Gentblogt

Sengir, Gothminister & Theatre of Tragedy

maandag 10 april 2006 18u37 | Jeronimo | 6 reacties
Trefwoorden: Arena-van-Vletingen, bespreking, gothic, optreden.

Zaterdagavond stond ik op het appel in de eerste gelederen van het toegestroomde gothic-volkje mijn opwachting te maken met mijn camera in de aanslag voor Sengir, Gothminister en Theatre of Tragedy (organisatie Purple Moon).

Het was nog vrij klaar in de Arena van Vletingen, mijn favoriete Gentse concertzaal tot nu toe, maar dat kon de pret niet echt bederven.
Het Belgische Sengir mocht de spits afbijten en bracht een leuke onderhoudende set om hun nieuwe cd “Sign of Devotion” te promoten. Ze klonken niet te gestroomlijnd, ook niet te kitscherig, misschien een beetje onorigineel (vooral de gitaarpartijen, wat meermaals voorkomt bij dergelijke muziek) en moeten het dus vooral hebben van de toch wel goede vocalen van Ellen Schutyser.
Sengir ken ik al een klein decennium enkel van naam. In die tijd was ik niet voor gothic en aanverwante toestanden, enkel the only pure fukking armageddonesk darkness kon me toen bekoren. Vandaag brengt Sengir vooral typische gothicmetal zoals we gewend zijn van horen zoals de vroegere Theatre of Tragedy, Macbeth en aanverwanten.
Een fris geluid en hopelijk groeien ze wat verder door in het wereldje. Maar of ze een topper zullen worden? Daarvoor missen ze de strakheid en de power van bijvoorbeeld After Forever, Trail of Tears en The Sins of Thy Beloved.
Wegens de strakke tijdslimiet in de Arena konden ze niet eens hun laatste nummer spelen, maar helaas.

Een gejoel steeg op uit de nog steeds niet indrukwekkende menigte toen Gothminister ten tonele verscheen. Deze band zag ik eerder al in de vooruit en ik keek dan ook reikhalzend uit naar wat die maffe band nu weer zou ten toon spreiden.
De Noren zijn er net een beetje over. Een spreekgestoelte, waarboven de frontman theatraal staat te schreeuwen en te roepen, de catchy bombatische drums en gitaren die hem krachtig ondersteunen. “Geeeent, Beeelgiuuuum! Are you ready to roooock!” werd ons meermaals toegeschreeuwd met een hoop nattigheid er bovenop. Zoals de vorige keer liep het zweet van de zanger in kleine straaltjes onophoudelijk langs zijn gezicht en kin van onder zijn hoge hoed. Aan enthousiasme, fun and entertainment ontbreekt het de ietsiepietsie grotesque heren absoluut niet en net dat maakt hen zo maf en goed. Zelfs al zou er maar één man in de zaal staan, hij zou nog even enthousiast: “you rock! thank you!” tieren.
Afsluiten deden ze met hun nieuwste hit: “monsters”. Een meebruller van formaat!
Het gaf dan ook een amusant voldaan gevoel toen de heren van het podium verdwenen.
Nog grappiger was hoe iedereen met hem wou poseren toen hij in het publiek kwam staan en hij altijd the “mean-look” aannam.

Ten slotte kwam de topper van de avond. Ik had hun nieuwe zangeres al aan het werk gezien in Hof ter Lo, een klein jaar eerder en toen was ik niet zo onder de indruk van het schriele scharminkel. Maar dit keer zag Nell Sigland er stukken beter uit en ook het geluid was dit keer een stuk evenwichtiger zodat ik me ten volle op haar vocale en andere talenten kon concentreren. Theatre of Tragedy heb ik enkel in de tijd van hun twee eerste albums gevolgd. Daarna werden ze naar mijn mening te melig en te poppy, maar blijkbaar keren ze de laatste jaren toch een beetje terug naar hun roots maar in een moderner kleedje.
Ik kan met zekerheid zeggen dat ze het verlies van Liv Kristine verteerd hebben en met Nell een goede deal gedaan hebben qua vocalen.
Theatre of Tragedy staat er weer, hoewel ze nooit zijn weggeweest en het klinkt veel belovend! Hun nieuwe cd “storm” is nu al over Europa aan het razen.

Foto’s in het artikel getrokken door Jeronimo

Bekijk foto’s getrokken door Aisling

© 2006 GENTBLOGT VZW