Kleppen, versie 0810
Als wederhelft van dweil ik dezer dagen wel eens de straten in Gent en deelgemeenten af. Om folders en kaartjes te bussen, om het soms makke electoraat te overtuigen van de zin en de onzin van bepaalde stemmen.
Menig brievenbus heeft al mijn vingers beroerd. En omgekeerd. Een aanleiding tot een eigen pretentieloos “Vrienden van de poëzieâ€-moment…
KLEPPEN
Bussen vol borstels
Die wrijven, kijven en beklijven
Kaartjes slikken en pikken
En bij momenten waaghalzerig uitbraken
De metalen klep als norm
De moderne poorten van Sesam
De vagina’s voor papier
Die zich openen en sluiten
Als hoeren tot alles bereid
En achter de kleppen
De huizen vol levende doden
De interieurs vol warmte
Maar ook kilte
Vol negatieve gedachten en aversie
Maar ook goede wil, gemoed en gehunker
Naar dat briefje zonder boter
Dat kladje, die onomstoter
Ideeën van klein naar groter
Van spits-spitant, tot hoogdravend en idioter
De vertegenwoordigers van het volk
Dwepen, dweilen en dwalen
Om dan over een week of langer
Hun eigen verhaal te halen
Zo, vrienden. Mag ik bij deze iedereen verzoeken om goed over zijn/haar politiek oordeel te denken? En mag het positief? En weloverwogen? En democratisch? De samenleving dankt u!
© 2006 GENTBLOGT VZW
Peter, schitterend stukje poëzie, waar haal jij je energie vandaan, ook ik dweil met mijn wederhelft de straten van onze stad af en ik loop doooooooodmoeeeeee