RSSGentse actua
Restauratiewerken aan Oude Vismijn beginnen nog dit jaar
NV Vic dient voor de zomer bouwaanvraag in. Het Gentse Lofting Group en het Antwerpse Condominium willen dit jaar beginnen met de restauratie van het poortgebouw van de Oude Vismijn. Nog voor de zomer dienen ze daarvoor een bouwaanvraag in. Halverwege 2008 moet de vervallen Vismijn de deuren weer openen voor het publiek. Lees meer bij DS Online
Dodenakkers als groene openluchtmusea
De Europese week van de begraafplaats. Gent neemt voor het eerst deel aan de Europese week van de begraafplaats, die vandaag begint. Twee rondleidingen, een tentoonstelling en een voordracht moeten het publiek de begraafplaatsen leren waarderen als de groene openluchtmusea die ze zijn. Lees meer bij DS Online en De Gentenaar
Watersportbaan lonkt naar Tour de France
De kans is zeer groot dat volgend jaar een Tourrit aankomt in Gent. ,,De kaarten liggen goed”, zegt provinciegouverneur André Denys. Begin juli, de eerste week van de Ronde van Frankrijk, trekt hij naar Bretagne om daar nog eens te lobbyen bij Tourbaas Leblanc en diens opvolger Christian Prudhomme. Lees meer bij De Gentenaar
Herinrichting Gentbrugse Meersen in 2008 van start Wandel- en fietspaden moeten de Gentbrugse Meersen in de toekomst stukken toegankelijker maken. Lees meer bij DS Online en meer bij De Gentenaar
Wachten op andere groenpolen. Lees meer bij DS Online
Gezocht: tweeduizend handtekeningen
Oud-werknemers Trefil-Arbed nemen allereerste burgerinitiatief. Ex-werknemers van het in 2002 gesloten Treillarm̩ Рhet vroegere Trefil-Arbed Рin Gentbrugge verzamelen tweeduizend handtekeningen. Daarmee willen zij hun vragen over de toekomst van het voormalige fabrieksterrein op de agenda van de gemeenteraad zetten. Het is meteen het allereerste burgerinitiatief in Vlaanderen. Lees meer bij De Gentenaar
Moordenaar slaat toe op lijn 1
Auteur met visuele handicap situeert thriller op en om de tram. Aan de creatieve geest van Firmin Criel is nog maar eens een boek ontsproten. In Moord in de tram gaat de auteur samen met de lezer op zoek naar de moordenaar van een trambestuurster. Het werd een verhaal vol spanning en intriges, waarbij het Gentse openbaar vervoer een prominente rol speelt. Lees meer bij De Gentenaar
Flatbewoners in Gent geëvacueerd na brand
In Gent zijn gisteren een tiental mensen met een brandladder geëvacueerd uit een appartement aan de Sint-Lievenslaan. Lees meer bij DS Online
en VRTNieuws.net
Dode bij zwaar verkeersongeval in Gent
In Gent zijn vanmorgen een dode en vier gewonden gevallen bij een zwaar verkeersongeval. Lees en kijk bij VRTNieuws.net
© 2006 GENTBLOGT VZW
Oude Vismijn: “restauratiewerken” is misleidend want de plannen voor een glazen kast en een voetgangersbrug houden helemaal geen rekening met het wettelijk beschermd karakter van het gebouw, als monument én als stadsgezicht. Het woordje “omgetoverd” in het persbericht is veelbetekenend.
Het zou me toch zeer verwonderen dat men bij het opstellen van de plannen geen rekening zou gehouden hebben met het beschermd karakter van het gebouw. Dat is toch de evidentie zelve. Zeer onwaarschijnlijk dus, maar indien het waar zou zijn: enorme flater van architecten en studiebureaus!
Drie elementen zijn volgens mij niet volledig naar mijn zin, maar ik heb ondertussen gehoord en geleerd dat wat bijgebouwd wordt kan later afgebroken worden, wat afgebroken wordt kan niet meer origineel voorkomen.
De drie afwijkingen zijn:
1. de uitstulping van een glazen bak boven de Leie,
2. het brugje over de Lieve, en
3. die grote feestzaal voor 800 man.
Ik denk dat we nu niet meer kunnen dan gewoon verwijzen naar de verschillende klasseringsbesluiten en afwachten hoe het evolueert, want zoniet valt het gebouw vanzelf in duigen.
“Lofting Group” en “Condominium” zijn alleszins onheilspellende namen.
ik denk dat de toeristen ook niet zo tevreden zullen zijn, moderne architectuur kunnen ze in hun eigen land ook zien…
Geen moderne architectuur in Gent! Waarom zouden we ons dáármee bezig houden in Gent? Dat kan toch overal. Maar zéker niet in Gent!
Heu??
@ Otto: ook in Brugge staat er moderne architectuur. Toeristen klagen er niet over (sommige Bruggelingen wel).
Toerisme heeft z’n rechten (ook ik ben soms een deel van die doelgroep), maar laat ons een stad zien als een verzameling van inwoners, niet als een onderdeel van een economietak.
In het verleden leken Lofting group en Condominium me tamelijk respectvol te werken. Of ben ik fout?
Omdat men een kleine moderne architecturale ingreep doet staan sommigen al op hun achterpoten. Er moet inderdaad voorzichtig omgesprongen worden met dergelijke projecten in het historische stadscentrum maar de “onheilspellende” Lofting groep heeft al mooie renovaties achter de rug van gebouwen die anders tot ruines verworden waren, zoals het godshuis in Sint Laureins. http://www.godshuis.be/
kijk, moderne artchitectuur vedient zeker(absoluut!) zijn plaats in de stad, maar je moet niet beginnen met een hypermoderne glazen kubus midden in een middeleeuws,(ik weet het, 1913) maar toch authentiek lijkend stadsbeeld te plaatsen. het zou hetzelfde zijn als een stuk van het lam gods overschilderen.
@yves: het paviljoentje van toyo ito in brugge stond op een plein, en was redelijk neutraal, en het concertgebouw staat aan de rand van de stad. over het integreren van moderne architectuur in historische steden kan je boeken vol schrijven, het blijft altijd afwegen. projecten die het oorspronkelijke stadsweefsel herstellen, zoals het feestpaviljoen dat gepland is op het braunplein, zijn voor mij wel acceptabel, omdat ze gebouwd worden op plaatsen waar de historische bebouwing al verdwenen is(het was bijvoorbeeld nooit de bedoeling dat men de zijgevel van het stadhuis kon zien!) maar of je zomaar een gebouw dat als historisch word gepercipieerd mag verbouwen, is een andere vraag.
De “kubus” is vatbaar voor discussie (en het onnodig bruggetje des te meer). Maar de dag nadat ik in Brugge rondgelopen heb en ik het centrum van Gent bezoek is dat een opluchting. Van Disneyland naar de volwassen realiteit. Het is kiezen tussen een stad met hedendaagse dynamiek of een stoffig geheel.
De discussie over “moderne” architectuur heeft hier geen zin. De “Oude Vismijn” is wettelijk beschermd, als monument én als stadsgezicht. Punt. Dat het ontworpen voetgangersbrugje vanaf de Gras- en Korenlei nauwelijks te zien zal zijn is een smoes die zelfs torenbouwers in Brussel destijds aanhaalden. Visueel zal dat “brugje” (let op het verkleinwoord) des te storender zijn vanop de Hoofdbrug (met de Sint-Michielsbrug dé “toeristische” brug bij uitstek) en letterlijk een streep zijn door het weergaloos uitzicht op het Groot Vleeshuis en de Sint-Niklaastoren. Om dergelijk ingreep door de strot van de Gentenaars te duwen hanteert men een beproefde methode: de buurtbewoners maar vooral ook vele andere Gentenaars zullen na een eerste succesvolle maar slopende procedureslag voor de Raad van State nu wel moegestreden zijn, en het monument is zo vervallen dat men niet meer kan wachten. Een wettelijke bescherming is toch meer dan een vodje papier of een blauw-wit schildje?
De vraag is wat “de oude vismijn” precies is ? Het gebouw heeft in de loop der tijden diverse, grondige renovaties of aanpassingen ondergaan. Bovendien valt de uitbreiding via bruggen, terrassen , aanhangsels e.d. niet rechtstreeks onder de betreffende wetgeving.
Een voetgangersbrug over de Lieve tussen het Gravensteen en de St-Widostraat, een glazen koepel bovenop de toren van de Sint-Baafskathedraal, kantoorverdiepingen om de stomp van de Sint-Michielskerk af te werken, een breed terras over de Leie langs het Pand in Onderbergen, een glazen tochtgat voor het westportaal van de Sint-Niklaaskerk op de Korenmarkt, een panoramische lift aan de buitenzijde van de Boekentoren of het Belfort, een uitbreiding (aanhangsel) van het Stadhuis op de Poeljemarkt, een overkapping van de binnenplaats van het Huis van Alijn? Volgens Cedric zou dit allemaal moeten kunnen. Tussen wat hij (en “verlichte†monumentenzorgers) poneert als “dynamiek†en het woord “dynamiet†is er maar één lettertje verschil, maar met soms hetzelfde vernietigend effect voor onze zogezegde “stoffige†monumenten en stadsgezichten. Die “creatieve†benadering kan men nu al bewonderen in de Tweekerkenstraat en op de Bijlokesite, beide als stadsgezicht “beschermdâ€. Het kan ook omgekeerd: het in 1911 door stadsarchitect Van Rysselberghe toegevoegd portaal (“aanhangselâ€) van het operagebouw werd bij de laatste restauratie verwijderd. Wettelijk beschermde Gentse landschappen zijn zeldzamer, o.m. de Gras-en Korenlei (met “creatieve†dakconstructies), het Klein Begijnhof en een stukje van de tuin van de Sint-Pietersabdij (zie http://www.geo-vlaanderen.be). De vraag wat “de oude vismijn” precies is, heeft de Raad van State al beantwoord.
Je kan ook de problemen aan de Dampoort oplossen door het Spanjaardenkasteel minutieus te reconstrueren en de afgebroken stadswallen en -poorten in hun oorspronkelijke staat te herstellen. Ik al wat middeleeuwse kleren besteld in de carnavalswinkel.
Ik bestel een schavot: wie “wettelijke bescherming” als een “calfvel” behandelt, verdient de strop.
Cedric, zoudt gij niet liever in Congo of Australie gaan wonen, daar is niets ouder dan honderd jaar?
De discussie ligt anders, beschermde monumenten restaureren OK, maar ze moeten bruikbaar zijn, een brugje toevoegen om de toegang te verbeteren, meer mensen te lokken ( men mag toch een beetje economisch denken). Kijk maar naar o.a. het nieuw loket in het Gravensteen, ook toevoegsel maar noodzakelijk om de werking te kunnen blijven garanderen. Restaureren is altijd de middenweg tussen zoveel mogelijk waardevol bewaren en het geheel toch bruikbaar maken, want “een onbewoond huis is op 1,2,3 vervallen.”
De meeste ‘beschermde’ gebouwen zijn al zoveel keer verbouwd, o.a. ook de vismijn, in de loop der jaren, waarom zou dit nu niet mogen? Het gaat uiteindelijk niet over bescherming of niet, maar over nieuwe architectuur.
Cedrics reactie moet gezien worden als een, terechte, uitdaging van de ‘superconserveerders’.
Jean Marie, ik ken Australië goed. Niets is er ouder dan honderd jaar maar als je ziet hoe geslaagd ze de oude havenbuurt van bv Sydney gerestaureerd hebben ( in hoofdzaak vervallen pakhuizen ) begrijp je misschien wat ik bedoel. En ook nog even herhalen dat ik tegen die brug ben en ook de kubus niet noodzakelijk vind.
Indeed, Mdm: grappig hoe fanatieke monumentenzorgers zich in de bomen laten jagen door mensen die gewoon vraagtekens willen plaatsen. Of door tijdelijke constructies zoals de entree van de KNS. Wat moet dat niet zijn als ze reageren op een aannemer met bad intentions?
De tijd dat monumentenzorg geen rechten heeft is naar mijn aanvoelen al lang voorbij, maar hoe gaan we monumentenzorg verzoenen met ecologie? Hoe verwarm je in de toekomst beschermde panden? Was het bv bij een restauratie als de Minard echt nodig dat de voorgevel “oud” enkel glas kreeg?
@Yves, je hebt een punt: het behoud van dat enkel glas in de voorgevel van de Minard is inderdaad “fanatieke†monumentenzorg. Men had beter dubbel glas gestoken in plaats van de sfeervolle “bonbonnière†te verknoeien met dat strak stoelenvlak.
@ Frans: De binnenkant van de Minard vind ik net een knap staaltje van verzoenen van oud en nieuw. Daar zitten compromissen in, ze is niet perfect, maar het is de meest flexibele kleine zaal van Vlaanderen.
De “problematiek” van “restauraties” komt zeer mooi naar voor bij de Gentse schouwburgen. Het is de kracht van Gent dat hier zoveel theaters gerenoveerd zijn (Vooruit, Minard, Opera, KNS voor 2/3e), én z’n zwakte. Daardoor blijft onze theaterpraktijk -voor een deel- vasthangen aan die oude infra-structuur. Dat telt zowel voor de schaal en vorm van de scène, als voor het aantal eersteklas publieksplaatsen.
In Gent kan je geen grootschalige voorstellingen zien. De dag dat men hiervoor een grote zaal bouwt zal men toch es moeten kiezen of men al die “oude” zalen wil behouden.
Daarnaast: Je kunt niet blijven een herbestemming vinden voor oude gebouwen. Soms is het goed om te slopen. Soms hé. Meestal niet hoor… don’t worry, Frans. Maar toch es benieuwd wat binnen 20 jaar de stand van zaken zal zijn omtrent die andere zalen waar – net als in theaters- het geloven centraal staat: de kerken.