Dampuurt Kermesse, deel 1
“‘t is altijd kermesse aan de Dampuurt”. Sta ik te denken aan de kassa van de supermarkt aan het drukke kruispunt aan het tweede station van Gent. Een man met een kegel van een drank-adem wasemt me in de nek. Onder zijn arm met te diepe tattoo (onderhuids uitlopende inkt) zit stevig een vers pak drieëndertigers geklemd. Hij kan er weer tegenaan. De kassière lacht ons met haar gele valse tanden bloot een groene goeiedag tegemoet. Omdat het moet. Tendinitis weetjewel. En de mensen beu, dat ook. Bedankt. Tot ziens.
Buiten draait de kermis onder de stralende zon. Botsautootjes botsen, en molentjes doen statische rondjes tussen het traag ronddraaiende grotemensen-verkeer.
Het ultieme cynisme. Oefenen voor later, voor het volwassen in de file staan.
Een zomerstorm breekt los. Mannen in overalls schuilen met de boodschappen op de fietsbuis. A working class hero is something to be.
© 2006 GENTBLOGT VZW
Ze zouden die kassières allemaal een medaille moeten geven. Ik zou na een halve dag gestresseerd zaagvolk zelfs geen vriendelijkheid meer kunnen fà ken.
zaalige fotos, passeer er elke dag
ik kom net van daar. de kassa 3-mevrouw heeft een keelontsteking en moet nu zo van die spraykens in haar keel speten. Ze zegt dat het van de pollen komt.
het is maar dat u het weet.