RSSPoëzie 2005
Wij kondigden het eerder met gepaste trom aan hier op Gent.blogt: Poëzie 2005 zou een fijn evenement worden. Gisterenavond gingen we kijken naar de finale in de Charlatan, i. gewapend met notablok en klaar om poëtisch in vervoering gebracht te worden, Hendrik met de camera in aanslag, met als enige doel de poëzie ook in zijn beelden te vatten.
De Charlatan zou de Charlatan niet zijn als het opgedaagde publiek niet behoorlijk rock’n roll was. De helft van uitgaand Gent blies dan ook verzamelen en zocht zondagavond een plek aan de toog of op de grond om te luisteren naar wat het jonge geweld ten berde zou brengen. Naarmate de avond vorderde en het bier zijn weg had gevonden naar maag en vervolgens hoofd, werd dat “luisteren” weliswaar een heel relatief begrip: uw dienaar ergerde zich bij momenten dood aan het geroezemoes. Er valt natuurlijk ook wel wat te zeggen voor het organiseren van een Poëzie-concours in een café: democratisering, “breng de dichters onder de mensen” en “poëzie-performance” is cool, dat soort dingen. Organisatoren Ontroerend Goed en Les Nuits Tout Court hebben dat niet slecht gezien…
Zes dichters veroverden een plaatsje in de finale en mochten op het podium hun ding doen: Jeroen Boone, Bernhard Christiansen, Sacha De Backer, Francois Semay, lgom Van Inge en Rita de Pita (onder vrienden en familie bekend als Tanja Billiard). Zij werden beoordeeld door een vierkoppige jury: Chris Van Camp (oa. columniste bij De Morgen), Gerda Dendooven (auteur van kinderboeken), Jeroen Verstele (podiumrecensent) en Gunter Lamoot (consequent politiek incorrecte comedian).
In een eerste ronde kregen de finalisten de opdracht een gedicht te maken opgedragen aan de eerder vermelde heer Lamoot en reeds in deze fase van de wedstrijd tekende het niveauverschil zich duidelijk af. Waar we de performance van Sacha de Backer en Jeroen Boone haast al vergeten waren nog voor ze het podium hadden verlaten, slaagde de scherpe en spitse Rita de Pita er wel in onze bewondering op te wekken. lgom Van Inge bracht dan weer een flauw afkooksel van wat hij in een eerdere ronde al had gedaan (Jan De Wilde, maar dan op een beatje en met meer woorden) terwijl de Nederlander Bernhard Christiansen ons bijwijlen wél oprecht kon ontroeren.
Francois Semay, tenslotte, dat was een verhaal op zich: sterke teksten met heel wat mooie zinnen en woorden, maar bij momenten te lang en te weinig uitgepuurd om echt poëtische kracht te hebben. Bovendien was het het optreden van Francois zeer ten goede gekomen als dit heerschap -ahum- net iets minder alcohol had geconsumeerd alvorens het podium te bestijgen….
De tweede ronde bracht meer van hetzelfde: sterke Rita en Bernhard, ietwat langdradige maar veelbelovende Francois en gauw vergeten andere kandidaten.
Na deze ronde kreeg de jury tijd om te beraadslagen en werd het podium op bijzonder overtuigende wijze veroverd door De Nieweirds, een groep Gentse bekende gezichten vanop de Vlaamsche Televisie, prettig gestoorde muzikanten en Gentse comedians, die in hun proper ondergoed vuile manieren doen op het podium. Gino Sancti-helft Han Coucke (Stef uit De Kotmadam), Mout Uyttersprot (Bertje uit Familie), Tim Van Houcke (Simon uit Rupel), Freddy De Vadder en Sébastien Dewaele (Preuteleute), zijn slechts enkele van de gezichten die wij herkenden.
Dit zootje ongeregeld omschrijft zichzelf als “het laagste van het laagste, maar dan nog lager” en de vlag dekt voor één keer de lading: platte en gore humor, verpakt in best wel te pruimen muziek. Wij kunnen er alvast hartelijk om lachen en hebben ons bijzonder goed geamuseerd, maar we kunnen ons voorstellen dat iets preutsere lieden er de lol niet van inzien.
Nauwelijks bekomen van deze portie vettigheid werd de uitslag al bekendgemaakt: Jeroen Boone kreeg de zone09 publieksprijs (daar hangt een interview aan vast in de 09), Francois Semay won de week-up prijs en mag in deze uit-agenda een jaar lang een wekelijkse column schrijven.De hoofdprijs werd weggekaapt door de enige Nederlandse finalist: Bernhard Christiansen werd tot poëzie-idool 2005 gekroond, met Rita De Pita als speciaal vermelde runner-up. Beiden mogen hun talent tentoon spreiden op De Nachten in Antwerpen en volgende zomer op het Groot Podium op Sint-Jacobs tijdens de Gentse Feesten.
Een faire uitslag voor een geslaagd poëzie-concours, is onze eindconclusie.
© 2005 GENTBLOGT VZW
nou seg, dat hebben jullie weer eens goed verslagen, leuk zo’n reportages, moet meer gebeuren!
Ware het niet da’k mijne leeftijd meeheb, ‘k was daar zeker op af gekomen. En mij vermommen als pompoen zag ik niet zitten.
‘k Zal dan maar mijne toer afwachten tijdens de komende Gentse Feesten zeker.
Zo zie je maar dat ook zonder Halloween ‘t leven één feest kan zijn.
Nu nog de 09 in de gaten houden.
Gent is ne fantastische stad voor jong en oud(er).
By the way : voor de literatuur-geïnteresseerden : vanavond in het NTGent (20u30) leest Tom Lanoye, in hoogsteigen persoon, voor uit eigen werk, geflankeerd door Els Dottermans en Wim Opbrouck die, naar het schijnt, ook zal zingen op werk van Lanoye.
http://www.ntgent.be/index.php?id=406
Er zijn nog plaatsen vrij.
Blijf het een heel leuk initiatief vinden maar in vergelijking met de finale van vorig jaar was het ditmaal toch een heel dunne spoeling. Jeroen Boone en Bernhard Christiansen waren voor mij de beste en dus terecht allebei winnaars (geen x-factor – gelukkig – maar goeie teksten en is dat niet de basis van poëzie?). Rita The Pita is m.i. zwaar overroepen net als het heerschap Semay.
Man man man, ofwel heb ik echt een andere avond gezien, ofwel is de commentator nooit in de charlatan geweest.
Even resumeren:
-Diene françois is zowat de vuilste toogganger van gent, al duizend keer buiten gesmeten in zowat alle cafes aan de vlasmarkt. Zijn werk was van dat niveau m.i.
-Rita de pita was bij momenten goed entertainment, maar vaak ook mateloos irritant en oeverloos aanstellerig.
-De prijs voor opperirritans van de avond ging wel naar juryvoorzitster chris van camp, die o zo graag grappig en spits wou zijn maar daardoor alleen maar onzin ophoopte tot het niet echt begon te stinken. Columniste in De Morgen, wel alweer een reden om die VLD-gazet nooit meer te kopen.
Voor de rest een echt leuke avond.
aan de heer Walter; wel groot gelijk!!! they do suck eachothers dicks over there! men maakt en men kraakt, en wat die bende daarginder in de chalala betreft, they suck big time. voor mij zeker geen ode aan deze zelfverklaarde kunstenaars, ook al hebben ze daar hun neus vol poeder en ondersteunen ze elkanders gezever, het kan mij niet bekoren.
aan de heer Walter; wel groot gelijk!!! men maakt en men kraakt, en wat die bende daarginder in de chalala betreft, they suck big time. voor mij zeker geen ode aan deze zelfverklaarde kunstenaars, ook al hebben ze daar hun neus vol poeder en ondersteunen ze elkanders gezever, het kan mij niet bekoren.
snorry voor de dubbele comment
Wel Walter, ik ben wel degelijk in de charlatan geweest. En als u mijn stuk terdege zou gelezen hebben dan zou u merken dat ik niet zo positief was over de meeste kandidaten.
Het is makkelijk in een recensie mensen op een grove manier te gaan neersabelen, en weet u wat: het zou nog scoren ook, hier op Gent.blogt. Het spijt me, maar mensen gratuit onderuithalen is nooit mijn intentie en ik doe het al zeker niet bij beginnende dichters. Maar over de hele lijn positief was ik dus zeker niet.
Als poëzie-concours vond ik dit echter wel een fijn initiatief, net zoals ik dat vorig jaar ook al vond. Daar hebben de deelnemers niets mee te maken.
Dan heb ik en de ganse zaal wel intens genoten van poëzie en voordracht “én met lol, én met klasse” van de performance van Tom Lanoye’s laatse boek “Fort Europa” in het NTGent (31/10)
In een sterk entourage van Wim Obrouck (ook muzikaal) en Els Dottermans was dit literair entertainment, pur sang.
http://www.ntgent.be/index.php?id=406
enkel dienen hollander en Jeroen Boone vond ik goed, ik deel de mening van Alf.
De rest was meestal gewoon irritant, in het geval van Rita Kebab gewoon onuitstaanbaar irritant. Geef dat mens eens ne goeien trok op haar muil aub
Awel, ik was daar ook en ik heb toch gemengde gevoelens bij het gebeuren. Ik vond zoals anderen al stelden Bernhard en Jeroen goed (en dus verdiende prijzen), Rita Biljart degelijk (die ‘de pita’ is ne gruwelijke artiestennaam!) en de rest ondermaats. Het meest heb ik me nog geërgerd aan de zatlapvriendjes van François die met hun door Korzachov aangevreten breinen de andere performances mateloos verstoorden met hun gebral. Ook een eervolle vermelding voor Chris Van Camp, die bijwijle mijn rughaar liet rechtkomen van ergernis.
Nu ja, het kan natuurlijk allemaal veel erger….ik heb ook de halve finales gezien op vrijdag…
He fijn om zoveel reacties er op na te lezen.
Vooral diegenen die mij über-irritant vinden; ik ben mauw in mijn opzet geslaagd.
De dag dat poëzie niet langer aan de hemelsbeargumenteerde intellectmotherfuckers toebehoort, breekt bij godt bijna aan!
Ik vind het toch altijd weer zo grappig dat als ik naar powizinale events ga (such as Overantwerpse poetryslams in krochtige kroegen of overtrendy Gentse dingen) dat ik daar het publiek doorgaans ervaar als de typische pomo-motherfuckers die tijdens het voordragen meer zitten na te denken over wat ze erover zouden kunnen zeggen, dan gewoon te luisteren.
Ik ben niet al te snugger, ik ben een puber en ik schrijf nu eenmaal omdat ik niets anders kan dan dat. het pleziert me te weten dat er mensen zijn die nog ontroerd geraken door mijn eerlijkheid: ik schrijf nu eenmaal over niets meer dan pubermeisjesdingen en ja: dat is meestal pure aanstellerij.
Ik ben geen slimmerd die met de woorden van een andere slimmerd heel slimme kritieken kan leveren op alle poweten die nu rondlopen, maar het stemt me gerust dat ze zichzelf tot kunstenaar dúrven verklaren.
It takes guts to do so.
Ik ben godt.
Lang na de feiten, om te laten weten dat ik dus werkelijk nagenoten heb! Van zowel de goede en soms schitterende momenten, als van de ronduit slechte.
Het vraagt om meer…