Gentblogt

Diep in het glas gekeken

maandag 12 juni 2006 16u00 | Tessa en An | 8 reacties
Trefwoorden: bioweek, milieu, wijn.

In het kader van de bioweek organiseerde het Gents Milieufront een biowijnproefavond. Dit berichtje stond op hun site te lezen en ze moesten het geen 2 keer zeggen om me te overtuigen: Laat je onderdompelen in de verfijnde geuren en smaken van de biologische wijnen die je ook mag degusteren onder de deskundige begeleiding van Barbara Vael. Barbara maakte een keuze uit een 6 à 7 tal biologische kwaliteitswijnen van over de hele wereld. Barbara kent de wijnwereld, is een wijnkenner én een sommelier.

De proeverij vond plaats in de gezellige stadstuin van Stefaan. Tussen de kruiden en weelderige plantengroei werden 17 stoelen rond een grote houten tafel gezet. Op de tafel: bio-brood om de wijn te neutraliseren, 17 degustatieglazen en de eerste 2 wijnflessen in een lange rij die nog volgde…

We proefden eerst 2 witte wijnen:

• La Cappucina, een wijn van Sauvignon-druiven uit Italië. Barbara serveerde er een bio-geitekaas bij, om aan te tonen dat bij wijn niet altijd rode wijn moet worden geserveerd. En ze had gelijk, deze witte wijn paste perfect bij de kaas!
• Daarna de Gamma Chardonnay uit 2005, een Chileense wijn uit de buurt van Santiago. Een wijn die uitstekend bij vis of gevogelte zou passen.

Over witte wijnen vertelde Barbara dat ze niet altijd van witte druiven worden gemaakt. Ook blauwe druiven kunnen witte wijn leveren. Het verschil zit ‘m in de schil. De schil zorgt voor de kleur. Ontdoe je de blauwe druiven van de schil, dan krijg je witte wijn. De schil was eigenlijk de rode draad doorheen de avond. De schil levert namelijk de tannines en dat geeft rode wijn zijn specifieke smaak. En dat niet alleen… na een avondje rode wijn proeven, hou je er ook blauwe lippen en tanden aan over!

Na de 2 witte wijnen proefden we nog 5 rode wijnen:

• Dolcetto d’Alba, een fruitige, lichte, Italiaanse wijn was de eerste. Uitstekend in combinatie met pasta.
• Terra Organica Malbec Organic 2003, een Argentijnse wijn van 6.5 euro. Al iets zwaardere wijn, die het goed zou doen bij geroosterd vlees.
• Een Spaanse wijn dan, uit de Rioja streek: Crianza 2002
• Les Mûres, uit de Provence: Een ronde, volle wijn met een goed evenwicht tussen tannine en zoet. Niet iedereen was het daarmee eens, want één van de proevers zei bij het ruiken van de wijn “Ik riek geiten”. Nu ja, dat had misschien iets te maken met de opmerking van Barbara even daarvoor. “We starten nu met de dierlijke wijnen”. Jonge wijnen hebben iets fruitigs: ze ruiken naar aardbeien, aalbessen of amandelen. Oudere wijnen daarentegen krijgen iets dierlijks: ze ruiken naar humus bijvoorbeeld.
• Tot slot een zeer gevaarlijke wijn! Op deze fles stond een warning: het drinken ervan hield grote risico’s in voor zwangere vrouwen en mensen die machines bedienen. Na alle voorgaande wijnen, die ondertussen hun aanval hadden ingezet op onze hersencellen, vonden we deze waarschuwing natuurlijk hiiiiiilarisch en hebben de flesjes rustig uitgedronken. Het was trouwens de favoriet van de meeste aanwezigen: Shiraz Reserve 2003. Een Zuid-Afrikaanse wijn uit Stellenbosch.

Save the best for last, moet Barbara gedacht hebben, want ze sloot de avond af met een glas Vintage Character “Green Label”. Super is een understatement voor deze port die compleet anders smaakt dan alle andere ports die ik ooit dronk. Het was een jong gebottelde port die niet lang kan bewaard worden. Snel opdrinken dus!
Barbara serveerde er een stukje bio-Roquefort bij. Hemels! Kaas is de ideale compagnon bij wijn, omdat het vet is. En hoe meer vet, hoe beter je lichaam de alcohol verdraagt. Van enige verdraagzaamheid voor alchohol was er nochtans op dit uur, na zoveel flessen wijn, geen sprake meer…

De hele avond lang overspoelde Barbara ons met kennis en weetjes over wijn: Hoeveel kilo druiven je nodig hebt voor een fles, hoe wijn gemaakt wordt, hoe je wijn moet ruiken, drinken en bewaren. Dat een vochtige kelder een ideale bewaarplaats is, maar nefast voor je etiketten. Dat wijnproeven alles te maken heeft met wat je al gedronken hebt: hoe meer wijn je drinkt, hoe meer ijkpunten je hebt. Dat een afdronk het aantal seconden is tussen het inslikken van de wijn en het terugkomen van speeksel in je mond en het de proever alles vertelt over de kwaliteit van de wijn: Hoe langer de afdronk, hoe duurder de wijn.

Waar ik ’s morgens eerst aan dacht bij het ontwaken, was Barbara’s uitleg over sulfiet. Dit product wordt in verschillende stadia van de wijnbouw gebruikt. Het zorgt voor een goede toestand van de oogst en dus voor een stabiel eindproduct. Hoe meer sulfiet, hoe meer hoofdpijn je krijgt na het drinken van de wijn.
In de biolandbouw wordt er streng toegekeken op het gebruik van sulfiet, dus sprong ik – ondanks het toch wel overmatig proeven en proeven en proeven enz – vrolijk uit bed bij het kwetteren van de eerste vogeltjes.

© 2006 GENTBLOGT VZW