Verhalen uit steen gehouwen (4)
De standbeelden bovenop de brug van de Keizerlijke Geneugten stellen elk een legende voor uit het leven van Keizer Karel, geboren in Gent in 1500 en keizer van een rijk waar de zon nooit onder ging.
Verhalen uit steen gehouwen, aflevering vier: Janneke (Oever Zilverhof).
Tijdens de belegering in 1521 van de stad Doornik verbleef Keizer Karel in de stad Oudenaarde bij zijn vriend gouverneur Charles de Lalaing.
Hij kreeg daar de dochter van een wever uit Nukerke, Johanna van der Gheynst, ter beschikking voor het aangenaam doorbrengen van zijn nachten. En negen maand later werd er een dochtertje geboren …
Het meisje kreeg een prinselijke opvoeding en werd Margaretha genoemd, naar Karels tante en opvoedster. Johanna (Janneke) zou noch Karel, noch haar dochter nog ooit zien. Al werd ze niet aan haar lot overgelaten, het hof zorgde voor financi?n en voor een goeie huwelijkspartner; Jehan van den Dijcke, heer van Santvliet die ze nog negen kinderen zou schenken.
Margaretha zou tweemaal uitgehuwelijkt worden, de tweede maal aan een kleinzoon van de toenmalige paus. Ottavio Farnese, een ventje van nog geen 14 jaar die later hertog van Parma zou worden. En zo zou Margaretha de geschiedenis ingaan als Margaretha van Parma en een kleine tien jaar bij ons de scepter komen zwaaien als langdvoogdes over de Nederlanden (tot ze die fameuze Hertog van Alva op ons af stuurden…).
Op Walters beeld zien we Karel & Janneke in een innige omhelzing, met de vader van Janneke aan het weefgetouw erboven.
Alle voorgaande verhalen zijn anekdotes en dus wellicht niet echt gebeurd, of op zijn minst ‘geromantiseerd’. Behalve het verhaal van Janneke.
© 2006 GENTBLOGT VZW
Een bezig bij, onze Karel! :-D
zijn er zo nog van die verhaaltjes?
vind dit wel interessant!
Jazeker, er zijn nog van die verhaaltjes. Complete boeken vol zelfs ;-)
Oa Harlinda Lox, Van stropdragers en de pot van Olen: verhalen over Keizer Karel, Leuven: Davidsfonds, 1999
Pff, niets nieuws onder de zon?
Om maar te zeggen, Louis XIV was reeds (zonne)koning op zijn 4e levensjaar.
Toen hij op zijn 63e in zijn sterfbed een lachkik van enkele dagen kreeg en zijn trouwste onderdanen hem met vochtige en vragende ogen aanstaarden kon hij nog net met de zin ‘En gulie dacht dat ik onsterfelijk was! zijn hardstilstand inluiden, moest hij niet zo’n grapjas geweest zijn had hij beslist nog n paar dagen langer geleeft, of wie weet, misschien ook niet.
Hij is in ieder geval niet gestorven in zijn eigen kots, zoals keizer Karel, naar het schijnt was zijn braaklucht niet te houden en hebben ze meteen een tulpenbol in zijn strot geduwd. Waarom een tulpenbol heb ik nooit echt begrepen. Klinkt dit naar moord met poëtisch bedachte rade of had de nogal bijgelovige pastoor van dienst zich vergist met een téén knoflook.
Kan ik omtrent dit zelf geen Item in Gentblogt posten,
ik zou graag een antwoord hebben op deze questie…
Probeer dit eens.
https://www.gentblogt.be/info/contact/
Er bestaan natuurlijk ook heel wat websites met legendes en sagen. Dit zijn er bijvoorbeeld een paar;
https://www.volksverhalenbank.be/
https://www.legendes.homestead.com/files/stedeninfo/Hoofdpagina.htm
Niet voor niets kreeg het plekje daar in Nukerke, waar Van der Gheynst woonde, de historische benaming Keizerrei mee. Het ligt op een boogscheut van de treintunnel Louise-Marie, ooit de schuilplaats voor het historisch militair konvooi van veldmaarschalk Hermann Göring. Maar dat is is een ander verhaal.