Broekwrijvers
Ondertussen zijn we al vier weken bezig met blokken en heb ik reeds twee van mijn zeven examens achter de kiezen. Het gaat vooruit. Nu, gemiddeld heb ik twee examens meer af te leggen dan mijn collega-studenten uit mijn richting en jaar.
Dat komt omdat ik zo verstandig geweest ben om twee keuzevakken te kiezen met redelijk veel studiepunten, die bovendien nog eens allebei in het tweede semester vallen.
Ach ja, ‘k heb het mezelf aangedaan en ik moet nu een beetje op de blokblaren zitten.
Mijn twee examens zijn overigens betrekkelijk goed gegaan; ik verwacht hier geen buisexploten. Hoewel je dat nooit volledig zeker weet natuurlijk… Ik ben het soort persoon dat pas op haar gemak is als ze haar puntenbriefje in handen heeft. Zeker bij examens met open vragen kan ik in grote paniek raken als ik studenten na het examen antwoorden hoor overlopen. Vreselijk! Ik kom dan thuis en ben direct geneigd om te gaan kijken wanneer dat examen in tweede zit precies valt.
Ik heb het niet zo voor open vragen. Zelf ben ik namelijk opgekweekt in een massarichting waar geen andere uitwijkmogelijkheden waren dan multiple choice-examens. Bolletjes kleuren is ondertussen één van mijn vele expertises geworden. Hum.
Ten eerste studeer ik voor examens met open vragen veel minder graag dan voor MC-examens; het papegaaigevoel is namelijk vrij intens als je moet trachten ten allen tijde structuren in je hoofd te houden om te kunnen antwoorden op die vragen. Ten tweede ben ik niet echt goed in schrijven: traag en niet altijd even goed leesbaar. Als het open vragen zijn, zit ik dus gegarandeerd bij de laatste tien in het auditorium (wat natuurlijk mijn dommigheidsgevoel achteraf nog versterkt.)
Neen, geef mij dan maar bollekes kleuren zoals op het examen Organisatiepsychologie II gisteren. Dit vak is legendarisch geworden na het examen van Organisatiepsychologie I vorig jaar. Ze hadden er toen namelijk niets beters op gevonden om bij de examinandi wat stress te induceren door tijdens het examen het nieuwe brandalarm van de faculteit te testen. Ik heb mij toen nog net met een B (van 10 t.e.m. 12 op 20, een A krijg je dezer dagen vanaf 13) door dat examen gesparteld. Te weten dat ik echt bij de minste scheet afgeleid ben, is dat een immense prestatie.
Het brandalarm testen tijdens een examen is natuurlijk een extreme manier om ergernis op te wekken bij studenten. Er zijn echter nog andere zaken – die praktisch elk examen voorkomen – waar ik mij enorm kan in opjagen. Een greep uit het aanbod…
Snuivers ofte mensen die te lui zijn om hun neus te snuiten en hem dan voortdurend zitten “optrekkenâ€, zijn bijvoorbeeld extreem irritant. Ook mensen die vinden dat het hele auditorium mag horen dat ze veel aan het opschrijven zijn, kunnen er wat van. Sinds kort heb ik ook nog de broekwrijvers ontdekt… Ik vraag mij echt af wat er plezant is aan de hele tijd op je broek te zitten wrijven tijdens een examen. Mocht er mij iemand hier enige toelichting kunnen bij geven, be my guest.
Ik ben eens benieuwd welke vreemde zaken ik morgen weer ga zien tijdens mijn examen Sociaal Recht. Het ziet er trouwens naar uit dat ik vannacht voor de eerste keer in deze examenperiode de zon zal zien opkomen. Maar dat heeft ook eens zijn charmes
© 2006 GENTBLOGT VZW
Ik kleur ook liever bollekes, maar dan vooral uit luiheid. Als ik een open vraag zie, met daarbij twee ‘uitnodigende’, blanco bladzijden, dan zit ik me eerst een kwartier te ergeren aan al dat schrijfwerk, om uiteindelijk toch maar te beginnen schrijven..
“Sinds kort heb ik ook nog de broekwrijvers ontdekt… Ik vraag mij echt af wat er plezant is aan de hele tijd op je broek te zitten wrijven tijdens een examen.”
U vroeg een toelichting. Mmm… Er zijn verschillende mogelijkheden:
- a) wat is de precieze plaats van de broek waar gewreven wordt? ;-)
- b) dè oplossing voor de niet-neussnuiter die hem net te laat opgetrokken heeft…
- c) voor de wrijvingswarmte in soms kille auditoria (toch zeker in het begin)
- d) gewoon als tick van de zenuwen…
U vergeet nog de BIC adepten die non-stop hun BIC in en uit zetten wat een golf van klikgeluiden veroorzaakt waarbij zelfs de krekels in de provence spontaan het schijt zouden krijgen…
Of de opzichter die constant rond paradeert in de gangen en telkens weer naast je plaats tot stilstand komt om met gefronste en/of opgetrokken wenkbrauwen over je schouder mee te gluren(op zo’n momenten stopte ik spontaan met schrijven en keek ik gewoon rondom mij tot de persoon in kwestie doorhad dat hij mij ferm ambeteerde….)
Organisatie psy nog altijd van Claes? Ik kleurde daar altijd de verkeerde bollekes, 3 keer 2de zit voor gehad. Sociaal recht van Humblet? Als het zijn open boek examen is, zou ik eerder goed uitslapen! Dat was het plezantste examen dat ik ooit gedaan heb, echt waar!
Veel sterkte nog in de bedrijfs, de ideale richting om achteraf nog iets bij te studeren!
Het bolletjes examen van Brackx bij de burgies is best legendarisch: 60 vragen, allemaal “stellingen”, antwoorden met “waar” of “vals”. Wiskundige Analyse op deze manier ondervragen is een ware kunst, maar het was wel degelijk ferm in orde en peilde echt op inzicht. Super gewoon. Ik deed dat wel graag…
Ik heb ook veel liever bollekesexamens, tenzij ‘t oefeningen zijn natuurlijk. Ik heb zo ooit een oefeningenexamen gehad met bollekes, waar je enkel de uitkomst kon aanduiden. Dat was natuurkunde, een of ander fysisch probleem dat je moest uitwerken zodat je uiteindelijk een mooie integraal bekwam. Een integraaltje dat ik niet meteen kon oplossen, maar op het blad stonden uiteraard enkel de uitkomsten van die integralen. Dat was echt superrottig, zo kon je geen punten halen op de fysische redenering en werd heel je oefening verkl**t door een klein wiskundig probleemke. Sindsdien heb ik een rekenmachientje dat die integraaltjes voor mij uitrekent :-)
Organisatiepsychologie is nog altijd van Rita Claes inderdaad.
‘k Moet zeggen dat haar examens wel meevallen maar iedereen heeft er wel redelijk grote schrik van.
Ik kan ze bij momenten wel appreciëren; ze heeft een vreemde soort humor wel. Ze is bovendien nog mijn promotor ook wat mij natuurlijk iets minder appreciatie-uitwijkmogelijkheden geeft…
Sociaal Recht is van lieverd Humblet, juist. De man gaf zelfs zijn telefoonnummer van thuis mee voor studenten die problemen hadden om zijn vak te blokken.
Helaas is dat examen dezer dagen niet meer open boek, wat het er natuurlijk allesbehalve gemakkelijker op gemaakt heeft.
Maar kom, ‘t zal hopelijk wel nog meevallen ondanks mijn uurtje slaap vandaag ;-)