RSS“Als gij kunt klimmen, ik ook!”
Weer een ervaring rijker… In de belangstelling staan is altijd wel eens tof, vooral als de mensen je met open mond staan aan te gapen. Reacties à la amai, die durft dat of amai, die kan dat zijn heel tof om horen. Gisteren belde ik een vriend op om te vertellen dat ik wou klimmen, maar de respons was eerder van gij zijt zot zeker. Toegegeven, het was bij mezelf nog niet opgekomen om rolstoelgebruikers te leren klimmen. Maar, zoals vandaag bewijst, niets is onmogelijk…
Donderdag, vrijdag en vandaag (eh, gisteren dus, zaterdag) was het de REVA-beurs in de Flanders Expo (te Gent). Deze beurs werd in 1989 opgericht als plaats bij uitstek om voldoende informatie te verschaffen over allerlei organisaties, hulpmiddelen en gadgets die aangepast zijn aan mensen die andersvalide, blind, slechtziend, doof of slechthorend zijn. De REVA vindt elke twee jaar plaats, en groeide uit van een relatief nederige beurs tot een beurs met meer dan 130 exposanten en een bezoekersaantal van 12.500 of meer.
Zoals mijn vorige bezoeken aan de REVA was hal 8 voorbehouden voor exposanten en organisaties. Het is ongelofelijk wat voor gadgets worden tentoongespreid. Je vindt er van handbikes (handfiets die aan de voorzijde van een rolstoel kan worden aangekoppeld) tot aangepast en design interieur. Wat ik wel miste, was aanpasbaar kinderverzorgingsmateriaal (bvb park op hoogte, wieg op hoogte, maxi-cosi’s die koppelbaar zijn aan een rolstoel enz.). Hoeveel moeders in een rolstoel bestaan er niet, ik bedoel, waarom zouden zij be0roep moeten doen op hun partner om bvb hun baby in een park op de grond te zetten? Daarover valt er niet veel te vinden, ’t Is ongelooflijk. Maar enfin, ik heb mijn zoektocht gestaakt omdat iedereen mij proficiat wenste met mijn zwangerschap (die er overigens niet is, hoor).
Dit jaar was er in Foyer 3 ook veel volk. Zo waren er leuke sportinitiaties, zoals (rolstoel)dansen, tafeltennis, basketbal, hockey, boccia en… klimmen. Ik beloofde de organisators in de namiddag mij aan de klimmuur te wagen (kwestie van een beetje personal research, kan nooit kwaad), al ben ik niet zo sportief. Zo gezegd, zo gedaan… Ik had al een aantal keren gekeken, en ik zag enkel lopers aan de klimmuur (en voor alle duidelijkheid, zoals je ziet op de foto zit ik dus in een rolstoel). Maar zelf heb ik het ook geprobeerd, en het is niet simpel. Het is zeker niet de bedoeling dat ze je naar boven trekken, en je moet wel degelijk op bijna uitsluitend je armkracht naar boven. Zoals elke roltoelgebruiker heb ik heel wat armkracht, maar geen evenwicht. Zo hing ik op een bepaald moment omgekeerd aan die muur te bungelen, maar het is toch een klein stukje gelukt en daar ben ik wel trots op. Je moet maar durven zeg ik. ’t Is eens wat anders, en zeker iets dat je moet meemaken. Het was echt een fantastische ervaring.
© 2005 GENTBLOGT VZW
Amaai, ik wist niet eens dat muurklimmen voor rolstoelers mogelijk is. Proficiat Jody voor deze prachtige overwinning op jezelf.
Mag dit tevens een aanmoediging zijn voor andere lotgenoten.
merci zene, ja het was echt wel de max
CAS (coördinatie aangepast sporten ofzo) zou ook eens zo sporten moeten geven
ja miljaar ik wist ook niet dat dat kon, rolstoelen uitbouwen ;-) ben jij een tuningbabe on wheels ;-)