Literaire Lente Live: het verslag
Uw reporter was erbij, zaterdag, voor de allereerste Literaire Lente Live in de Vooruit. Niet alleen hebben wij die feestelijkheden mee geopend, maar wij waren nog steeds present toen even voor vier –zondagochtend was het toen reeds– de muziek in de Balzaal stopte en de lichten werden aangestoken, vermoedelijk om ons de uitgang met gemak te laten vinden.
Het evenement is voorzichtig begonnen. Tijdens Grasduinen lazen de auteurs een stukje voor uit hun pas gepubliceerde werk. Zowel Saskia de Coster als Yasmine Ghata wisten de zaal te boeien. Het taalprobleem bij Ghata werd op voortreffelijk wijze opgelost. Achter de auteur werd op de tekst als bij een autocue op een scherm afgerold, waardoor de toeschouwers makkelijk konden volgen, zelfs tot ver achter in de zaal. De meest begeesterende voorleesauteur was evenwel Jeroen Theunissen, die zelfs een stuk uit het meest complexe deel van zijn nieuwe roman op heldere en meeslepende wijze wist te brengen. Daar stond een auteur die duidelijk weet hoe voor te lezen.
Entr’acte Dez Mona (Gregory Frateur en Nicolas Rombouts) was een welkome verrassing. Frateur beheerst zijn stem als geen ander, en verkondigde als een losgeslagen predikant de gospel, bijgestaan door Rombouts op bas.
De Tekstbaronnen Literair was bijwijlen zeer grappig, maar iets te lang uitgesponnen. Het programma werd opgenomen (de uitzending is voorzien op 16 april). Rick de Leeuw liet verstek gaan, maar werd waardig vervangen door Kurt Van Eeghem, die met Yvonne Kroonenberg sterk weerwerk verrichten tegen Marc Reynebeau en Marcel Vanthilt. De kwinkslagen op de Leeuw mochten niet ontbreken, maar ondanks de aanstekelijke humor keken wij toch reikhalzend uit naar het derde onderdeel van de avond.
Aangekondigd voor 22u30 begon het Literaire Lentebal pas rond 23u30, maar we werden meteen getrakteerd op een trio capabele DJs. Paul Mennes was het absolute hoogtepunt van het Bal, maar noch Peter Holvoet-Hanssen noch Vitalski moesten echt voor hem onderdoen. Het leek niet vanzelfsprekend het geletterde volk aan het bewegen te krijgen, maar eenmaal vertrokken, was het feest enkel nog te stoppen door de draaitafel te ontpluggen.
Literaire Lente Live was over de gehele lijn een goed en vooral professioneel in elkaar gestoken proefstuk. Zowel het serieuze als het ludiekere werk kwamen alle ruimschoots aan bod, en wij vermoeden dat het er voor volgende jaar allemaal nóg beter zal uitzien.
© 2006 GENTBLOGT VZW
Ik zal het waarschijnlijk niet begrepen hebben maar het stationsromannetje van Saskia de Coster kon mij absoluut niet boeien. De andere jonge schrijvers wel. Een scherp contrast tot de oudere garde die een gastoptreden mocht maken bij de tekstbaronnen literair. De meesten waren onbeholpen (ook taalkundig) met een manifest gebrek aan charisma. ” Wat is een bloende ? ” was de vraag van Geertrui Daem . Het absolute dieptepunt was het (goedkoop) optreden van Dez Mona : breng negro spirituals zonder ziel en zonder te kunnen zingen en maak de mensen wijs dat dit intellectueel verantwoorde kunst is. Groot applaus van de zaal.
Volledig mee eens: het optreden van Dez Mona was de Vooruit onwaardig. De sisser van de avond. Wat een geluk dat het kunstwerk op het podium (prachtig!) de aandacht nog wat kon afleiden. De mensen rondom mij (mezelf inclusief) hielden bij tijden de handen op de oren gedrukt tijdens het ‘optreden’ (nou ja …) …