Gehaspeld
Straote? Tiens, moet dat niet Pierkestroate zijn?
En waarom eigenlijk een Pierkestraat in de Brugse Poort? Was Pierke Pierlala niet ontstaan in het Spelleke van de Muide?
» Meer foto's in het foto van de dag-archief.
© 2006 GENTBLOGT VZW
Pierke trad hier jarenlang en elke week op in Theater Magie (Jean Pierre Maeren), in een omgebouwde garage die onlangs onteigend werd. Om meer zuurstof te geven aan de Brugsepoort?
dat was toch in het straatje achter de kerk van st jan baptist hé?
dan ben ik er zeker nog weest gaan kijken! d’er stonden allemaal van die houten lange bankjes achter elkaar!!!
“Straote” is misschien “gehaspeld” Gents.
Zeker een niet-Gentenaar die Gents wou schrijven …. maar ja, die specifieke klank is slecht weer te geven, ook “stroate” lijkt er niet op, meer klankgetrouw is de Franse klank oi “stroite”.
De Haspelstraat is een klein straatje die uitkomt aan de Ooievaarstraat. Kort ernaast was de achter uitgang van de meisjeschool Sint Jan Baptist en kon je ook zo op zondag de lokalen bereiken van de meisjeschiro. Van buitenaf gezien was die een gewoon rijhuis met een garagepoort. Op een zwartbord kon je zien wat de voorstelling van de volgende week zou zijn.
Henri Maeren begon inderdaad in zijn autogarage met poppentheater Magie. Het was elke zaterdagmiddag en zondagmiddag drummen om op de houten bankjes de vrolijke avonturen van “tGentse Pierke” te kunnen volgen, meestal gebaseerd op de bekende sprookjesverhalen. Zelf mocht ik als klein manneke regelmatig eens gaan kijken. De kaartjesverkooop en plaspause werd streng maar korrekt gederigeerd door mevrouw Maeren. Na het overlijden van zijn vader heeft Jean-Pierre zich met de zelfde geestdrift en liefde het theater voortgezet. Met deze heeft de “Pierkestraote” niks te maken met de figuur van Pierke Pierlala.
Ik heb zowat mijn hele jeugd (van mijn 3 tot mijn 12 jaar) in de Haspelstraat gewoond, meer bepaald in nr. 35 Ik ging dus elke week naar Pierke gaan kijken. De plaspauzes werden idd zeer streng geleid, maar dat was door Meneer Henri Maenen. Ik herinner mij nog steeds de geur van zijn pijp in de ruimte waar de toiletten (twee rijen wachtende kinderen) waren. ook de diverse poppen die aan hety plafond in die ruimte waren opgehangen. Door een toevalligheid ben ik samen met iemand van de Stad Gent nog even in mijn oude huis binnen gekunne, een dag of vijf voor het werd platgegooid. Ik heb enkele tegels uit de inkomhall, en het huisnummer kunnen meenemen. Plus nog een pak foto’s gemaakt. Wij zijn in 1979 verhuisd, maar dit blijft mijn ouderlijke woonst van mijn jeugdjaren.