Herfst in Gent

maandag 27 februari 2006 13u00 | Hella D’Haeyer | 2 reacties
Trefwoorden: .

Cirkulerend in Gent, studenten over hun stad (4)

Zus en ik hebben om 11u afgesproken aan het Sint-Pietersstation. Het is nu even voor elf. Ik sta aan een vervanghalte te wachten op een tram naar het station. Het houten tijdelijke perron is glad door ijzel. Ondanks de zandachtige substantie tegen het slieren is het er toch gevaarlijk glad. Gelukkig ben ik nog geen oud dametje. Was dat wel zo, dan zou ik mooi nààst de halte blijven wachten. Wie weet overkomt het me nog over vijftig jaar. Misschien zal ik dan net als nu met Zus, die dan ook een gerimpeld dametje zal zijn, afgesproken hebben. Ik zie ons al zitten, twee oude dametjes op tram 22. Tram 22, die moest ik hebben!

Precies elf minuten later sporen Zus en ik, van rimpels nog geen spoor, met de volgende tram van het station naar de Korenmarkt.

Na een uurtje winkel in winkel uit, wat prulletjes rijker en wat euro’s armer, stappen we over de Graslei richting Patershol. De man aan het groene hutje waar de Bootjes van Gent vertrekken, blaast op z’n koude vingertoppen. Veel volk zal hij vandaag niet lokken.
Als we de Broderie binnenstappen voor een warme chocomelk, maakt een koppeltje toeristen net aanstalten om z’n tocht verder te zetten. Goed ingepakt in muts en wanten hebben zij misschien wel zin in een boottochtje over de Gentse wateren.

Opgewarmd zetten Zus en ik onze tocht verder naar het tweedehandswinkeltje in de Oudburg. Een tijd geleden zag ik er leuke laarsjes. Die dag maakten een Jongen en ik hier in het Patershol een wandelingetje na het bezoek aan een fototentoonstelling in het Caermersklooster. Jongen studeert fotografie en mijn interesse voor de Jongen was toen nog van die aard dat ik niets liever deed dan bijvoorbeeld met hem keuvelen over de foto’s van Kris De Witte. En achteraf samen de beroeps uithangen. Alle details werden door onze lens omgevormd tot heuse bezienswaardigheden. Popjes in een etalage. Twee bloempotten met geraniums. Een man die zit te lezen bij het venster. Een lange ladder die bijna tot de wolken reikt. Een arbeider die tot z’n wimpers onder het witte stof zit. De neonletters boven de ‘Fantastic’…

Het is al schemerdonker wanneer Zus en ik ons laten rijden op tram 4. Het is mijn eerste rit op die lijn. Een echte grootstad lijkt Gent wel. Na enkele ogenblikken herken ik de stad, waar ik al mijn hele leven naar school ga, niet meer. Met m’n neus tegen het raam geplakt, kijk ik met grote ogen naar dit mij nog onbekende stadsdeel. Als een toerist op doorreis, die in een taxi door New York of Parijs wordt gereden en toch zoveel mogelijk gezien wil hebben.
Bij de Muidebrug liggen de boten te rusten in de mist.

Nadat ik afscheid genomen heb van Zus, stap ik, voldaan, aan de vervanghalte de koude herfstlucht in. Een paar tellen later sta ik in de warme gang. Vooraleer ik de deur achter me dichttrek, kijk ik nog even om en neem de stadslichtjes in me op.

En de laarsjes? Daarmee ben ik gisteren op het houten perron uitgegleden!

Info
©irkulerend in Gent, Studenten verhalen over hun stad
Hogeschool Gent
2005, p. 17-18
Intro & eerste aflevering

© 2006 GENTBLOGT VZW

2 reacties »

  1. Reactie van Jeronimo

    de schrijfster zou een blog moeten starten! dit is een knap stukje alledaagse leukigheid

  2. Reactie van Paul Amelinckx

    Als je geen journalistiek studeert zou ik je wel aanraden snel van studierichting te veranderen ….. Mooi geschrijf …. Zo ook zijn wij – mijn echtgenote en ik – verliefd geworden op Gent. Er ooit eens gestudeerd – zowat dertig jaar geleden – en er, ondanks het feit dat we in vergelijking met Gent, nu in een piepklein provinciestadje wonen – Aalst – ons hart aan verloren. Wekelijks maken we dan ook de reis naar de mooiste stad van ons landje en ieder weekend verlaten we dan ook op zondagavond Gent, van op de St. Michielsbrug nog eens terugblikkend op al die mooie lichtjes ….
    Met hoevelen zouden we zo niet zijn ???