Zit uw ophokplichtig gevogelte reeds veilig weggeborgen? Ignace Van der Kelen heeft anders een plaatsje gevonden waar nog veel hokjes ter beschikking zijn. Maar waar?
Oh … en vergeet het hokje nadien niet af te sluiten natuurlijk.
» Meer foto's in het foto van de dag-archief.
© 2005 GENTBLOGT VZW
Dit is een artikel op Gentblogt. Het werd door Ignace geschreven en op woensdag 2 november 2005 om 2:15 gepubliceerd in Foto van de dag, met de titel Foto van de dag.
Het kreeg de volgende trefwoorden mee: vogels.
U kan hier op dit ogenblik niet op reageren.
Ontvang de artikels van Gentblogt en de reacties erop automatisch via RSS. (wat is RSS?)
RSS
zingt even “Rozanne” …
In ‘t Prinsenhof, tiens
In het Prinsenhof wonen mensen met veel creativiteit, verbeelding en ze kunnen ook zeer gezellig zijn. Het eienaardige is dat zeer velen daar West-Vlaamse roots hebben. Misschien de oorzaak van die plezante roep om nog meer nattur en vogeltjes in de buurt.
Rare jongens die West-Vlamingen!
Ik vrees dat je nu de creativiteit van de echte Gentenaar onderschat
Als rasechte Gentenaar beschouw ik de creativiteit van de West-Vlamingen ook als superieur. Gent is de hoofdstad van West Vlaanderen.
Ik heb het mij ook al ettelijke keren zitten afvragen. Hoe komt het toch dat al die West-Vlamingen hier zo goed hun ding vinden? Voor de ondernemende West-Vlaming is ginds voldoende gelegenheid en de juiste cultuur om zijn centen te verdienen. Voor de cultureel ondernemenden onder hen is het zeker een pak minder evident. Brugge is een museum en Kortrijk loopt iets te veel naast zijn schoenen.
Ervaringsdeskundige zijnde moet ik wel onderkennen dat de gentse lucht zeer bevrijdend en inspirerend werkt. Het dorp in de stad is nooit ver weg en toch is Gent groot genoeg om je niet teveel gecontroleerd en afgeremd te voelen…
Maar echt weten wat me hier blijft trekken, kan ik na 20 jaar nog altijd niet zeggen.
@stef : het mysterieuze en ondoorgrondelijke aan Gent :-)
Laat het zo maar !
de Gentse vrouwen misschien?
ze hebben in ieder geval een mooier accent dan hun W-FL**** zusters…of broeders
In brugge zijn de gevels dood. In Gent blijven ze getuigen van zo veel verhalen. Zelfs de straten zinderen na van parades die er ooit op gedanst werden. Gent ziet hoe die zusterstad stierf en hoe de dood ook knaagt aan hem, maar weigert er het bijl bij neer te leggen. Ergens in die oude kasseien en gebouwen schreeuwt het hier nog van hoop en wil het wijzen naar hoe er alsnog wederom een feest van te maken. Een feest van ieders persoonlijke creativiteit dat enkel wordt tegengewerkt door de geremdheid en de angst van de tijdsgeest. Terwijl de wind momenteel jaagt tussen de gebouwen stijgen toch die verhalen steeds weer uit de kieren en herinneren er aan dat er nog zoveel potentieel is.
Dat is wat ik zelf denk wat me in Gent houdt.
Gent durft nog dromen van meer.
@laralove; sorry hoor. Ik heb het hier altijd moeten stellen met vrouwen uit de vier andere provincies. Op een jeugdvriendinnetje uit Oostakker na, zijn er weinig Gentsen aan te pas gekomen. Maar wat dat accent betreft, moet ik je toch gelijk geven. Het heeft echt wel iets. (Antwerpsen bijvoorbeeld, moeten al veel in hun mars hebben om hun accent te compenseren.) Al heb ik de indruk dat het Gents stilaan verdrongen raakt door al dat West-Vlaams. Gelukkig zijn de jonge Turken er nog om het langer in stand te houden.
@rops; het zal dat ‘potentieel’ zijn. Het gevoel dat hier zoveel mogelijk blijft. Dat er ruimte blijft voor creativiteit en vernieuwing. Dat Gent constant gevoed wordt door inwijkelingen. Die ook weer zoeken wat ze in hun eigen dorp (in Limburg, West-Vlaanderen of Midden-Anatolië) niet vonden.
Het is een reden om al die hogescholen niet naar de rand van de stad te verbannen, zoals bv Kortrijk ooit deed (hoe creëer ik een studentenasiel…).
Een vijftiental jaren gelden werd ik opgezocht door een studente Germaanse omdat ik een van de heel weinigen was die reeds van twee generaties echte Gentenaars waren. Het ging er om de invloed van het gents dialect te detecteren in de omgangstaal. Ze vertelde dat haar selectie zeer moeilijk was, en wat ook uitkwam: 45 % van die mensen waren zelfs, zoals ik, franstalig, één zeer oude heer kende zelfs geen Nederlands.
In mijn geval detecteerde ze bijna geen Gents , maar wel een Noord-Nederlandse invloed. Ik had een tiental jaar in zakenrelatie met Nederlanders geleefd.
Nu, die West-Vlamingen: ik heb ook 1/4 West-Vlaams bloed in mijn lijf. Mijn grootvader(“zaliger” zegt men dan) was Bruggeling, maar via zijn studies is hij ook naar Gent overgewaaid, zelfs voordien door een oude Gentse tante opgevoed. Als hij soms tussendoor “Vlaams” moest spreken klonk het wel op zijn Brugs. Hij heeft wel zijn echtgenote ook in Brugge gevonden. Daarna is hij wel in Aalter gaan wonen, een mooi compromis noemen ze dat!Achteraf bekeken: dubbel gevoel de fierheid Gentenaar te zijn, spijt dat ik niet meer ons Gents dialect kan sreken.