Afscheid van het studentenleven
Het zijn drukke tijden voor een student tegenwoordig. De examens zijn in zicht, de deadline van enkele projecten is net voorbij en de thesis stevent af op een complete ramp als er geen wonderen gebeuren. Toch kon ik geen “nee” zeggen toen Lien vroeg om een stukje te schrijven voor Gentblogt. Ik draag het project immers een bijzonder warm hart toe en een mens heeft wat ontspanning nodig ook, nietwaar?
Als laatstejaarsstudent burgerlijk ingenieur is de situatie deze examenperiode wel anders dan de voorbije jaren. Die waren toen eerder rustgevend. Het jaar was gekenmerkt door allerlei projectjes, nog eens gecombineerd met een dosis studentenactiviteiten (ik zat in het praesidium van de Vlaamse Technische Kring) en studentenvertegenwoordiging. Een gekte van jewelste. In de examenperiode was dat allemaal voorbij: geen lessen, geen projectjes meer, het studentenleven ligt op z’n gat, studentenvertegenwoordiging draait ook op een lager pitje… Dat was opstaan, op ‘t gemakske ontbijten met de krant erbij, nog een paar weblogs bezoeken, wat dagdromerij, ideetjes laten rijpen, toekomstplannen maken en studeren. De eerste dagen komt van dat laatste ook niet al te veel in huis, het tempo ligt nog iets lager, maar naarmate het examen nadert beklaag ik mij steeds weer waarom ik er niet eerder aan begonnen ben of waarom ik er in ‘t jaar zo weinig voor gedaan heb. Dit fenomeen is de laatste jaren steeds erger geworden. Echter: achteraf sta ik er telkens weer van versteld hoe dergelijke hoeveelheid er in zo’n korte tijd weer ingeraakt is.
Dit jaar is het echter helemaal anders. Momenteel zijn de examens ver weg van mijn zorgen. Het is die vervloekte thesis die me momenteel parten speelt. En ook hier geldt weer hetzelfde: waarom weer alles op zo’n korte tijd? Had ik maar een extra maandje… Geen relaxed periode deze keer, hoewel ik toch ook wel mijn krantje eerst lees. Deze nacht nog tot 6u ‘s ochtends doorgewerkt om twee patches in mijn simulator te proberen combineren. Njet, weer niets. Ik vrees echt wel voor de wetenschappelijke waarde van mijn thesis: mijn simulator werkt nog steeds niet goed en van goede resultaten is dan ook niet echt sprake.
Nog twee weken en ‘t zal weer anders zijn. Dan zijn de examens er weer, zet ik die thesis even van me af en ga ik er weer volop voor. Welgeteld drie examens, waarvan eentje eigenlijk afkomstig is van vorig jaar. Valt best mee. Heel wat minder dan de voorbije jaren, maar ja, dan was er ook geen thesis. Drie examens, van 29 mei tem 6 juni, wat vrij kort is. Als je dan weet dat de thesisdeadline op 6 juni ligt, tja… Gelukkig is één ervan mondeling en is men daar vrij flexibel in: ik heb het kunnen verplaatsen naar 22 juni. Ik kan er wel eventjes tussenuit tussen de 6e en de 22e. Een tussenpauze om naar uit te kijken dus. En dan nog een sprintje: een examen en de thesisverdediging ergens rond de 27e juni en we zijn er vanaf. Gedaan met het zalige studentenleven. Ik zal ‘t missen.
© 2006 GENTBLOGT VZW
Je laatste zinnetje : “Ik zal ‘t missen” zal zeker waarheid worden! Binnen enkele jaartjes zul je het erbij zweren :”dat was de mooiste tijd van mijn leven”! Je hebt er ook wat moeten voor doen hé, dus geniet nog snel van beide, het studentenleven en de examenstress. Succes!
Tja, dit laatste jaar heb ik bij momenten echt intens genoten, wetende dat het mijn laatste jaar is. Ik zie er echt tegenop om te stoppen na dit jaar, maar kan ‘t gelijk mijn ouders niet aandoen om nog wat te studeren puur om te feesten. Niet dat ik zo’n feestbeest ben, verre van, maar ‘t studentenleven is fantastisch gewoonweg :-)
Als je graag wilt blijven, kan je misschien doctoreren? ‘t Schijnt dat ze bij de onderzoeksgroep systeem- en signaalanalyse nog een doctoraatsstudent zoeken.
Laat dat doctoreren bij onze vriend Aeyels maar zo, er zijn interessantere zaken wat mij betreft ;-)
Een doctoraat zal niet meteen voor mij zijn, daarvoor is de thesis niet al te denderend. Jammer, ik had dat wel graag gedaan.
Ach, dat missen dat kan nog wel reuze meevallen. Ik heb mijn studententijd met veel plezier beleefd. Net zoals jij heb ik me met veel randzaken beziggehouden, maar ze lagen wel niet allemaal in het ‘studentikoze’ milieu. (Daarnaast dient het gezegd dat ik niet zo’n bijster goed student -in de academische betekenis- was.)
Ik mis hem dus niet, mijn studententijd maar dat heeft misschien met mijn levensopvatting te maken. Ik heb altijd getracht zaken te doen die mij liggen en waar ik me prettig bij voel en dat is wonderwel gelukt.
Val niet te snel in de val van de burgerlijkheid, maar maak op tijd en stond tijd voor feestjes en ‘even uit de band springen’, dan lukt het allemaal wel.
Nu vijf jaar afgestudeerd. En ondanks dat ik nu ook wel een tof en redelijk onvoorspelbaar leven heb, mis ik mijn studentijd nog elke dag. Werken is niet zooo erg, maar wel lang niet zo leuk als studeren, helaas.
Je inderdaad het beste van al nog proberen om in je hart altijd wat student te blijven, en inderdaad zoals OverdooS zegt “niet te snel in de val van burgerlijkheid vallen”. Nu, misschien wordt dat dan weer moeilijker wanneer er een gezinsleven bij komt kijken :(
Ik mis mijn studententijd een beetje (hoewel ik wel aan het doctoreren ben, maar ik kan je zeggen dat dat toch wel echt werken is en niets te maken heeft met het echte studentenbestaan), maar ik mis het eindjes aan elkaar moeten knopen bijvoorbeeld absoluut niet.
Wij springen allebei nog wel eens uit de band, en hebben nu ook zuurverdiende centjes om dat beter te financieren. Always look on the bright side…