Ergens op de Coupure, op de fiets…
Ze was groot en mooi. Bruin.
Ze maakte zich met een zachte knik los vanuit haar vertrouwde groepje.
Het ging snel, in een flits, maar ik had het gezien. Ik zag ze naar me toekomen.
Toen ze merkte dat ik haar in de gaten had vertraagde ze even, maakte zelfs een buiging. Alsof ze me wou groeten.
Een tram kwam tussen ons gereden. Ik was ze kwijt.
Toen zag ik ze liggen. Op de straatstenen.
Ik heb ze meegenomen naar huis om uit te rusten tussen mijn boeken.
Mijn eerste herfstblad.
© 2005 GENTBLOGT VZW
Hier op school krijgt de tuin al herfstkleuren.
Schitterend seizoen toch? De tijd van dvds huren, tv-dekentjes, boeken, thee en rode wijn.
Gewoon mooi, geniet verder van het leven.
….de woonkamer vol theelichtjes en door het raam de verlichte Gentse torens, kleurige asters op ‘t terras.
En ons eerste kleinkind voor elke minuut verwacht…..laat maar komen die heerlijke herfsttijd !
En de tijd van strijklicht, het mooiste licht op aard.
Niet tussen een boek steken, hé, Iris, dat kleinkind..
Nog van dattum op de blog…
Elke dag zo eentje, Huug?
@Wees gerust Yves, misschien wel een fotootje als bladwijzer.
Eigenlijk lokken de gewone dagelijkse dingen de beste reacties uit, vind ik. Die kleine bijzonderheden waar sommigen al niet meer bij stilstaan.
Zijn er hier nog poëtische zielen die elke dag een wonder vinden ?
….en je boven een dampend fornuis uitsloven :-) voor een heerlijke winterse schotel, Gentse hutsepot of choucroute bvb., terwijl de weerman nog meer vallende bladeren voorspelt ?
Toch blij dat het voorbeeld van wat in het groot op de Coupure beleefd wordt, hier bij ons aan de Lieve in het klein gebeurt, een dan veel trager: die treurwilgbladen, daar kan je maar weinig op schrijven. Huug wees toch gelukkig dat je langs de Coupure mocht….
vandaag een massagraf gezien…….
Iedereen is vrij om zijn ‘gedichten’ – haikoes – whatever, naar ons in te sturen.
We zetten het met plezier op de blog.