RSSMoord in Misère Mystère
Er is een moord gebeurd. En dan nog wel in een van de meest obscure hotels: Misère Mystère. De enige getuige is een pop met vuile vegen op het gezicht en wilde blonde krullen. Zij is de pop van de vermoorde buikspreker. Zij mist hem zo. Een kettingrokende detective komt sporadisch in het verhaal en vertelt ons dat eender wie van het hotel de wrede moord kon gepleegd hebben. Maar wie …
De verschillende personages (vijf Wentelteefjes vertolken deze op een schitterende wijze) lossen elkaar met gemak op. Er zijn griezelige scènes, gezichten – veel te dicht op hete lampen – die er afgepeigerd en doods uitzien. Deze scènes gaan meestal ook gepaard met wrede, sinistere en zwarte humor. Een schoolmeisje dat onder constant gegiechel en met een bijna apathische blik in de ogen vrolijk vertelt hoe ze in een groepsverkrachting heeft gezeten, is op zijn minst gezegd zwartgallig en niet écht om mee te lachen. Maar dit wordt meteen goed gemaakt door de grappigste Poolse kuisvrouw ooit. De actrice bootste dat accent zó goed na dat je haast zou geloven dat ze écht Poolse was. Ze vertelt over mannen en vrouwen en emmers met sperma en tampons; “allemoal voal éâ€. Dezelfde actrice neemt ook de rol van een overjaarse sm-comediante over. Ze doet dit met zo veel bravour en overtuiging: “ik ben de grondlegger van de sm in West-Europa†en onderwijl vertelt ze dat ze nu internet heeft en via Google wilde zoeken naar een ontvlooiingsmiddel voor haar poesje … je kan je voorstellen waar ze terecht kwam …
Ze vertelt dit in het gezelschap van een kwijlende vrouw en haar onderdanige uitgemergelde kompaan, aan de ketting. Inderdaad, “le film noir†lonkt altijd om de hoek.
Jazz, “hoerenmuziek†vertelt een volgend personage. Ze zingt haar leven op een mooie bluesy manier. Ze is een zwarte vrouw, met veel levenservaring in haar lijf, die bij een “white man†haar leven slijt maar ze veracht hem.
Dan heb je Marcella, een vreemd ogend meisje met ros haar en een litteken in het gezicht dat zenuwachtig en paniekerig lacht. Ze heeft geen ouders en loopt verloren in het hotel. De Poolse kuisvrouw praat soms met haar, vindt haar zielig maar spot er ook een beetje mee.
Het is een vreemd en donker verhaal. Maar er is humor, zo van die goeie grove humor “my favourite kindâ€. De combinatie van die twee maakt dat ik met volkomen plezier toegekeken heb.
Hoe het eindigt, en wie de moordenaar van de buikspreker is vertel ik liever niet … als je dát wil weten dan weet je wat je te doen staat …
Meer info vind je op www.wentelteefjes.be.
© 2006 GENTBLOGT VZW