Gentblogt

Try-out Culture Comedy Award

zondag 13 november 2005 14u39 | Flienstone | 7 reacties
Trefwoorden: bal-infernal, comedy, lunatics.

Dinsdag 8 november, het Gentse studentenvolkje troept weer samen voor café Bal Infernal voor een avondje Lunatic Comedy club. Vandaag komen, naast het klassieke improtheater van de Lunatics vijf halve finalisten van de Culture Comedy Award 2005 try-outen: een Belg, Tim Foncke en vier Nederlanders, Philip Walkate, Jurg van Ginkel en Fritz de Roo en Patrick Meijer. Adam Fields, een Britse ancien verzorgt de presentatie.

Tim Foncke, die in 2004 een tweede plaats haalde in de Lunatic Comedy Award en dit jaar nog Nachttalent-De Comedy Cup (tijdens de nachten van de Jukte) won, bijt de spits af. Hij heeft het moeilijk zijn publiek te overtuigen met zijn bizarre jeugdverhalen. Meer nog, bij de anale penetratie van prinses Mathilde haakt het publiek en masse af en roepen zelfs enkele toeschouwers luikeels ‘die’ (sterf!). Tim probeert de draad op te pikken met al dan niet dode vliegjes onder zijn voorhuid, edoch ook deze grove praat gaat er duidelijk niet in bij het doorgaans zeer tolerante studentenpubliek in Bal Infernal. Beleefdheidsgewijs wordt er na zijn optreden hier en daar geklapt. Adam Fields stelt zeer terecht vast: it’s a tough night when the audience has died. Als professionele comedian slaagt hij er gelukkig in het publiek wat op te peppen voor de volgende artiest.

Patrick Meijer uit Utrecht weet aanvankelijk het tij niet te keren en benoemt zichzelf spottend als ‘Koning van de anticlimax’, waarmee hij dan toch enige reactie lospeutert. Hij pikt in op de actualiteit met de rellen in Parijs die volgens hem een slechte manier van solliciteren zijn. Af en toe gaan wat mensen aan het lachen met o.a. zijn inweiding in het geheim van Sinterklaas die oom Henk blijkt te zijn en de vraag of koningin Beatrix misschien ook oom Henk is. Aangemoedigd door de positieve reacties van het publiek lacht hij zelf mee, wat onprofessioneel en irritant overkomt. Patrick weekt meer gelach los dan Tim Foncke en zijn set verloopt in licht stijgende lijn, maar het blijft al bij al benedenmaats.

Ook Fritz De Roo begint weinig overtuigend met: “Ik weet niet goed hoe ik moet beginnen”. Maar deze man heeft wel de media uitgepluisd op zoek naar leuke Belgenweetjes. Wist u al dat wij hier de ruitenwissers na het parkeren meenemen om zo een boete te vermijden? Hij maakt nog wat redelijk geslaagde grappen rond allochtonen en zijn vriendin die getuige van Jehovah is. Jammer dat hij te lang wacht om de draad weer op te pikken als er gelachen wordt, want dat haalt het tempo onderuit. Net als zijn voorganger maakt hij op een bepaald moment de opmerking: “in Belgie kan die grap wel”, maar als bijna niemand daarom kan lachen is dat nogal een onnozele vaststelling. Hij krijgt op het einde een behoorlijk applaus.

Philip Walkate vraagt meteen aan de toeschouwers of er iemand op vakantie is geweest en wat is het toch altijd pijnlijk als daar niemand op reageert. Hij laat zich niet van zijn stuk brengen en gooit het over een andere boeg met o.a. een leuke imitatie van een Amerikaanse soldaat, die hij misschien wat lang laat aanslepen. Aan het applaus te horen valt het in de smaak. Verder is Philip dol op files; ze zelf veroorzaken en dan wachten tot het wordt omgeroepen op radio is nog leuker. (en daar bleek het publiek het mee eens te zijn). In tegenstelling tot zijn voorgangers stoelt zijn optreden niet enkel op het verbale, maar probeert hij ook visueel, in zijn expressie en mimiek, grappig uit de hoek te komen, wat behoorlijk goed lukt. Van alle try-outers is hij veruit het boeiendste om naar te kijken. Geen topprestatie, maar een man met potentie en een leuke presence.

Student Jurg van Ginkel sluit het rijtje voor deze avond. Hij slaat vrij goed aan bij dit, overwegend, studentenpubliek en dit waarschijnlijk omdat bepaalde thema’s, om kort te gaan: sex, drugs en rock & roll, zeer herkenbaar zijn. Verder zoekt ook het bij de allochtonen met zijn grapje over de 25% marokaanse vrouwen die vreemd gaan, bij de overige 75% procent is de ketting immers te kort. Nederlanders hebben blijkbaar iets met het cliché van onderworpen Marokaanse vrouwen want grappen van dit allooi zijn menigmaal de revue gepasseerd deze avond. Deze man doet het niet slecht maar is (in mijn ogen alleszins) evenmin een winnaar van een comedy award.

Een try-out kan al eens tegenvallen, maar het moet gezegd, het niveau varieerde deze avond van matig tot slecht. Een talent of een potententiele winnaar van de Culture Comedy Award stond er niet op het podium. Misschien scoren de Nederlanders bij een thuismatch hoger. Topper van de avond was Adam Fields, de MC, die er met kop en schouders boven uit stak. Gelukkig lag het gemiddelde niveau bij de vorige vijf halve finalisten toch wat hoger. Een verslagje over hun prestaties vind je hier .

Gisterenavond vond de finale plaats. De juryprijs ging dit jaar naar Patrick Meijer. Het publiek koos Philip Walkate uit als winnaar van de publieksprijs. Blijkbaar deden ze het gisteren beter dan dinsdag!

Meer over de Lunatic Comedy Club op lunatics.be.
Meer over de Culture Comedy Award op culturecomedy.nl.

Met dank aan Wittenond, dé comedy portaal site van Vlaanderen

© 2005 GENTBLOGT VZW