RSSGeld (of het gebrek aan…)
Toen ik gisteren na de laatste productievergadering onze werkplek verliet, stonden de Turkse kinderen uit de buurt rond mijn auto te draaien. Ze wilden eens op alle knopjes drukken: ruiten naar omlaag, ruitenwissers op en neer en finaal ne keer goed toeteren.
Als het weer wat mooier wordt, lijkt iedereen op straat te komen. Bij gebrek aan tuin of grote koer dan maar op de straat.
Op het gesprek in de Vooruit maandagavond, waarbij de Genste stadsmonitor werd voorgesteld, kon ik horen hoe nauwelijks 25% van de woningen in Gent aan de echte standaardnormen beantwoorden: veel kleine, en oncomfortabele woningen in Gent. Wat doe je eraan?
Het wordt hoog tijd dat zowel de Vlaamse als Federale Overheid met geld over de brug komt om de gigantische woonproblematiek aan te pakken. Een stedelijke overheid kan deze problematiek nooit alleen aanpakken.
We hopen dus maar voorlopig op iedere dag goed weer.
Zon en geen regen, iedereen op straat!
De stress en adrenaline neemt buitenproportionele vormen aan.
Vrijdagavond vanaf 19h zullen we ons beeldmateriaal in de wijk presenteren. Een boel randactiviteiten omkaderen het TV-Deluxeproject. Iedereen is druk in de weer: kabels leggen, het Zondernaamparkje inrichten, technische details bekijken, en zorgen dat iedereen weet wat hij of zij zich zo nuttig mogelijk kan maken.
Op de laatste vergadering, gisterenavond, voelde je de sterke groepsgeest.
Rode en vermoeide ogen, hier en daar een sigaret die uit een mondhoek puilt, zwarte humor en bakjes koffie of Worldshake-fruitsap. We proberen politiek correct te zijn en niet alleen in wat we drinken.
Grootste zorg blijkt alweer het financiële te zijn. Al jaren krijgen we complimenten voor het goeie, schone werk maar zelden is er echt voldoende boter bij de vis. Dag in dag uit dossierkes schrijven om aan de noodzakelijke centen te geraken. Ook nu lijken we geld tekort te zullen komen en zullen we moeten blijven zoeken naar extra-middelen. Dit is een vaststelling na vijftien jaar werk in de socio-culturele en welzijnssector: er zijn telkens onvoldoende middelen om op een haalbare en leefbare manier ons werk te doen. Dit zal wel geen toeval zijn. Liever geld voor bootjes, havens en mooie torens. Status en uitstraling, nietwaar? Het geloof en de moed om in de onderste lagen van onze maatschappij te investeren lijkt fel te zijn afgenomen.
Maar we trekken ons op aan het heel sterke engagement van heel wat mensen rondom onze werking: stagiaires, vrijwilligers, buurtbewoners, de mensen van Darm VZW,…en het extra-engament van heel wat professionals. Iedere dag is dit hetgeen dat maakt dat ik zelf mijn batterij kan volladen om er alweer eens tegen aan te gaan.
Donderdag en vrijdag lijkt de zon te zullen schijnen. Iedereen op straat!
Foto: ©Strash/Victoria Deluxe
© 2005 GENTBLOGT VZW
Lees net in bovenstaand artikel dat slechts 25% vd Gentse woningen aan standaardnormen beantwoorden. De overheid zou dus met geld over de brug moeten komen.
Zaterdag 16/04 jl. zeer interessant interview met Louis Tobback in De Morgen gelezen, waarin hij, terecht, beweert dat Gent en Antwerpen “zottigheden” als Het Forum en Museum aan de Stroom beter uit hun hoofd zouden zetten als er nog zo veel achterstandsbuurten zijn die dringend moeten aangepakt worden.
Gelijk heeft hij, Tobback durft het te zeggen. Een “ouwe krokodil” die nog zijn nek durft uit te steken.
Wat vinden de Gentenaars ervan, van al die miljoenen die naar megalomane projecten gaan?
de precieze cijfers ivm. woningen vind je op de website die vermeld wordt in het artikel hier net boven (stadsmonitor)
In het onderzoek geeft men een cijfers dat 91% van de woning een zgn “klein comfort” heeft. klein comfort is hier echter echt klein: een keuken is bijvoorbeeld geen voorwaarde hiertoe. Als je die keuken nog toevoegt als voorwaarde, dan zit je aan 57% van de woningen. En zo gaat het verder: geen grote herstellingen nodig? nog 32% van de woningen blijft over.
het geeft te denken….
Langs de andere kant is cultuur natuurlijk ook een belangrijke factor bij de leefbaarheid van een stad.
het is soms moeilijk de keuzes te maken…
De overheid. Altijd weer die overheid die per definitie tekortschiet. Ik word zo moe van die gesubsidieerde welzijnsmissionarissen die systematisch voorbijgaan aan de persoonlijke verantwoordelijk van het individuen en gemakshalve denken dat de overheid verantwoordelijk is voor het lot van elk van haar onderdanen.
Ik hekel ook uw schrijnend gebrek aan rechtlijnigheid of consequentie. Als mensen buiten komen omdat ze geen riante tuin hebben vindt u dat hartverscheurend. Anderzijds beschouwt u het als uw missie om mensen op straat te krijgen. Wat wil je nu eigenlijk? Dat ze buitenkomen, maar dan enkel op voorwaarde dat het gaat om er socio-cultuur project? Gemeenschapsgeld gaat best niet naar individuen maar naar openbare projecten. Daar is het individu best mee gediend. Als de overheid het openbaar domein verzorgt zullen haar onderdanen zelf wel in hun eigendom investeren. Als voetpaden, pleinen en parkjes mooi en aangenaam zijn is kuieren en socialisen met buren vanzelfsprekend kan dat tuintje je gestolen worden en wordt veel het socioculturele entertainment vaak ervaren als rustverstorende overlast. Nu ja, als je maar weet dat niet iedereen het met je eens is. … en neen ik ben niet verzuurd of laag opgeleid … gewoon een tevreden mens die reeds 15 jaar woont in wat in het welzijnsjargon een “kansarme buurt” is.
Tom Van Holsbeke