Gentblogt

Sint-Pietersabdij Open Monumentendag

maandag 11 september 2006 10u16 | josie | 6 reacties
Trefwoorden: Open Monumentendag, Sint-Pietersabdij.

Tijdens deze monumentendag bleven we weer eens in eigen stad. Over heel Vlaanderen valt er veel te verkennen, maar ik heb absoluut nog niet de indruk dat ik in Gent alles al gezien heb…

Eerst trokken we naar het NTGent, aan het St Baafsplein. Hier had je blijkbaar een blauw kaartje nodig om mee te mogen met de rondleiding die net ging beginnen, en het was me volledig ontgaan hoe en waar je aan zo’n kaartje moest raken. Dus lieten we de mooie schouwburg maar voor wat het was en wandelden in de richting van de Drabstraat, naar het Hotel van Saceghem.
Het thema van deze Monumentendag was Import/Export, oftwel vreemde invloeden in onze historische gebouwen. In dit majestueuze pand namen die invloeden de vorm aan van de Oosters geïnspireerde wandbekleding in de salons. Erg leuk om te zien!

Naast deze Oosterse invloeden waren er ook enkele eerder theatraal aandoende classicistische ornamenten: marmeren zuilen, de mooie koepel in een ronde ruimte, beeldhouwwerken op sokkels in nissen, … Volgens de folder was net deze combinatie van exotisch met klassiek kenmerkend voor die periode.

Zalig zonnetje gisteren, en dus wandelden we na dit korte bezoek het centrum wat uit. Ik passeer vaak aan de Muinkkaai, en steeds vraag ik me dan af hoe die groene helling achter de Sint-Pietersabdij er van dichtbij zou uitzien. Het lijkt daar, zeker in een lentezonnetje, altijd zo mysterieus en aanlokkelijk…

Dus gingen we in de namiddag mee op rondleiding in de abdij. Aangezien er wat betreft het thema import/export weinig te vertellen bleek (alle sporen van ingevoerde materialen waren ondertussen lang verdwenen) besloot de gids ons wat in te wijden in het abdijleven.

De rondleiding ging langs de pandgangen met het lavatorium aan een kant en het mortuarium daar tegenover en van daar naar de refter. We kregen uitleg over het ontstaan van het abdijleven, en hoe het daar concreet georganiseerd werd. Volgens onze gids, een historica, was er een aanzienlijk verschil tussen het monnikenleven in theorie, en dat in de praktijk. Het beeld dat ik had van de brave broeders die zich wijden aan een leven van eenvoud en gebed, bleek niet volledig te kloppen. Zo bedroeg het dagelijks rantsoen wijn in deze abdij bijvoorbeeld meer dan drie liter per persoon (slik!). In theorie werden er geen hoefdieren genuttigd, maar archeologen vonden grote hoeveelheden restanten van varkens, koeien,… Er was zelfs sprake van vrouwen in het dormitorium en dobbelen in de pandgangen.

Ook zijn er diverse graven teruggevonden, waar de abten te ruste werden gelegd in graven waarvan de muren niet enkel bepleisterd, maar ook beschilderd waren. Terwijl de regel zegt dat monniken in volle grond horen begraven te worden. Om maar enkele grappige wetenswaardigheden te schetsen.

We sloten de rondleiding daarna af in de tuin, eindelijk een zicht dus op die mysterieuze plek! Het bleek er heerlijk. Een boomgaard, het gras bezaaid met appeltjes en peren, diverse kruiden, druivenranken, de statige gebouwen van de abdij boven op de berg en het kabbelend water beneden, achter de dikke muren. Na hier nog een half uurtje in de zon gezeten te hebben, zat de Open Monumentendag er voor mij weer op. In het naar huis gaan, passeerden we nog de statige boekentoren, maar aangezien we die een tijdje terug pas hadden bezocht hoorden we nu vooral de lokroep van een terrasje…

© 2006 GENTBLOGT VZW