Odegand: een hoogdag in Gent
Het was een heerlijke nazomerdag in Gent. Een betere setting voor Odegand konden de organisatoren zich niet gedroomd hebben. Terwijl Peter zijn weg ging fototoestel in de hand, pikte ik wat andere krenten uit de grote cake die Gent was.
Geen betere plaats dan een koele kerk als er zweetdruppels op je voorhoofd staan. De Sint-Barbarakerk is overigens een mooie kerk met veel lucht en licht. De ideale setting voor het Island kwartet, dat voor de gelegenheid versterking kreeg van een blazerstrio (hoorn, klarinet en fagot). Mooie muziek in de gepaste setting. Alleen jammer dat je als toeschouwer geen idee had waar je naar luisterde. Ik vermoed laat achttiende, begin negentiende eeuw & gezien de afkomst van Island Fins, maar meer dan een gok is dat niet.
Van de kerk naar de Handelsbeurs. Onderweg nog wat sfeer opgesnoven en een stukje meegepikt van het optreden op de Graslei met Vietnamese muziek. Het exotische tintje werd extra in de verf gezet door mooie danseresjes die om de haverklap een ander kleurrijk pakje aan hadden. En sfeer was er in de stad, zoals je uit de foto’s van Peter kunt aflezen.
In de Handelsbeurs geluisterd naar de familie De Cauter. Met Koen deel ik enkele jongensjaren, lang geleden. Dat maakt een optreden van hem toch extra speciaal. Bij de De Cauters spat het speelplezier ervan af. Erg aanstekelijk. Het zijn daarenboven stuk voor stuk uitmuntende muzikanten. Gisteren kregen ze versterking van enkele klassiekgeschoolde musici, waaronder de bekende violist Mikhail Bezverkhny. Die werden moeiteloos in het geheel geïntegreerd. Myrddin toonde zich een veelzijdige componist. Genieten van het eerste tot het laatste ogenblik.
Op wattewolkjes dan naar Sint-Baafs voor het Nationaal Orkest van België met Jan Michiels in het vierde pianoconcerto van Rachmaninov. De kerkstoeltjes hadden plaats geruimd voor wat meer comfortabele vouwstoeltjes die wel heel dicht bij elkaar stonden. Passeren was iets als mission impossible. Grapjes bij de intro van het orkest. Ze kregen het publiek aan het applaudiseren voor het plaatsen van bloemen op de piano, de formele opkomst van een man met buiging, die vervolgens luid zijn neus snoot en opnieuw boog. Even lachen met het publiek mag. Zeker als je erna een goede uitvoering kreeg. De akoestiek is niet optimaal in Sint-Baafs, wat wellicht ook te maken heeft met het afsluiten van het koor voor restauratie. Bij dergelijke gelegenheden is het gemis van een echt goede concertzaal voor een symfonisch orkest extra voelbaar. Wel een gedegen uitvoering.
‘s Avonds naar de Capitole gefietst voor Maria Ana Bobone, een Portugese fadozangeres. Bobone heeft presence, ook in hoogzwangere staat (toen ze opkwam ging een rimpeling van verbazing voelbaar en hoorbaar door het publiek). Ze gaf een korte uitleg bij elk nummer en maakte ons heel benieuwd naar de teksten van haar nummers die meestal van Portugese dichters waren. Jammer dat er geen bovenprojectie van die teksten was, het zou het concert perfect hebben gemaakt. Bobone is een fantastische zangeres en ze werd heel efficiënt begeleid door drie gitaristen. Mooi.
Vandaar naar het echte centrum dat volliep voor Diamanda Galás en / of het vuurwerk. Mijn dochter was in haar gothicperiode een fan, ik wist dus waar me aan te verwachten. Dat was voor het grote publiek wel even anders, aan de reacties te horen die ik opving. Een miniselectie: die kwam zekers van de tandarts, wat een ramp, zo’n manwijf en meer van dat fraais. Als de organisatie had gedacht dat Diamanda de harde kantjes wat zou hebben gepolijst voor het zingen van bekende hits, dan was dat verkeerd gegokt. De zangeres ging op de haar bekende heftige & contrastrijke wijze te keer. Ik vermoed dat maar weinigen die bekende nummer zullen hebben herkend. In elk geval for better or worse een indrukwekkende belevenis.
Dat geldt ook voor het vuurwerk. Het mooie gespetter krijgt toch dat tikkeltje extra met de mooie Gentse achtergrond. Meer genoten dan deze zomer aan de watersportbaan.
Odegand was in elk opzicht een hoogdag. Uitverkocht, stralend weer en de sfeer van de beste Gentse Feestendagen. Meer kan dat niet zijn.
Info: op de website van het festival.
© 2006 GENTBLOGT VZW
Ik heb helaas niet het hele evenement kunnen bijwonen, maar ik was er wel bij op het slotconcert van Diamanda Galás op de Graslei. Fotootjes daarvan kunnen jullie vinden op https://www.ad-mortem-festinamus.com.
Het was inderdaad een hoogdaag met een ongoofelijk aanbod. Volledig akkoord met jm: wat uitleg bij “Island” zou het geheel nog aantrekkelijker gemaakt hebben. Ook akkoord met het overaanbod van zitjes in St Baafs (ik voelde me weer gelijk in een chartervliegtuig in de jaren 70) en met de minder akoestiek.
Wie ook mijn immense bewondering meedraagt is Wannes Vandevelde met zijn Flamenco !! Onvoorstel mooi: het was voor mij de eerste maal dat ik een flamencoDANSER aan het werk zag… En die stem van Amparo Cortès… whaw.
Wat is het fijn om in Gent te zijn!!!!!