Be with me
“Be with me” werd in de festival brochure als volgt omschreven:
“Be With Me” is een film over mensen en hun zoektocht naar liefde. Hij speelt zich af in de straten van Singapore en behandelt zonder een zweem van cynisme thema’s als stedelijke eenzaamheid en sentimentele melancholie. Drie verhalen lopen door elkaar: de ongelukkige liefde van een adolescent voor zijn schoolvriendinnetje, de platonische liefde van een afzichtelijke nachtwaker voor een knappe bediende en de tijdloze liefde van een blinde en dove vrouw voor haar vriend die 35 jaar voordien verdween. Die vrouw is Theresa Chan en “Be With Me” is gedeeltelijk haar ontroerende biografie. Gedeeltelijk, want regisseur Khoo verweeft haar verhaal met de twee andere, die qua thema nauw bij elkaar aansluiten. De gevoeligheid en de subtiele toon van de film komen perfect tot uiting in de sobere en geraffineerde regie. “Be With Me” bewijst dat de mooiste minimalistische films oneindige perspectieven kunnen vastleggen – die van het hart en de ziel.
Mijn visie over de film wijkt redelijk af van het mooie verhaal uit de festival brochure. De film heeft als doel om gedeeltelijk de biografie te vertellen van Theresa Chan, een blinde vrouw waar ik tijdens de film niets over te weten gekomen ben. Meer infomatie over deze (nochtans interessante) vrouw heb ik pas via besprekingen op het web gevonden. Daar gaat de film dus alvast helemaal de mist in. Daarnaast volgt de film nog 2 andere verhalen. Een wat zielige nachtwaker beperkt zich vooral tot het dromen over een succesvolle en mooie vrouw door in haar buurt te verblijven. In het 3e verhaal volg je 2 schoolvriendinnen die beginnen aan een liefdesrelatie tot één van beiden afhaakt.
Het verhaal van de nachtwaker en de bedrogen tiener zullen onverwacht met elkaar verweven worden. Hoe kan ik niet vertellen zonder het plot te verklappen, maar ik vond het erg ongeloofwaardig en totaal niet relevant voor de film. Het biografische gedeelte zweeft er rond, maar de connectie ontgaat mij volledig. Qua stijl houdt de film een minimalistisch tempo aan. Er wordt amper gepraat in deze film, maar dat is zeker geen minpunt. Op zich hadden de gevoelens van de hoofdpersonnages zeker het potentieel om tot een mooie film uit te groeien. De verfilming raakte mij echter totaal niet en ik vond het resultaat een oersaaie film. Een gemiste kans zonder meer.
Be with me van Eric Khoo is op het filmfestival nog te zien in de Capitole op 18/10 om 19u30 en op 20/10 om 14u30 in de Kinepolis.
© 2005 GENTBLOGT VZW