RSSDe laatste dans
Deze periode van blok luidt voor sommigen, naast het einde van dit academiejaar, ook het einde in van een belangrijk deel van hun leven in, namelijk de periode van schoollopen. Wat ooit begon met een huilbui aan de schoolpoort van de kleuterschool, eindigt voor hen over enkele weken. Definitief. Wat minister Vandenbroucke, met zijn Рterechte Рgezaag over Levenslang Leren, ook moge beweren. De examens die er nu nog aankomen, zijn enkel een laatste stuiptrekking. De laatste ̩chte les zit erop, de laatste kniezwengel in de coulissen is geplaceerd en het laatste rondje bij Betty, in de Rococo, als echte student, is getrakteerd. Binnenkort gaan ze op zoek naar werk en eigenlijk kun je dus stellen Рals je zoals ik al eens graag de pathos zinloos de hoogte
injaagt Рdat ̩̩n van de drie delen van hun leven er nu wel al haast opzit. Het enige was hen nog rest, is de periode waarin ze een beroep uitoefenen en de periode waarin ze op pensoen zijn Рen probeer als je op pensioen bent maar eens
te staan kniezwengelen in de coulissen.
Zelf heb ik niet het gevoel dat ik in oktober geen student meer zal zijn. Normaal gezien start ik dan een aanvullende opleiding aan de Faculteit Economie en Bedrijfskunde. Toch ben ik – blijkbaar – in die mate een emotionele jongen dat ik nu al helemaal week wordt van de gedachte ooit geen student meer te zijn. Iets afsluiten valt me altijd nogal zwaar. Zo verscheen ik de laatste dag van het eerste leerjaar niet aan de schoolpoort, waar mijn mama stond te wachten. Een beetje ongerust begon ze dan maar de school te doorzoeken, om me uiteindelijk samen met juf van godsdienst te zien zitten wenen in de zithoek van de klas (ik omdat ik dacht haar nooit meer te zien en zij omdat ik zo’n verdriet had). Dit scenario herhaalde zich ten dele op het einde van het zesde leerjaar. De laatste dag van het middelbaar heb ik me gelukkig overslapen.
Gezien mijn eigen woessie-gevoelens, kon ik me de voorbije weken dan ook niet houden om bij laatstejaars te informeren naar hun gevoel bij de laatste les, de laatste uitgangsavond van de lesperiode… De meesten gaven toe dat ze van sommige “laatste momenten” ook niet goed waren geweest. Anderen faketen ijskonijn te zijn en zeverden wat over “vervolmakingscursussen in het
bedrijfsleven”. Waarschijnlijk eindigen ze stiekem hun “lerende” periode op de manier waarop ze indertijd begonnen… Met traantjes. In een hoekje.
© 2006 GENTBLOGT VZW
Traantjes omdat ik straks geen student zijn er (nog) niet geweest, maar ergens voelt het wel raar aan. De stages zitten er op, het eindwerk is binnen, geen examens meer voor de boeg, …
Ik heb het laatste jaar zo veel tijd in ‘t school gestopt dat ik me nu eigelijk wat verveel. Gelukkig zijn er nog heel wat zaken die al een tijdje op mijn verlanglijstje stonden en waar ik geen tijd voor had, daar ga ik me de komende weken eens mee bezig houden.
Stijn, gij woessie konijn!
Nu ja, ik voel ook wel n beetje ‘t zelfde. Ik ga het studentenleven alleszins enorm hard missen. Ik ben dit semester maar twee keer naar de les geweest, dus het laatste-les gevoel heb ik wel niet gehad. Ik had wel aan iemand beloofd om naar de laatste les ondernemingsrecht te gaan, zodat we die samen konden vieren, zeker ook omdat we ooit samen onze eerste les aan ‘t unief meemaakten. Helaas had ik een andere afspraak dan.
‘t Zal alleszins een raar gevoel zijn, den 22e, als ik mijn laatste examen heb. Hoewel, ik heb nog AILO-plannen, dus het laatste examen zal het wel niet zijn, maar toch, ‘t is een afgesloten hoofdstuk.
Ik ben er zeker van dat dat bij u gaat steken, Peter. En wat die AILO betreft: werken is werken he, zelfs bij Astrid.
hey hey,
het is inderdaad een feit dat in de realiteit iedereen even stil zal worden van de levensweg die werd bewandeld met momenten van vreugde, verdriet, angst of zelfzekerheid. Ik ben er zeker van dat iedereen even een moment van gemis zal voelen, is het niet op de eerste september dan is het zeker in de toekomst.
Het is zoals peter zegt : mensen we gaan al wenend de schoolpoort binnen en gaan bijna al wenend weg… velen zullen we niet meer terugzien maar…weg uit het oog is niet uit het hart!!! wees daar maar zeker van omdat je van iedereen wel wat bijleerd…dom, dik, grappig, stoer…het zijn allen verschillende karakters die samen worden gesmeten en waarvan verwacht word dat er word samengewerkt als groep. ik wens allen het beste in de toekomst. het was een mooie tijd! voor stijn wens ik vooral geen 2de zit anders lees ik volgende jaar nog een blog over hoe het voelt om te stoppen met school!!! het beste nog ook wil ik nog wezeuh bedanken voor de steun. x
Ik heb voor mezelf al uitgemaakt dat het na 5 jaar welletjes geweest is. Ik zou voor eeuwig student willen blijven, maar als je merkt dat het studeren Рtoch nog steeds ̩̩n van de belangrijker elementen in het leven van een student Рbegint te slabakken, dan is het beter van er een punt achter te zetten. De thesis is ingediend, en de 3 vakken die me nu nog te wachten staan, zijn eerder een uitlopertje dan een echt schrikbeeld.
En dan, eind juni, zal ik uiteindelijk toch eens moeten beginnen doen wat ik tot nog toe altijd heb uitgesteld: concrete ideeën beginnen te formuleren over mijn toekomst. Ah, laat het er ons eerst nog maar een maand van nemen examens of niet ;-)
Ik hoor of lees alle dagen de jongens klagen dat ze niet onmiddellijk of zomaar aan een job geraken: niet zo lang gelden was de vraag anders: wanneer moet ik “binnen” voor mijn legerdienst? Eén jaar tot anderhalf jaar moest men doormaken, alvoor men dan het professioneel mocht beginnen. Nu beter?