De Spinnekop
Wie bij het woord ‘spinnekop’ meteen de daver op het lijf krijgt, kan zich met een gerust hart richting Einde Were begeven om de spinnenfobie met dit café te lijf te gaan. Hoewel ik als fervente spinnenhaatster de naam aanvankelijk wat ongelukkig gekozen vond, en niet omdat het woord verkeerd is geschreven, laat de naam vanaf heden een grijns op mijn gezicht verschijnen.
De Spinnekop is een gezellige bruine kroeg waar je ondergedompeld wordt in een oververhit bad van wereldmuziek. Voor cola ben je in dit charmante herenhuis aan het verkeerde adres, maar de bierkenners onder ons kunnen er hun smaakpapillen verwennen. Zelfs het tegenwoordig zeldzame bier La Chouffe kan er worden gedronken. Het bier dat volgens de legende tot leven kwam in een ondergrondse brouwerij die door kabouters werd gerund, past volledig binnen de sfeer. Ook de theedrinker wordt op zijn wenken bediend als de vrouw des huizes met een doos variëteiten komt aandraven. Dat laatste moet men niet al te letterlijk nemen, want de bezoeker van dit café moet niet enkel over innerlijke rust maar vooral over veel tijd beschikken.
Hoewel het de alternatieve langharigen inclusief ijzeren brilletje rondom ons niet leek te storen, begonnen onze hongerige magen na anderhalf uur wachten op een simpele pasta toch te protesteren. Iedereen in het café leek de goedkope menukaart (uiteraard in de vorm van een spinnenkop) gevonden te hebben, waardoor de microgolfoven of kookplaat van dienst er blijkbaar de brui aan gaf. Op de menukaart: een bescheiden aanbod van croque monsieur, spaghetti, lasagne en moussaka, telkens in vegetarisch aanbod te verkrijgen. Bovendien kan je kiezen voor volkoren pasta. Eens geserveerd konden de pasta’s ons zeker bekoren. Hoewel plastic placematjes niet echt ons ‘ding’ zijn, geven ze je raar maar waar wel een gevoel van huiselijkheid. En voor een prijskaartje van amper 5 euro zijn onze gemoederen al wat rapper te bedaren. Bovendien maakt de vriendelijke uitbater veel goed. Dat studenten een neus hebben voor ‘goedkoop’ werd opnieuw bewezen. De alternatieve zielen werden vergezeld van de intellectuele toekomst, waardoor dit eetcafé al snel overvol raakte.
Voor wie zin heeft in een stevige portie gezelligheid met geitenwollen sokken, is dit café een echte aanrader. De hongerige maag komt gezien de lange wachttijden en de drukke bezetting beter op tijd.
(Wie toch honger, maar geen geduld heeft, kan altijd een biopakket met groenten mee naar huis nemen.)
info: De Spinnekop, Einde Were 44, 9000 Gent
© 2005 GENTBLOGT VZW
ik ga daar ne keer moe’n goane.
de brusselse naamgenoot is nogal een bure bistro :-)
Einde Were verdikke, ik ga d’r weer mijn stadsplan moeten bijpakken miljaar…
Zalig “groen” babbelcafé, inderdaad.
Wel een waarschuwing voor ge u er op de fiets naar toe zet: ‘t is enkel van maandag tot donderdag open, en ook tijdens de vakantie is het daar gesloten. De eigenaars willen ook nog een leven, namelijk, en gelijk hebben ze …
Ook ik kom hier af en toe een heerlijke volkorenspaghetti eten. Ik heb nog nooit langer dan een kwartiertje moeten wachten maar in aangenaam gezelschap en met een Leffetje vliegt dit kwartiertje zeer snel om.
Welkom in de laatste vuile bruine kroeg van Gent en het laatste bastillion van de hippies in België. Stoffig, een stinkende WC, uitstekende muziek, een oude piano waar dozen gezelsschapspelletjes op gestapeld worden,…
Maak je niet druk als je moet wachten. De baas haast zich toch niet. Hij heeft tijd zat. In de spinnekop respecteer je de etiquette van de spinnekop. Je gaat mee op hun ritme of je blijft er weg.
Hij komt niet vragen wat je wilt drinken maar zetelt sigaarrokend op een kruk achter de toog en je moet hem daar vragen wat je wil drinken of eten. Hij brengt je drank niet aan tafel. Je wacht aan de toog en je brengt het zelf naar je tafel. Het eten brengt hij wel aan je tafel, maar enkel in de “coup de feu’s”, als zijn vrouw – die fantastisch kookt – het niet meer kan bijhouden.
Alles is er lekker, maar de moussaka is echt ongelofelijk.
Trappist van het vat!
Ik kwam er voor het eerst zestien jaar geleden. Ik ben er al een jaar niet meer geweest, maar ben zeker dat het nog net zo is als toen.
Staat die oude brandweerauto nog steeds voor de deur?
Hallo, toch iemand die de echte achtergrond van de Spinnekop kent. Maar de brandweerauto staat niet meer in Gent, maar nu te koop in Lochristi
mooie beschrijving van een café dat ik al meer dan twintig jaar zo goed als onveranderd weet. Straf eigenlijk, want ik heb toen de Spinnekop leren kennen in de buurt van de ’1000 vuren’ in de Brugsepoortstraat. Op de mooie tuin van toen staat nu een mottige garage. Maar de verhuis naar Ekkergem veranderde ogenschijnlijk niets. Het café en de tuin zijn er volgens mij volledig identiek heropgebouwd. Ik vermoed dat zelfs de ‘spinnekoppen’ mee verhuisd zijn. Ergens in de nieuwe spinnekop hangen nog foto’s van de oude. Je moet al goed kijken om te zien dat het een andere plek is.
Het “dynamische” Gent heeft gelukkig ook nog plaatsen die stil blijven staan. De Mokkabon en de Spinnekop danken er al hun charme aan. En ik ben er zelfs van overtuigd dat een deel van de Gentse dynamiek er haar oorsprong vindt. Hoeveel zotte plannen zouden niet in het overanderlijke interieur van de Mokkabon ontstaan zijn? En wie heeft de eerste uitprobeersels van Raf en Mich van Kommil Foo in de spinnekop meegemaakt?
heeft iemand het telefoonnummer hier toevallig van???
@Arne: die hebben dat waarschijnlijk niet. Staat in ieder geval niet in de Goudengids.
Een vaste waarde voor een spaghetti zoals mijn moeder hem maakt: grote brokken wortels, selder en ui, in verschillende borden, ruim kaas en toebehoren als tabasco of veelkleurige peperbollen vers uit de molen.
Een boerengerecht waar je de biogroenten in smaakt voor een zacht prijzeke, daar een Chouffe bij van ‘t vat en je kan gerust voort voor de rest van de avond.
@Jeronimo
Je hebt gelijk om jouw stadsplan te nemen voor “Einde Wereâ€, één van die vele unieke Gentse toponiemen. Eigenlijk niets anders dan de verbastering van “Einde van de wereldâ€, verwijzend naar één van de meest afgelegen uithoeken van de immense 13e eeuwse stadsomwalling. Dit “puntje†van de stadsomwalling moest in het middeleeuwse Gent tot de verbeelding spreken, want dit stadsdeel werd op Ekkergem na nooit bebouwd, terwijl de buitenkant hooguit bewoond was door een paar Kartuizers in Koningsdal in de alluviale vlakte van de Drongense meersen, waarvan met zich de uitgestrektheid vandaag nog moeilijk kan voorstellen.
De rake beschrijving van De Spinnekop en de reacties daarop doen me watertanden. Is dit geen geschikte plek om het web tegen het Gravensteen een definitieve plek te bezorgen?
Ik ken het café misschien al dertig jaar (of was het nu 25?) maar toen ik er een maand of twee geleden binnenkwam om een pintje te drinken was het alsof de tijd er was blijven stilstaan. De enige reden waarom ik het café zeker niet aanraad is omdat ik schrik heb dat ik de volgende keer zelf geen stoel meer heb om op te zitten.
Maar als ge dan toch zo nieuwsgierig zijt: het is recht over de grote Peugot garage ‘Ciac’ op de kleine ring.
Het is er fantastisch. Ik noem De Spinnekop al jaren “mijn geheim onderduikadres”. Ai ai, als dit maar zo blijft.
gelukkig kwamen we niet voor een cola, wel om iets te eten, want moeder was niet thuis. ik was platzak en geen had zin om te koken.
eens daar gezeten, vergezeld van een wijntje en mijn liefke, bleek al gauw dat we mooi op tijd waren voor de blijkbaar dagelijkse drukte.
een spaghetti met prei, stukken wortel en macaroni met hesp, en aan de overkant een spinazie lasagna die geurde alsof de spinazie nog op het veld stond, konden onze groeiende honger perfect bevredigen.
lang wachten? niets van gemerkt. daar zal de sympathieke baas, de goeie muziek en mijnen overkant wel voor iets tussen zitten.
o, en niet te vergeten: lekkere wijn!
lang leve petra & chris !!!
hoewel ik er niet genoeg vertoef, een leuke plek om thuis te komen..
bon, ik zie da tik hier de eerste reactei zettigde, 3 jaar na datum ben ik er gisterenaovnd voor het eerst geraakt voro een gezellig onderonsje met een stel vaste klanten daar voor een op dat moment redelijk smakeloze spaghetti, vers wel, maar kruiden hallo ;-)
niettemin ik zeg niet nee tegen een volgende keer
tidentwadde
jeronimo, volgende keer zelf op den toog uw kruiden gaan pakken: tabasco, peper, zout,… gerief genoeg om er de smaak aan te geven die ge wilt!
kidahedonne, ‘tbeste is toch kruiden die al goed meegekookt zijn in spaghetti, achteraf bijkruiden is slechts finetunen naar eigen smaak
;-)halve fles tabasco erin :-)
maar ik klaag niet ze
was dit vroeger een min of meer ergo-stamcafé? waar nu een garage is???
Zijn er mensen die nog zulke gezellige cafétjes weten zijn want als de spinnekop dicht is loop ik maar verloren :(