RSSGentse actua
Maaltebruggestraat ziet appartementsgebouw niet zitten. Lees meer bij De Gentenaar
Ook de Gentse politie wil een sms-dienst
De politie van Gent wil een eigen sms-dienst voor de hulpdiensten oprichten. Lees meer bij VRTNieuws.net
Silobrand na zeven weken geblust. Lees meer bij DS Online en De Gentenaar
Cultuur
Titus zweeft tussen droom en waarheid. Lees meer bij DS Online
Decleir en Dottermans in Mozart-opera. Lees meer bij DS Online
© 2006 GENTBLOGT VZW
Ik kan goed begrijpen dat men in de Maaltebruggestraat kan dromen van een buurtparkje.
Ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die willen oordelen wat anderen op hun eigen grond moeten of laten. Natuurlijk moet het wettelijk blijven. Moesten daar bureaus op gebouwd worden, dan zou het natuurlijk een grotere vraag zijn. Hopelijk zijn de woningen wel groot genoeg, dat die nieuwe bewoners ook niet om een parkje vragen.
Het feit dat bepaalde buurteisen de pers halen is vaak evenredig met de inkomensklasse en het sociaal niveau van de wijk.
@cedric
Ach..de Maaltebruggestraat. Geen dure buurt, en ook geen arme. Ik heb er jaren gewoond in een tuinloos rijhuis. Onze buurman woonde achter ons. Ingewikkeld. Iets met rechten van doorgang of uitweg en perceelafbakeningen. Hij overleefde op een dieet van zijn eigen groenten, de soep van de buren en de restjes van Delhaize. Hij had één tand en ik vond hem een beetje vies. Maar dat vond ik dan weer grof van mezelf.
Geen idee hoe hij over buurtparkjes dacht. Zijn groententuin was zijn eigen hoogstpersoonlijke parkje. Allleen wij konden het zien door de ramen van de slaapkamer. Zijn ‘inkomensklasse’ was een bron van roddels en geheimzinigheid. Hij was schatrijk. Hij was straatarm. Geen idee of hij de pers haalde door zijn bruute afscheid. Zijn sobere, eigenzinnige levensstijl bracht hem dichtbij of misschien net iets over de negentig levensjaren. Tot hij tijdens zijn o zo fiere wandeling van zijn huisje naar de st. pietersaalstraat – naar de kerk, denk ik – werd platgereden op de Kortrijksesteenweg. Voor iedereen die van Talamini-ijs* houdt : denk eens aan Gust als je klinkt me je ijshoorntjes.
*Talamini: sobere, lekkere ijsbar in de maaltebruggestraat.
Mooi verhaal Eve,
dat doet me denken aan de onvolprezen memoires van Pol De Witte over het sociaal leven in Gent in de 19e eeuw.Toen waren mensen zoals Gust heel normaal. Nu heel wat moeilijker te vinden dunkt mij…