RSSBlok en examens
Ik zou hier graag een tof stukje willen schrijven over die o-zo-leuke blok en examens. Niet dus. Om eerlijk te zijn was ik al helemaal vergeten hoe onwezenlijk irritant die toestanden eigenlijk wel kunnen zijn, tot ik sinds kort weer achter mijn bureau gekropen ben om mijn allerlaatste universitairecursus in mijn kop te rammen. Niet dat ik het vak niet interessant vind, wel integendeel, maar dan eerder om eens te lezen uit interesse, niet om te ‘studeren’…
Een groot deel van de verklaring is dat ik veel te oud geworden ben om nog ‘student’ te spelen, zeker als je er rekenschap van neemt dat mijn eerste keer afstuderen uit het vorige millenium dateert… Een waar fossiel dus in studententermen. Het is niet zozeer de leeftijd op zich die mij parten speelt, maar wel het feit dat ik er niet meer in zit, in die typische bloksfeer, die onstuitbare dynamiek van studeren en examens afleggen. Voor mij is dit immers enkel een verdwaald exaampje dat ik er nog rap tussen de soep en patatten door moet draaien, kwestie van die opleiding af te werken. Geen wonder dat mijn motivatie ferm te wensen over laat.
De omstandigheden zijn dan ook verre van ideaal. Terwijl iedereen te velde en te lande aan het barbecuen geslagen is en de kust overspoeld wordt door toeristen en zonnekloppers, word ik op dit eigenste moment levend gaar gestoomd dankzij de eerste hittegolf. Typisch. Een half jaar lang zit ik mij nu al te ergeren aan dat fucking koude, regenachtige, winderige pokkeweer en uit te zien naar eindelijk wat zon… Is het dan eindelijk zover, mag ik dan beginnen blokken… Aaargh… I’m not amused. Niet alleen zit ik overal te plakken en onaangename zweetgeurtjes te verspreiden, ik ben ook volledig loom en afgepeigerd van de warmte en het daarbij gepaard gaande slechte slapen. Allesbehalve bevorderlijk voor ‘den blok’!!
Gelukkig is er nog de Weltmeisterschaft – drie wedstrijden per dag – om alle zorgen te vergeten. En Gentblogt, die mij een excuus verschaft om die cursus eventjes riant aan de kant te zwieren. Allemaal druppeltjes op mijn hete zageplaat.
Tenslotte: wie ben ik om te klagen: ik moet slechts één luttel exaampje doen. Mijn oprechte sympathie en medeleven gaan dan ook uit naar al die arme jonge mensen die er een hele serie moeten neerzetten… Ik beloof dan ook bijzonder vriendelijk te zijn dinsdagnamiddag wanneer ik toezicht moet houden. Morituri te salutant!
© 2006 GENTBLOGT VZW
Bedankt voor het medeleven.
Ik las dit stukje literatuur tijdens een van mijn pauzes.
Gegroet,
Jeroen die aan de fysica zit.