Te gast: Filip Van Laecke

donderdag 12 januari 2006 20u54 | Filip Van Laecke | 7 reacties
Trefwoorden: .

Dinsdagochtend had ik een vergadering niet ver van het St. Baafsplein. Meteen een goede gelegenheid om één van Gents’ trotsen te bewonderen. Nu nog, want de Sint-Baafskathedraal wordt 15 jaar (of langer?) verscholen achter een stelling.

Het is als Gentenaar bijna vanzelfsprekend monumenten te hebben. We passeren de kathedraal en andere gebouwen zonder er bij stil te staan wat de betekenis hiervan voor Gent is. Terwijl er miljoenen toeristen over de hele wereld naar onze stad afzakken om Gent te bewonderen. Ik ben blij hier te wonen! Vreemd dat die mooie kathedraal voor pakweg 15 jaar uit het straatbeeld verdwijnt. Wat zal er al die tijd niet veranderd zijn in onze stad en in ons leven? In elk geval, een goede zaak dat de restauratie er komt.

Na de vergadering rep ik mij terug naar de Jubileumlaan voor alweer een andere vergadering. Mijn agenda verraadt dat dit voor de rest van de dag niet anders zal zijn.

Woensdagochtend loopt onze levende wekker Leonie opnieuw vroeg af. Maar tegen een vriendelijke “opjaan” kan je niet veel inbrengen. Woensdag is de dag dat de kinderen niet naar de kinderopvang moeten, want dan is mijn echtgenote thuis. Enige tijd geleden vertelde de verantwoordelijke van de kinderopvang me dat ze bijna iedere week aanvragen moeten weigeren. Het levende bewijs van het grote tekort aan kinderopvang in Gent. Voor dagopvang heeft Gent 600 opvangplaatsen tekort, in de voor- en naschoolse opvang is dat 3.000 plaatsen te weinig. Een probleem voor jonge ouders. Hier moeten we iets aan doen, want goeie kinderopvang trekt jonge gezinnen aan om in Gent te komen wonen. En dus ook leven in de stad.

Vandaag staan er minder vergaderingen op de agenda dan gisteren. Het laat mij toe wat bureelwerk te doen. Onder de middag heb ik een werklunch met de mensen van het CD&V-secretariaat. De rest van de dag heb ik nog wat kleinere besprekingen en ’s avonds staat er niets op het programma. Eindelijk tijd voor mijn gezin.

© 2006 GENTBLOGT VZW

7 reacties »

  1. Reactie van Michel

    Het zal vor mijn kinderen zijn zoals het voor mij was toen het Belfort uit de steigers kwam, denk ik: weird. :)

  2. Reactie van vic

    Kinderopvang in Gent…
    verwacht mijn ‘eerste’ in maart…(zalig gevoel)…
    in september ’05 (!) begonnen met de zoektocht naar een dagopvang vanaf komende zomer…27 (!!) telefoontjes/bezoekjes gedaan…allemaal volzet…soms zelfs tem 2007 (!!!, hoe kan dit eigenlijk?).
    Uiteindelijk dan toch iemand gevonden…
    Het voornemen om goed uit te kijken, te ‘voelen’ of we de opvang zien zitten, te luisteren en te zien of ik mijn toekomstige spruit daar wil laten spelen/eten/groeien…heb ik spijtig genoeg moeten laten varen. Toezeggen binnen de minuut is de boodschap. Spijtige zaak.

  3. Reactie van Jeronimo

    kinderen dumpen, het wordt steeds moeilijker, zelfs op het net kan je ze niet meer kwijt ;-)

  4. Reactie van Sabine

    @jeronimo: ‘kinderen dumpen’, allé, jij hebt een vrouw die braaf thuisblijft bij de kinderen zeker, terwijl jij uw zaak op het gemak kan uitbouwen?

    Mijn kinderen zijn allemaal naar een opvang geweest, nu nog na school en ze hebben daar zeker geen nadeel van ondervonden, integendeel. Als ik ze eens wat vroeger ga ophalen, willen ze nog niet mee omdat het te leuk is.

    Verder vind ik het maar normaal dat ik, na de studies die toch door mijn ouders betaald zijn, eveneens de kans krijg een zaak uit te bouwen, ik voel het zelfs als een verplichting. En met een goede opvang is dit perfect mogelijk om te combineren met kinderen.

    Maar inderdaad, in Gent is er een serieus probleem voor het vinden van een opvang. We hebben ook nog geen oplossing voor ons vierde kindje dat op komst is en pas in oktober opvang nodig heeft.

  5. Reactie van Jeronimo

    @sabine: ik heb niets tegen opvang, en in heel veel gevallen heeft een kind daar geen “last” van, soms stel ik me gewoon vragen bij toestanden waar peuters van ‘sochtends vroeg tot ‘s avonds laat in voorschoolse en na-schoolse opvang zitten en dan zogezegd “een embetant karakter” heeft,
    maar ja opeens lijkt ook ieder kind een adhd-er te zijn…

    voor rest: ‘t was maar om te lachen hé dat dumpen, gewoon een kleine kanttekening zoals dat bij alles kan.

    ,

  6. Reactie van Sabine

    @jeronimo: ik weet wel dat het om te lachen was, maar ‘k wou toch even mijn mening kwijt.

    Het is ook niet omdat de dagverblijven open zijn van 7 tot 7 dat de kinderen er effectief zolang verblijven: die van ons gaan van half negen tot half zes, dus eigenlijk enkel avondopvang na school.

    Wat de zoektocht naar een onthaalmoeder of crèche betreft: toen ik in 1998 voor de eerste maal zwanger werd, was het zoeken een even groot probleem als nu, alleen ondervind ik dat er nu minder tot zelfs geen onthaalmoeders in het centrum (binnen de kleine ring) zijn.

  7. Reactie van yves

    @ de zwangere creatieve geesten: neem (indien mogelijk) een paar jaar loopbaanonderbreking, en wordt onthaalouder voor een paar jaar.
    Voordeel: je eigen baby groeit sociaal op in z’n eigen nest, en je helpt anderen aan opvang.
    Nadeel: je leert de plafonds in je woning iets tè goed kennen.