Gisteren kwamen wij deze kinderen tegen op de Brugse Poort. Ze wilden absoluut eens voor de lens, en zeg nu zelf: wie kan hier aan weerstaan?
De locatie, met een schril contrast van nieuwe appartementen en oude vervallen huizen, was dan ook een uitnodiging dit eens in sepia weer te geven.
» Meer foto's in het foto van de dag-archief.
© 2006 GENTBLOGT VZW
Dit is een artikel op Gentblogt. Het werd door Roland Vandenbulcke geschreven en op donderdag 12 oktober 2006 om 15:38 gepubliceerd in Foto van de dag, met de titel Kindervreugde.
Het kreeg de volgende trefwoorden mee: Brugse Poort, kinderen.
U kan hier op dit ogenblik niet op reageren.
Ontvang de artikels van Gentblogt en de reacties erop automatisch via RSS. (wat is RSS?)
RSS
Drie meisjes en één man: het toekomstbeeld voor onze gemeenteraad?
ik en mijn drie nichten het was super tof!!!
Gewoon MEGA SCHATTIG !
dank je!
Een perfect beeld van de uitdaging(en) en de prioriteiten waarvoor het nieuwe Gentse college staat.
leuke sfeebeeld zeker de sepiatinten zijn heel goed gekozen…
inderdaad ontroerend in sepia… Zeer romantisch beeldje.
Ware het niet dat de dagelijkse harde realiteit erachter zo onbevattelijk triest is.
Met 21 in een klein arbeidershuisje, waardoor de beerput om de haverklap overstroomt, is geen uitzondering.
En toch zijn dit heel vaak opgewekte pientere kinderen die hun weg zoeken in hun buurt, hun school, hun Gent.
Dat hier voor het stadsbestuur een grote opdracht weggelegd ligt is een understatement. Zelfs met alle hens aan dek en tonnen goede wil zal het nog een prestatie zijn om deze kinderen de toekomst te geven die ze verdienen en die met hen het beeld van Gent morgen zal maken.
Let’s hope.
onbevattelijk triest – ze zien er wel erg vrolijk uit.
Het leven is zoveel meer dan GELD GELD GELD.
Ik heb ook twee jaar in de cinema moeten gaan kakken wegens geen wc in onbewoonbaar verklaard huis en heb daar geen blijvende schade van opgelopen.
Nu gaat het me overgens economisch uitzonderlijk voor de wind – dank u. Maar in mijn krotje was het ook erg tof!
Mijn tijden van gebrekkig comfort zijn gelukkig ook voorbij, al heb ik heel goede herinneringen aan de vele jaren in een cité waar we met dertig op dezelfde wc buiten gingen en doorsjasten met water uit de regenton. Als het niet vroor. En de steeds terugkerende schimmel op de muren pakten we er ook maar bij.
En toch, wat achter dit beeld hier schuilgaat is wel van een andere aard. En het gaat hem ook niet alleen over geld, geld, geld…
We mogen ons niet laten vangen door sepia.
De andere kant van de verkiezingen… waar niemand voor kiest. Maar een mooie foto, dat wel.
Ik en mijn drie nichten die plek woonde we niet we speelde daar altijd toen we klein waren!