RSSComedy Zone: Henk Rijckaert, Han Solo
Het bleek een moeilijke opdracht, een objectief verslaggever vinden voor deze avond op Comedyzone. Henk Rijckaert en Han Solo bevolkten de affiche, en vooral door die eerste naam waagde er zich blijkbaar niemand aan. Tot een Bruggeling deze vooravond over de chat vroeg waar men best de auto kwijtraakt als men naar het Nieuwpoorttheater moet. Ik dus, en zodoende zit ik 50 kilometer van het feestgedruis dit verslagje te typen. Ik doe mijn best.
Henk – in internetkringen ook wel gekend als ‘lief’– verscheen als eerste ten tonele met zijn show ‘Loebas’. De voorstelling is nog in try-out, doch deze test werd door mij en gezelschap als zeer geslaagd bevonden. De rode draad door zijn show bleek een goed geraamte om de anekdotes en andere vertellingen aan op te hangen. Henk wijkt soms af van zijn thema, maar nooit te ver om terug vlot de overgang naar zijn verhaallijn te kunnen maken.
Die rode draad is ook gewoon goed gevonden, en het verhaal is door allerlei vreemde personages zeer geschikt om met de nodige smoelentrekkerij en vreemde stemmetjes op te voeren. In beide discipline’s is hij duidelijk geen beginner.
Het comedy-gedeelte werd tweemaal afgewisseld met een liedje, waar het komische masker even viel. Bewust, want zonder ook maar een beetje af te wijken van zijn thema zien we plots een heel andere Henk. We zien de emoties die anders achter de humor verscholen blijven. Henk slaagt er moeiteloos in om het publiek dat vijf minuten geleden nog hard aan het lachen was, te ontroeren. De twee liedjes waren ondanks hun schijnbare simpelheid zeker hoogtepunten in de show.
Waar een vorig Gentblogt-verslag nog terzijde opmerkte dat er nog ruwe kantjes waren, kan ik nu niet anders dan muggeziften om iets negatiefs aan te halen. Henk Rijckaert was zeer goed zonder meer.
Dan kwam Han Solo, en dat was iets helemaal anders. Han is iemand die het van zijn grote klep en de absurditeiten die hij vertelt moet hebben.
Han voorziet zich op alles, zo ook op warm weer. De tuinslang werd bij het begin van de voorstelling uitgerold en de aanwezigen kregen enkele liters afkoeling. De een al wat meer liters dan de andere. Zij die niet doorzopen waren konden er om lachen, zo ook ikzelf.
Tussendoor was er bij Han ruimte voor interactie met het publiek. Enkelen uit dat publiek dwongen door hun mondigheid ook enige improvisatie af, wat Han zeer goed af ging.
In tegenstelling tot bij Henk kan ik bij deze show niet navertellen wat het verhaal was, enkel waarover het ongeveer ging en enkele elementen uit de vertelling. De voorstelling was veel minder samenhangend en beperkte zich eerder tot geroep over enkele bijeengeraapte onderwerpen. Niet dat het slecht was, er zaten fijne vondsten en goede stukken in.
Maar Henk was duidelijk en veruit de betere voor mij. Ik ben een fan geworden.
© 2006 GENTBLOGT VZW
Ook ik zag de besproken voorstelling. Zo zie je maar hoe smaken verschillen. In het wedstrijdje “Wie was de beste ?” gaat mijn persoonlijke voorkeur naar de prestatie van Han. Opgepast : Henk is een kunstenaar die inderdaad de uithoeken van onze emoties kan bewegen. In een andere levensweek had ik hem beslist omhelst. Deze week was ik echter aan een wat uitbundigere lach toe en die werd me ontpeuterd door Han. Wat een beest ! Dit was precies wat ik wou zien. Bam in de roos. Ga kijken !