RSSGentse actua
Volkswijk is gelijk aan krottenwijk
Meer dan zeventig procent van de huizen in de wijken Brugsepoort en Rabot zijn onbewoonbaar. De Dampoortwijk is er met 53 procent niet veel beter aan toe. Losliggende elektriciteitsdraden, schimmel op de muren en gebrekkig sanitair, het is er meer regel dan uitzondering. Lees meer bij DS Online
“Gentse VLD-top ziet Segers als schepen”
De top van de Gentse VLD schuift gemeenteraadslid Catharina Segers naar voren als opvolgster in het college voor de overleden schepen Chantal Claeys. Dat zegt Jenny Haaze – die als gemeenteraadslid een goede kans leek te maken in de opvolgingsstrijd – na een gesprek met voorzitter Mick Daman en met schepen Sas van Rouveroij. “Het partijbestuur zal volgende maandag de keuze krijgen tussen drie kandidaten”, houdt eerste schepen en VLD-lijsttrekker Sas van Rouveroij zich op de vlakte.
Lees meer bij De Gentenaar
Woonwagenpark Vosmeers verdubbelt in omvang
(De Gentenaar)
Jongeren krijgen één infobalie voor vrije tijd (De Gentenaar)
Ierse pub Finnegan’s op de fles (DS Online)
© 2005 GENTBLOGT VZW
Het is een constante in het Gents beleid : een gebrek aan moed (omwille van electorale redenen) om de 19e eeuwse gordel daadwerkelijk te saneren. Men beperkt zich tot lapmiddelen ( zuurstof voor de Brugse Poort) en weigert in te zien dat hoe langer men wacht hoe erger de toestand zal worden. 19e eeuwse arbeiderswoningen zijn totaal onaangepast aan het actuele levensniveau. Het is verbijsterend om aan te zien dat men bij de stad enthousiast reageert op het installeren van een nieuwe verdeelkast in een woning alsof het probleem daarmee opgelost is.
een oplossing voor het probleem zou alvast lagere prijzen op de woningmarkt zijn. Op die manier kunnen jonge mensen die huisjes kopen en opknappen. Nu blijft er na aankoop nauwelijks nog geld over voor renovatie…
Niet zolang geleden was het een strijd om toch maar een huisje in een cite te bemachtigen, toen al werd gezegd: “die appartementen dat worden cites in de lucht” . Mogen we ons ook geen vragen stellen over de toestanden in sommige woonblokken?
In de wettelijk bepaalde afmetingen van onze sociale woningen is er bv geen plaats om op een moderne manier per appartement zijn afval te scheiden. Een vatwasmachiene: geen plaats, akkoestische isolatie: geen gepaste materialen, enz…
Zal men me weer verwijten van alles te donker te bekijken? Nee het kan gewoon beter.
Ben het eens met I, als je de prijzen bekijkt van een klein verwaarloosd huisje, er schiet weinig budget over voor grote renovatie… Laat staan bij een ietwat groter huis!
Vraag me wel af of de situatie zo erg is als ze nu in de media doen uitschijnen???
Ik zou het alleszins wel erg vinden om al de kleine huisjes te zien verdwijnen…
Lena en ikzelf zijn ooit naar een studie-avond geweest over wonen in Vlaanderen en wat we daar hoorden was nog veel erger dan verwacht. Torenhoge huurprijzen voor krotten zijn geen uitzondering.
één van de conclusies die men daar trok was het immense tekort aan sociale woningen.Om leefbaar te zijn (investeringen te kunnen doen) moet een sociale huisvestingsmaatschappij een bepaald deel van zijn woningen kunnen verhuren aan zogenaamde “postbodes”, mensen met een gemiddeld inkomen. Aangezien huurprijzen worden berekend op basis van inkomen zouden deze iets meer kunnen bijdragen, waardoor de meerkost die het huisvesten van mensen met een laag inkomen wordt opgevangen en er ook budget vrijkomt voor verbeteringen/renovatie en (ja hoor) meer sociale woningen. In vlaanderen zijn de wachtlijsten echter zo lang dat enkel de laagste inkomens aanspraak kunnen maken op een sociale woning. Wat het gat in de budgetten natuurlijk steeds groter maakt. In de ons omringende landen wonen de meeste huurders in een sociale woning. Bij ons daarentegen….
De inkomenscijfers van sociale woningsmaatschappijen worden voor een goed deelt vervalst door wat gemoemd wordt de sociale fraude: bv twee allenstaanden met een klein inkomen die samen wonen, zonder dit aan te geven, dit is een frequent voorkomend geval. Dit geeft een heel ander huishoudingsbudget.
Dit probleem is van de overheid gekend, maar niemand wil er iets aan doen….
Ik sluit me 100% aan bij de vorige comments; kan erover meespreken en hoop in de grond van m’n hart dat het stadsbestuur meeleest.
Meer sociale woningen is natuurlijk een remedie, maar er zijn ook andere instrumenten die ertoe kunnen leiden dat het haalbaar en aantrekkelijker wordt om een huis te kopen en het te renoveren. CD&V diende in de Kamer daarvoor een wetsvoorstel in met heel concreet twee maatregelen:
- een belastingsvermindering van 15% op de renovatiekosten met een maximum van 500 euro (geïndexeerd 610 euro) voor de hele stad (en niet enkele het deel dat is opgenomen als zone voor positief grootstedelijk beleid) en
- een uitstel van de herziening van het kadastraal inkomen tot de verkoop van het gerenoveerde huis.
Het wetsvoorstel wil niet enkel een positief signaal voor de buurt zijn, maar ook een middel om de stadsvlucht tegen te gaan en de renovatie van verkrotte woningen te faciliteren.
En nu maar hopen dat de collega’s van onze schepenen in het stadhuis dit wetsvoorstel willen steunen!
Er is maar één optie voor die onaangepaste woningen en dat is slopen, de renovatiekosten om er een degelijke woning van te maken zijn veel te hoog in vergelijking met nieuwe.
Ik was onlangs op een studiedag van sociale woningen in Zeeuws Vlaanderen, daar schrikt men niet terug om woningen te slopen die ‘slechts’ 40 jaar oud zijn wegens onaangepast (bv een project 230 woningen slopen, 150 nieuwe in de plaats). Daar zijn zo projecten (zonder verlies) nodig omdat de sociale huisvestingsmaatschappijen daar geen subsidies meer krijgen!
De stad/sociale huisvesting moeten gewoon de stap durven nemen om eens een volledig bouwblok te slopen en het te vervangen door een gemengdproject (commerciële ruimtes, sociale huurwoningen, sociale koopwoningen, en gewone koopwoningen). Bij dergelijke projecten kan men door de gemengde opzet rendabel werken
@Jean-Marie de Wulf : Ik raad u aan eens de oppervlakte normen van de VHM (Vlaamse Huisvestings Maatschappij) voor nieuwe woningen te raadplegen : de oppervlaktes die voorgesteld worden zijn verre van minimaal (bv 70m2 voor 1 slaapkamer appartement, 90 voor 2 slaapkamerappartement, …)
Zijn bij genoemde oppervlakten de gemeenschappelijke voorzienigen inbegrepen of niet? Die normen zijn vermoedelijk recent. Ik geloof niet dat die waarden terug te vinden zijn in de appartemenstorens van het Rabot.
Een ander punt: die vermelde waarden 90 m2 voor drie of vier personen: dat is nog zeer, zeer weinig: normaal dan dat de mensen aggressief zijn.
Zeg nu niet dat ik alles weer zwart zie, ik wens gewoon door dingen aan te klagen dat onze medeburgers betere levensvoorwaarden kunnen bekomen.
De vergelijking met Nederland is moeilijk: daar zitten ze met heel andere bouwgewoonten.
Die normen zijn netto-oppervlakte binnen de buitenmuren. 90m2 is heel ruim als appartement (dikwijls groter dan de prive-markt). Ikzelf woon met twee in een appartement van 50m2, dat lukt heel goed. Oude sociale woningen voldoen natuurlijk niet altijd aan die nieuwe normen.
De nieuwe sociale woningen zijn zeker groot! (en heel comfortabel)
Vergelijken met Nederland moet niet, je moet gewoon eens durven te zoeken naar betere oplossingen!
Ik heb nog drie jaar op 90m2 gewoond, het was toch zeer nips met zijn tweetjes. Ik heb vlug naar wat groter gezocht, met ondertussen twee maand in een studio op 35 m2, dat was een ware hel!
Dan met echtgenote en twee jongens, op 350m2 op drie niveaus, centrum stad, echt een droom. Dat wens ik iedereen toe.
Men moet zich wel vragen stellen vanwaar die verkrotting. Meestal: verwijten met wijzende vinger naar de eigenaar. Akkoord, maar ik denk dat sommige huurders ook naar zichzelf mogen wijzen. Eerst een paar princiepes: alles wat beweegt in een huurpand is ten laste van de huurder, al het vaste ten laste van de eigenaar.
Wat als de huuder zijn huis niet verlucht, als hij bijkomende electrische apparatuur koopt, als hij zijn schouw niet laat kuisen, niet onmiddellijk waterschade signaleert…….? Dat zijn ook elementen die de verloedering stimuleren. Als hij zijn huur niet tijdig betaalt, als er akkoorden zijn om werken door de huuder te laten uitvoeren, en dat niet gebeurt. Als het huurgeld zo laag is (dat bestaat ook!) dat de eigenaar niet genoeg overhoudt om gemotiveerd te zijn om verberingswerken uit te voeren,enz…
@ Jean Marie
je bent in je laatste berichtje toch weinig genuanceerd hoor, met je bewering dat alles wat beweegt, voor de huurder is, en wat vast is voor de eigenaar. Was de huurwet inderdaad maar zo eenvoudig, maar dat is hij dus allesbehalve.
En ik kan je verzekeren dat vele huurders van die huisjes de problemen wel signeren aan de verhuurder, maar dat die dan nog steeds niet beweegt. En wat kan de huurder dan doen, behalve naar de vrederechter te stappen en een procedure beginnen. Zoals je wel weet, is dat een te grote stap voor mensen die zich al geen kwalitatieve woning kunnen veroorloven. En als de verhuurder zelf geen geld heeft om de nodige herstellingswerken uit te voeren, kan hij de woning steeds verhuren aan een sociaal verhuurkantoor, die de woning dan opknapt en doorverhuurt tegen sociale voorwaarden. Zo blijft de eigenaar zijn woning behouden, maar wordt ze wel opgeknapt en verhuurd aan socialere voorwaarden. En de verhuurder is verzekerd van zijn huurinkomsten, want die worden door het sociaal verhuurkantoor betaald. Met creativiteit kan je al heel wat van die problemen oplossen.
@mdm
Groot gelijk, oudere sociale woningen voldoen meestal niet aan de modernste normen, omdat die er toen niet waren. Ze nu aanpassen, betekent niet alleen zeer grote kosten voor de sociale huisvestingsmaatschappijen, een gedwongen tijdelijke verhuis voor de sociale huurder maar ook een gevoelige hogere huishuur, want reken maar dat de renovatiewerken worden doorgerekend in de sociale huurprijs
@filip: Inderdaad, de realiteit is natuurlijk moeilijker dan ik die voorstelde, maar toch, dikwijls is het dat met wat praten en wat goede wil van beide kanten het probleem opgelost kan worden. En dat dan vele woningen kunnen gered worden.
Van die tussenkomst van een sociaal huurkantoor is een zeer recent gegeven.
Gewoon es een vraagje:
wie heeft er een goede huisbaas/bazin?
Bestaan die?
Zo iemand die zorgt dat alles in orde is wat hoort in orde te zijn?
Goede huisbazen/bazinnen bestaan maar zijn zeldzaam. En met goede wil van de huurder alleen komt men er niet. Wie een woning verhuurt voelt zich sowieso sterker (machtiger).
Er zijn heel wat voorbeelden van mensen die soms een leven lang hun huurhuisje oplappen en verfraaien met duur verdiende centen, maar als de eigenaar beslist (wat ook zijn recht is) om zijn huurders eruit te gooien al dan niet wegens persoonlijke redenen, gebeurt het zelden of nooit dat die voorbeeldige huurder vergoed wordt. Dat wordt dan als “vanzelfsprekend” beschouwd.
Omgekeerd is het anders !
@Jean-Marie: verwijzen naar de huurders als oorzaak van de grote verkrottingsproblematiek in Gent is toch wel straf…Wat probeer je in feite te bewijzen?
Dat er zoveel slechte huizen zijn in Gent heeft alles te maken met de periode wanneer ze gebouwd zijn en het doel waarvoor ze gebouwd zijn. De meeste huizen in de 19° eeuwse gordel zijn absoluut niet gebouwd om de 21° eeuw te halen.
En dat ze er nog staan heeft dan weer alles te maken met het feit dat de bevoegde ministers (ook liberalen, Jean-Marie) in de voorbije tientallen jaren nooit echt geïnvesteerd hebben in sociale woningbouw en altijd gegokt hebben op individuele renovaties die al te dikwijls niet duurzaam zijn.
Nochtans is dit probleem al lang gekend. Nu is men verrast door deze cijfers (die naar aanleiding van een vraag van mij naar boven kwamen) maar reeds in het begin van de jaren 80 pakte een actiegroep uit met de slogan ‘Gent, meest verkrotte stad van Vlaanderen’. Zelfs in het Ruimtelijk Structuurplan Gent staat al te lezen dat er in Gent 23000 woningen in slechte staat zijn. Maar natuurlijk pakt dit stadsbestuur hier niet graag mee uit.
Er is in Gent echt nood aan een grote inhaaloperatie op het vlak van sociale huisvesting en stadsvernieuwing.
deze week met verbazing de krant (de morgen) opengeslagen. Niet de titel (70% krotten…), maar wel de foto die er bij stond deed me raar opkijken. Getrokken recht over mijn deur, mijn huisje staat er net niet op.
Vanaf nu woon ik dus officieel in een krottenwijk, hoewel me dat daarvoor nog niet echt opgevallen was.
Er is verkrotting, zeker en vast. En vuiligheid op straat. Een gebarsten venster en een plank op de deur getimmerd.
Als eigenaar van zo een arbeiderswoningkje kan ik ook zeggen dat die net betaalbaar zijn (waren) in aanschaf, maar de noodzakelijke renovatie slorpt ook nogal wat budget op. De absolute basismaterialen dan maar, doe het zelf klussen en vooral: veel dingen uitstellen.
En ruimte? Tja, beperkt, maar haalbaar. De vaatwas lukt niet, twee kookplaatsjes en één afwasbak dan maar. En creatief zijn.
En bovenal: genieten van de sfeer in de krottenwijk. Opletten dat je niet over de op straat spelende kinderen valt, een straatcultuur, vele verschillende nationaliteiten (in tegenstelling tot wat het meisje in dat krantenartikel zegt ook veel jonge belgen) en een ijsje om 22u15 ‘s avonds.
Ik heb een goede huisbaas!
Willy Beelen, bedankt!