Spinnensafari in Sint-Denijs-Westrem
U zat misschien rustig thuis, of op Odegand, of op Gent Fietst, of op de trein-tram-busdag… ik trok dit weekend op safari.
Ik heb sinds begin deze week een nieuw vergrootglas, da’s altijd een goed excuus om een aantal portretten van oude bekende te hernemen.
Dus: met flits en fototoestel en vergrootglas en tweede (nieuw) vergrootglas de tuin in. Op zoek naar spinnen in bomen, op struiken, en onder stenen. Komt u mee?
Ik zei vorige keer al dat ik een soort vaste ronde heb, maar wat ik daar niet bij zei, is dat die ronde eigenlijk al in huis begint. Een gemiddeld huis in de stad dat regelmatig en grondig gekuist wordt, heeft door de band een paar duizend spinnen aan boord. Een groot huis met veel hoeken en kanten op de semi-buiten, in vol spinnenseizoen zoals nu, daar is het garanti altijd en overal prijs: geen muur, geen vloer en geen meubel zonder spinnen op of rond.
En als er ergens veel van zijn, dan is er wel eens kans dat er iets interessants te zien is… zoals gisteren deze net vervelde spin in de gordijnen, en één gordijnplooi verder een spin van denk ik hetzelfde soort, maar wel een maatje groter: [klik op de foto's om ze van wat dichterbij te zien]
Het is tegenwoordig ook hoogseizoen voor kruisspinnen. Normaal gezien, heb ik mij laten vertellen, halen wielwebspinnen het merendeel van hun proteïnen uit de kleine kleine beestjes die tegen hun web plakken. Kruisspinnen maken elke dag een nieuw web, en als ze hun oude web opeten, spelen ze al die vliegjes en mugjes binnen. Maar nu de kruisspinnen groot genoeg geworden zijn, doen ze zich aan de lopende band tegoed aan echt serieus vette beesten. En hangt het overal vol met mà chtig dikke spinnen, zó groot dat ik me soms afvraag hoe ze niet ontploffen:
Bromvliegen, zelfs bijen eten ze soms op. En natuurlijk, het slachtoffer bij uitstek: langpootmuggen. Langpootmuggen, vooral van dichtbij bekeken, zien er echt wel dom uit. Zoals deze bijvoorbeeld. Links is ze net in het web verstrikt geraakt, maar bekijk eens die gezichtsuitdrukking rechts, met de slagtanden van de spin in haar nek… ik stel mij daar zo’n Neveneffecten-achtige dialoog bij voor, genre ey fùùck maat da vin’ kik nu nekeer écht nie wijs hé:
“Huisspinnen” bij ons, da’s een verzamelnaam voor al wat trechterspin is en groot en in of rond huis rondloopt. Tegenwoordig zijn de kruisspinnen groot, maar huisspinnen kunnen dat eigenlijk het hele jaar door zijn. Binnen in huis zijn het de dutsen die in bad verzeild geraken en er niet meer uit geraken die het meest opvallen, maar als er ergens in de tuin droge stenen op een hoop liggen met voldoende ruimte ertussen, dan is dat op geen tijd een paradijs voor die beesten.
Ideaal zijn dakpannen of eternit golfplaten: ze zijn gemakkelijk op te heffen, en tussen elk paar zit het zit het er gegarandeerd vol huisspinnen. Gisteren vond ik er (zoals verwacht) een hele hoop, onder meer deze typische: een Tegenaria. Waarschijnlijk T. atrica, maar zó veel ken ik er ook niet van:
Die Tegenaria’s zijn trechterspinnen, die een horizontaal web van fijn spinrag weven waar ze aan één kant een trechter(tje) open laten waar ze zich in verschuilen. Het web is niet kleverig, maar als de spin gewaar wordt dat er een prooi op zit, rent ze er naartoe en sleept ze de prooi naar binnen om ze op te eten.
Kaardespinnen, zoals deze muurkaardespin (Amaurobius similis), worden ook wel eens huisspinnen genoemd, en zijn zo ongeveer op dezelfde plaatsen te vinden—in dit geval onder één en dezelfde golfplaat als de spin hierboven. Die beestjes zien er in close-up echt onwaarschijnlijk schattig uit—net kleine zwarte walrusjes—maar meestal zitten ze helemaal in elkaar gedoken en versteven van de schrik als je ze ziet:
Oei, tien foto’s voor één artikel. Tijd om ermee te kappen. Volgende keer meer, met onder meer een hele safari onder één steen(tje), en mijn favoriete tigmotactische vriend.
© 2006 GENTBLOGT VZW
Ge moest U schamen, een foto van een ‘spinnenmiezjol’ zomaar op de voorste pagina! Er zijn ook kinderen die Gentblogt lezen. Schandalig!
Die langpootmug is hilarisch!
De kruisspinnen zijn inderdaad aan een invasie bezig – hier in mijn tuin heeft er eentje een kanjer van een web gemaakt: een overspanning van 4,5m van boom naar boom, en even hoog. Quite impressive.
Is het trouwens nog iemand opgevallen dat er echt wel ongelooflijk veel kruisspinnen zijn dit jaar, of beeld ik mij dat in?
Ik kijk al uit naar de volgende safari Michel!
Lang geleden toen alles nog donker was, hoorden de dieren dat er aan de andere kant van de wereld mensen woonden die licht hadden. Diverse sterke en dappere dieren werden er op uit gestuurd om een stukje van het licht te gaan stelen, maar niemand van hen slaagde erin.
Tenslotte bood Grootmoeder Spin aan om te gaan. Hoewel eigenlijk niemand geloofde dat haar zou lukken, waar zoveel anderen die groter en sterker waren niet in geslaagd waren, besloten ze haar toch een kans te geven.
Grootmoeder Spin begon met het maken van een klein kommetje van klei. Daarna ging ze op reis naar het oosten, en spon een draad zoals ze dat altijd deed. Toen ze aankwam bij het licht aan de andere kant van de wereld, kon ze ongemerkt dichterbij komen, juist omdat ze zo klein was. Zonder dat iemand haar tegenhield nam ze een beetje van het licht en stopte dat veilig in het kommetje wat ze gemaakt had, zodat ze zich er niet aan zou branden. Onderweg terug naar huis volgde ze de draad die ze had gesponnen, zodat ze niet zou verdwalen.
Toen ze weer thuis kwam waren de dieren heel verbaasd dat het haar gelukt was. Ze waren blij en dankbaar met het licht…
héhé haha!
Ge moet dan eens door de Muinkkaai stappen, in de haag langs het water zit het vol van de kruisspinnen, en aan de boompjes in de buurt van nummer 33 (denk ik) wemelt het van de webben met kastaars van spinnen. Brrr.
is de tegenaria atrica(huisspin) giftig?
Helemaal niet hoor, lees er maar eens deze tekst over na:
http://www.european-arachnology.org/esy08/nederlandse.shtml