RSSDans les griffes du dragon d‘acier
Cirkulerend in Gent, studenten verhalen over hun stad (11)
Geruisloos vaart hij over zijn kabels, heen- en weergetrokken door twee wiegende draden trekt hij gedachteloos door de stad, uren- en urenlang.
Gebonden aan een hels ritme en een vast traject, loopt hij over de sporen die als aders door Gent lopen. Tegelijk grillig en netjes afgelijnd.
Af en toe verdwijnt hij achter een horde mensen, maar dan verraadt een kale plek in een bomenrij hem opnieuw. Mis à nu.
Miskend door de dreunen uitgedeeld door ongedurige wezens, gromt hij gestaag.
Habitudes. Sleur. Monotone.
Roerloos slist hij zijn weg verder, gekrenkt door de regen, uitgedaagd door het oog van de buitenwereld, tot het geknetter.
Electricité. Pétillement.
In het midden van zijn keurslijf neem ik een diepe walging waar, een borreling van ongenoegen en onrust spuwt zich naar voren.
Een legertje mensen kijkt verdwaasd om zich heen.
Afgevuurd door een stalen ros, komen ze algauw tot hun positieven.
Ivresse disparue.
Als geleid door een onzichtbaar toverstokje ontdekt elk van hen een glimlach bij de ander.
Groeiend van een voorzichtige lach tot een gloeien met hier en daar een kitscherige uitschieter.
Ontevredenheid smelt als sneeuw voor de zon.
La fonte.
Aangeschoten snuffelt hij verder en dronken van passie rammelt hij over zijn geraffineerde draken.
Ik realiseerde me dat hij gelijk had, respect boven alles.
Esprit lucide.
Het station sluit tram 21 in met zijn immense schaduw, geborgenheid net voor de dageraad valt.
Geëmotioneerd door mijn eigen fantasie, hol ik tot net voor de twee ijzeren parallellen.
Ze lichten eventjes op, aangeraakt door manestralen.
Fièvre absolue.
Info
©irkulerend in Gent, Studenten verhalen over hun stad
Hogeschool Gent
2005, p. 33.
Intro & eerste aflevering
© 2006 GENTBLOGT VZW
amaai wat een schitterend stukje tekst is dit ;-)
lucid dreaming als in een roes van, jah ik weet niet wat ;-)