RSSBreakfast@ Le Pain Quotidien
Sinds een kleine maand heeft Le Pain Quotidien zijn langverwachte vestiging aan de Kalandeberg geopend. Deze keten van ontbijthuizen heeft Belgische roots, maar is intussen een internationaal begrip geworden. Een blik op de adressenlijst maakt duidelijk dat de eigenaars tuk zijn op hippe plekken: Madison Avenue in New York, Melrose Avenue, Manhatten Beach en Santa Monica Boulevard in Los Angeles. Big American business zou je dan denken, maar niks blijkt minder waar. Le Pain Quotidien doet ook in Gent heel hard zijn best om een authentiek karakter te blijven uitstralen.
Le Pain Quotidien is het geesteskind van onze landgenoot Alain Coumont. Wanneer hij in ’90 in de Dansaertstraat in Brussel de eerste Pain Quotidien opent, is zijn concept op zijn zachtst gezegd vernieuwend. De bakkerij annex ontbijtzaak baadt in een knusse sfeer, met een lange houten gastentafel, grote broodkasten en gezonde – later biologische – producten op tafel. De ietwat landelijke sfeer en het typische zuurdesembrood zijn op dat moment allesbehalve hip of trendy, maar het concept slaat wel aan. Financieel blijkt Coumont echter minder klaar voor het grote werk en in ’94 laat hij zijn zaak over aan een industriële bakkerij. Het patent verkoopt hij echter niet, meer zelfs, hij verhuist naar The Big Apple na eerst al winkels in Frankrijk en Italië te hebben geopend. De formule, met centraal de grote gastentafel, slaat aan in New York en in 2001 waagt hij met zijn Belgisch brood ook de sprong naar Los Angeles. In 2003 kan hij met enkele partners zijn eigen firma terugkopen en gaat de expansie verder richting het Midden-Oosten, met zaken in Libanon, Koeweit en Dubai.
Ondanks de mondiale groei bleef Le Pain Quotidien tot deze zomer afwezig in Gent. De keuze viel op een pand op de hoek van de Kalandeberg en de Paddenhoek. De vormgeving die Coumont in ’90 introduceerde heeft intussen al heel wat navolging gekregen in ons land en dus doet de nieuwe stek aan als een typisch ontbijthuis. Een inrichting met het accent op hout, waarbij we zowel beneden als boven een lange gemeenschappelijke tafel aantreffen, omgeven door kleinere tafels. We stappen iets na elven voor het eerst de nieuwe LPQ binnen en merken dat er op dat uur gelukkig nog ontbijt te krijgen is. Het standaard ontbijt (aan een democratische 8,40 euro) bevat twee sneetjes roggebrood, eenzelfde portie tarwebrood, een croissant, een zuurdesembroodje, een kop koffie of thee en een glas sinaasappelsap. Omdat we laat zijn (ontbijten kan tot 12u), blijken de croissants en de zuurdesembroodjes niet meer voorhanden, maar we krijgen een chocoladekoek, een olijvenbroodje en extra sneetjes brood ter compensatie. Het in een steenoven gebakken brood was reeds voorafgesneld door zijn reputatie en bevestigt al het goede. Het smaakt heerlijk vol en als we de website mogen geloven, is dat te danken aan de biologische bloem. De potjes choco, honing en confituur blijken eveneens van biologische makelij, zelfs van het eigen gecertificeerde Le Pain Quotidien-merk. Bio heet bio omwille van de voordelen voor het milieu, het dierenwelzijn en de volksgezondheid, maar wat we voorgeschoteld kregen bewijst ook dat bio-productie tegelijk zéér lekker kan zijn.
De ontbijtzaak is een warme aanrader, niet enkel omwille van het lekkere ontbijt, maar ook omdat het dankzij de kwaltiteitspolitiek een verrijking mag worden genoemd voor Gent. En dat ondanks de stevige concurrentie. We geven nog mee dat je er na 12u terecht kan voor biologische soepen, salades, nagerechten en speciale gerechten (met garnalen, Italiaans,…). Of hoe een multinationale onderneming vandaag toch nog kan scoren met gezelligheid, diversiteit en authenticiteit.
Le Pain Quotidien, Kalandeberg 10, 09/224.18.79
© 2006 GENTBLOGT VZW
Fun: in Brussel hebben ze enkele van die winkelnamen vertaald, in Gent gaat het dus terug op z’n frans. Wonen in België, het gaat je nooit vervelen…
Ik dacht dat Le pain quotidien/Dagelijks brood al een vestiging heeft gehad in Gent. m.b. in de Walpoortstraat 9.
De zaak is een aantal jaar geleden overgenomen en van naam verandert en bestaat nu nog steeds als Pain perdu.
En bij deze zou ik ook warmhartig reclame willen maken voor Pain perdu, het is een gelijkaardige zaak als Le pain quotidien, maar aan iets gematigder prijzen (als je de kaart van Le pain quotidien eens grondig bestudeert zal je zien dat ze daar toch niet zo goedkoop zijn…) en bovendien is de bediening bij Pain perdu veel hartelijker en vooral véél efficiënter. Ik kom er regelmatig en blijf in de wolken over deze zaak. Toen Le pain quotidien open ging ben ik er wel aantal keer geweest, omdat ik het concept van zulke zaken wel ok vind (inderdaad lekker brood, en lekker beleg e.d.), maar ben elke keer van een kale reis teruggekomen: (te) veel personeel dat een beetje “rondhangt”, foute bestellingen enzovoort, ik heb mijn besluit genomen: vanaf nu alleen nog naar Pain perdu… Daar heb je tenminste niet het gevoel dat je in het zoveelste filiaal van een keten bent terechtgekomen.
“democratische 8,40 euro”? Ik zou dat alles behalve democratisch noemen. Voor dat geld verwacht ik wel een ontbijtbuffet eigenlijk.
Klopt. In het begin was de ‘Pain perdu’ een beetje vreemd, en een beetje nabootsing, maar ondertussen hebben ze hun weg goed gevonden. Ben, uit nostalgie, nog ‘ns naar “Le pain quotidien’ geweest. Nog altijd behoorlijk, maar zeker niet meer de verfrissende smaaksensatie die het vroeger was. Maar goed, je kan nu in een boogscheut kiezen tussen Bloch, LPQ en de Pain perdu om te gaan ontbijten…
Het is inderdaad wel leuk dat we nu nog meer keuze hebben natuurlijk… voor ieder wat wils!
het ziet er inderdaad gezellig en heel aantrekkelijk uit. Maar 1 keer en nooit meer; de prijzen zijn absurd. 5,20 euro voor 1 sneetje brood met kaas?!!! da’s eigenlijk nogal lef hebben.
Voor kwaliteit moet betaald worden, toch? En geloof me, dat is helemaal nog niet zo duur :-)
Ik heb ooit horen vertellen dat de vroegere Pain Quotidien-uitbater zich uit één of andere ongenoegen van de keten afscheurde en de quasi onveranderde zaak als Pain Perdu heropende.
Maar dat kan een kwakkel zijn (lijkt me ook niet zo evident dat dat zo maar kon).
Het terrasje van LPQ fascineerde me. Ik besloot even de winkel zelf binnen te stappen, maar de broodprijzen deden me even nadenken. Twee euro twintig cent voor een half brood noem ik niet zo democratisch.
Het bezoek aan het terras staat nog op het programma, misschien begin volgende maand.
Ik ben ook al enkele keren langsgeweest bij LPQ, en heb dezelfde ervaring. Wel veel personeel maar heel onefficient. Heel wat meisjes ruimen af, maar niemand houdt in het oog of er nieuwe klanten bijkomen en/of iemand wil bestellen. Zo zat ik vorige keer binnen (wegens geen plaats buiten) en na een kwartier werd er nog steeds geen aandacht aan ons besteed. Ik spreek één van die meisjes aan met de vraag of ik kan bestellen bij haar. Zij antwoordt,eigenlijk niet (ik doe de buiten). Ik vraag haar dan, bij wie kan ik dan terecht, zij antwoordt me : “bij de anderen”!!!
Op die manier jaagt men eigenlijk zijn klanten weg (ik vraag me trouwens af of er daar iemand als verantwoordelijke rondloopt – op het eerste zicht kon ik daar geen ‘chef’ ontwaren….
Iemand ooit al eens TokTok geprobeerd? Ligt iets buiten Gent.
Nee, maar wel daar vlak bij de BreadPoint (Eggermontstraat 57, bij de markt van Ledeberg). Een goede kwaliteit en veel keuze, met een mooi binnenterras. Het hoort bij de gelijknamige B&B. De prijzen zijn ook een tikje schappelijker.
Als ik alle reacties lees van de nieuwe zaak van Le Pain Quotidien in Gent ben ik best gelukkig bij het feit dat Le Pain Quotidien een grote aanwinst is voor Gent. Ik ben dan ook een bijna wekelijkse klant en moet zeggen dat wanneer je top-kwaliteit serveert, je ook wat meer kan betalen. Ik ben echter ook klant geweest van Pain Perdu maar wil hier liever niets over kwijt. Kwestie dat iedereen zijn “brood” moet verdienen. Wat mij betreft is Le Pain Quotidien een aanrader waar de efficiëntie erop vooruit gaat met de dag. Vooral de salades en de belegde boterhammen hebben zeker hun waarde verdiend, alles is dan ook heel vers. Aan variëteit, vriendelijkheid, authenticiteit en gezelligheid is er zeker geen gebrek! Het zuurdesembrood is dan ook een voltreffer voor de binnenstad!
ik ontbijt liever thuis…op mijn gemak en pas daarna onder de douche…
Weinig vriendelijk van haar.. het doet me denken aan die andere zaak op het pleintje, nl. De Fabels. De onvriendelijkheid van het personeel daar kent werkelijk geen grenzen. Meermaals hoorde ik klachten daarover en jammer genoeg ben ik ondertussen ook ervaringsdeskundige geworden!! Iedereen heeft al diensters meegemaakt die je nooit opmerken als je een bestelling wil plaatsen.. Toen een vriend van mij daarop knipperde met zijn vingers en beleefd “mevrouw” riep, werd de dienster dermate boos dat ze de eindrekening tot een vliegtuigje vouwde en naar ons hoofd gooide (sic!)
Als het niet om de bediening maar om de lekkere biologische producten gaat zoals kaas, zuivel, brood en dergelijke dan verkies ik toch het Hinkelspel aan de Lousbergskaai. Het is al een tijdje geleden dat ik er nog geweest ben maar ik hoop dat er nog niets veranderd is.
Het Hinkelspel heeft den uitgebreid aanbod van ongelooflijk lekkere producten. Niet alleen biologische en artisanale kazen maar ook rijstpap, geitemelk, rauwe hoevemelk. Maar ook het beste van verschillende kwaliteitsbakkers, een selectie van biologische wijnbouwers (inclusief Oxfam)en heel lekkere bereide gerechten zoals quiches, kaastaart en lekkere hapjes.
Bovendien wordt iedereen heel vriendelijk behandeld en antwoordt men naar best vermogen op alle vragen.
Een suggestie: op de fiets en een mandje ontbijtproducten van het Hinkelspel halen om dan met zijn tweetjes knusjes te ontbijten. En dan elkaar diep in de ogen kijken en neurien: ‘k zag twee beren broodjes smeren… .
Met bediening bedoel ik iets nuttigen in een verbruikszaal, de bediening aan de toog is zoals ik even verder schrijf perfect. Sorry dat ik daar even onduidelijk was.
Kan iemand mij een bakkerij aanbevelen waar het brood werkelijk gebakken wordt en niet gestoomd of zo iets. Ik heb de zogenaamde Franse instellingen bezocht en ik vond het brood ongebakken en zonder korst.
Wel is het vochtgehalte erg hoog waar echt gebakken brood geurig en droog moet zijn.
Ik ben 87 jaar en herinner mij de tijd van het smakelijke brood van de warmre bakker.
Als kind placht ik de er smakelijke korstjes af te trekken en ze op te eten op de weg terug naar huis.
Nu is het een vieze brij.Korst is onbestaande want het brood wordt niet meer echt gebakken.
Op je technische vraag durf ik niet antwoorden, maar voor goed, smakelijk brood zijn er wel degelijk adressen. Imschoot op de Korte Munt/Groentenmarkt is uitstekend.
Het zal je misschien verbazen maar de Delhaize aan de Martelaarslaan (maar allicht ook de andere D’s) heeft zeer fatsoenlijk zelf afgebakken gebakken brood, zolang je van de voorverpakte schuim afblijft.
Zelfs commerciële zaken zoals de Lidl hebben ook fatsoenlijk brood, zoals hun Toscana.
Bloch en Fevery blijven heel behoorlijke kwaliteit leveren.
Jammer genoeg, van D tot B en F, tegen nogal fantasierijke prijzen.
Helaas ken ik zelf ook geen bakkerij waar je nog brood kan kopen waar je de witte stukken in de korst als lekkernij kan afhalen (heel lang geleden, en niemand ws tevreden als ze een door mij vermassacreerd brood moesten opeten ;-), laat staan waar het smaakt zoals 80 jaar geleden (niet dat ik me dat kan voorstellen, maar enigszins dus).
Het hangt er dus een beetje vanaf waar je woont, buiten de Kuip is het hopeloos, maar dat geldt ongeveer voor alle voedsel.
Ik kocht ooit eens een broodbakmachine in de Aldi. Je kan daar ongelooflijk mee experimenteren. Het voordeel is dat je er s’avonds je ingrediënten in stopt en er s’ochtends een vers gebakken brood uithaalt. Er zijn trouwens heel wat sites op internet over brood bakken. Ik moet je wel waarschuwen: dit zijn plekken waar ik destijds de virussen met bosjes binnenhaalde. Het is alsof al die blozende boeredochters gegeerde slachtoffers zijn. Maar aan de andere kant: waar anders start je best om die beestjes te verspreiden?
Ben uitermate blij dat er over onze nieuwe vestiging van “Le Pain Quotidien te Gent” veel wordt geschreven én gepraat. Elke reactie, negatief en positief, is voor ons (Le Pain Quotidien) een stimulans om nog verder te gaan in het tevreden stellen van al onze klanten.
Het aanbieden van natuurlijke, eerlijke producten maakt deel uit van ons concept, zoals reeds vermeld is ons brood biologisch én gemaakt met zuurdesem. Dit om brood opnieuw de plaats te geven die het verdient; zijnde dat van een volwaardig, eerlijk, lekker en “dagelijks” voedingsbestandsdeel.
Dank voor alle reacties, en hopende jullie allemaal terug te zien in onze winkel op de Kalandeberg.
De extra reclame voor de producten is overbodig vind ik. Het is de enige reden waarom ik zou binnenspringen in LPQ. Ik heb 3 pogingen gedaan om iets ter plekke te consumeren en kan mij alleen maar volmondig aansluiten bij Lea, Franky en Kristof. Ik zag wel een “verantwoordelijke” rondlopen maar toen ik hem een glas zag brengen met zijn volle hand bovenop het glas had ik geen zin meer om hem aan te spreken…
Ooit zelf al in de bediening gestaan misschien? Ik kan u zeggen, tis geen pretje om ulder zagers telkens te behagen ze! ;-)
LPQ heeft me aangenaam verrast. Prijs voor een ontbijt op het terras valt vrij goed mee. De vele verschillende smaken confituur een hemels genot. De bediening op zijn zachtst gezegd een stuk vriendelijker dan bij de Fabels-buren. Aan te raden!
een ontbijt (en ook broodjes) tip: de Olive op het pleintje van Sint-Denijs-Westrem. Kwaliteit, lekker, niet overdreven duur en vriendelijke bediening. Wel wat aan de kleine kant, maar toch heel gezellig en bij mooi weer een leuk terras.
oh jij vagina!
ik ben er eens gaan eten en de bediening was super ze bedienden me met respect ik heb een verantwoordelijke zien rondlopen en volgens mij was die heel vriendelijk ik heb veel respest voor die mensen ze worden wakker om 5u30 om om 6u te beginnnen om een super ontbijt voor ons te maken en dat is zeker elukt bij mij
Hallo, this is an emergency mail!
Begrijp me niet verkeerd: Ik verkeer niet in een noodgeval maar ben op zoek naar JEAN-JACQUES VANDRIESSCHE die destijds nog in HET DAGELIJKS BROOD rechtover de Savaanstraat gewerkt heeft. In het kader van een reünie vertalertolken 1981 (afgestudeerd – ja, we zijn al niet meer zo jong) missen we nog 2 mensen:
Die Jean-Jacques en Marleen Desmet!
Heeft iemand referenties aub! Hartelijk dank en groetjes, Hilde
€8,40 voor het geboden is erg veel geld. Net terug van Berlijn: ontbijtbuffet a volonté voor een DEMOCRATISCHE €4,50, met alles erop en eraan. Neem hier een voorbeeld aan.
Altijd maar klagen over die prijzen!Ze staan netjes vermeld op de kaart,gewoon checken.
Stelt men zich dan nooit de vraag waarom de delhailze duurder is dan de aldi(met alle respect!)??
Eerlijke produkten? Dat kan zeker niet gezegd worden van het beleid van deze zaken. Jullie geraken moeilijk aan personeel : betaal jullie mensen zoals het moet en wanneer het moet!!! Jullie produkten zijn ook niet zo hoogstaand en biologisch zoals jullie voorzeggen : lees de reacties in testaankoop : vet en veel te duur. Goede reclame, negatief of positief : I don’t think so!!!
Bestaat Pain Perdu nu nog steeds?
jazeker
Oke, dan ben ik toch al iets verder geraakt.
Ik heb namelijk een cadeaubon van Pain Perdu maar ik moet telefonisch reserveren en ik probeer ze al enkele dagen tevergeefs te bereiken :)