in De Appel in Amsterdam… zeer knap en ingetogen recent videowerk! ‘(nouja, echt op film opgenomen, 8, 16 mm)