X-factor
“Net zoals in het echt was het orgasme minder dan verwacht.”
Met deze boodschap stapte een heer eergisteren na afloop van de voorstelling het podium op (een subtiele verwijzing naar het artikel in De Morgen) en hij was niet de enige die wat teleurgesteld leek. Met een naam als XX Emporium schep je hoge verwachtingen en die werden niet ingelost op de eerste dag van deze tweedaagse in het Nieuwpoorttheater, dat voor de gelegenheid was omgetoverd tot een openbaar bordeel waar een ode wordt gebracht aan de vrouw, in alle mogelijke combinaties. De organisatie is in handen van Queerilla, het collectief achter de Gentse Queerkafees. In het eerder vermelde artikel worden ze omschreven als: “Een niet-commerciële ruimte waar vrouwen én mannen totaal vrij en toch veilig uitdrukking kunnen geven aan de persoon die ze diep van binnen zijn”.
Het anarchistische trekje bleef heel de avond aanwezig. Dit heeft zeker zijn charmes maar werkte niet noodzakelijk bij het publiek dat voornamelijk op de affiche van het Nieuwpoorttheater is afgekomen. De aankondiging dat de Pompom Girls hun trein gemist hebben en het feit dat Henriette en Gilberto hun liedje via GSM vanuit Nieuwpoort (heb je hem?) brachten, versterkte ongetwijfeld het gevoel van gemis.
Toch heb ik me eergisteravond niet echt verveeld. Sommige stukjes haalden misschien eerder het niveau van een verdienstelijk vrij podium, andere waren best geslaagd en professioneel. De avond was een opeenvolging van korte stukjes stand-up en cabaret, afgewisseld met grappige liedjes. Soms een glimlach, soms een schaterlach.
Het geheel werd aan elkaar gepraat door Rona en Sigrid. Het centrale thema “de vrouw” werd letterlijk vanuit alle hoeken belicht: taalkundig maar ook wiskundig. De performster besloot echter dat ze meer wist van schoenen dan van wiskunde, en dat had ook zo zijn verdienste zoals bleek uit het gedichtje op het einde. Verder kon ik ook de vagina-dialoog van Mireille en Mathieu (vermoed ik) wel appreciëren. Het leven zoals het is daar vanonder.
Heel herkenbaar was de ode aan het kleine rode jurkje dat weggestopt zit in je kleerkast voor speciale gelegenheden maar dat je toch niet durft aan te doen want een beetje te gewaagd, door Nele Van den Broeck. Ciska Van Imschoot had ongetwijfeld de verdienste om haar naam veel te zeggen, zodat ik hem hier kan vermelden. Als leerkracht klassieke talen kent ze natuurlijk haar klassiekers, en de filosofische beschouwingen die hieruit ontsproten lieten je de dingen in een ander licht zien. Net zoals de fanatieke aanhangster van het nieuwe positivisme “Hezbollah”. Joke Van Leeuwen, waarvoor ik speciaal gekomen was, viel dan weer een beetje tegen. Ok, zoals ze zelf aangaf, was ze er enkel om de gemiddelde leeftijd wat op te krikken, maar van mij had ze gerust iets langer rond de paal mogen draaien. Eén van haar liedjes had ik al op Saint-Amour gehoord. Wat ongetwijfeld de apothose van de avond had moeten worden, een samenzang tussen alle artiesten, verzandde een beetje in zoeken naar de tekst.
De tweede avond, zaterdag, werd gevuld met concerten van ondermeer Les Reines Prochaines, punkcabaret uit Zwitserland. Het Nieuwpoorttheater was andermaal uitverkocht, maar de tickets die niet opgehaald werden, werden vanaf 21u doorverkocht. Nadien ging het feest verder in de Charlatan met een XX-mix.
XX Emporium, gezien op vrijdag 15 december 2006 in het Nieuwpoorttheater
© 2006 GENTBLOGT VZW