Mr. Bones in Paganini

vrijdag 23 februari 2007 15u17 | ilse | 1 reactie
Trefwoorden: , , .

Er zijn deze dagen weinig dingen die ons nog richting studentenbuurt kunnen lokken, maar heel af en toe maken wij een uitzondering. Als kenners van het Gentse horeca-leven waren we namelijk al maanden uiterst nieuwsgierig naar De Paganini, het café dat Luc Alloo en Beda Ntibanoboka eind december openden in de Sint-Pietersnieuwsstraat.
In die drie maand waren we nog niet tot daar geraakt, maar een uitnodiging voor de allereerste try-out van een Gents duo bleek het ultieme lokkertje. Twee vliegen in één klap: De Paganini en het gloednieuwe Mr. Bones.

Paganini is verrezen uit de asse van de in de jaren tachtig legendarische Caruso, dat in die tijd een trekpleister was voor muzikanten van allerlei pluimage. De Caruso werd in de boeken van Herman Brusselmans vereeuwigd als de – u raadt het al – Paganini. In de jaren 90 kwam “Den Business” – een studentencafé- in de plaats, maar die zaak was ondertussen al anderhalf jaar gesloten. In december 2006 dan namen Beda (voormalig uitbater van Het Magazijn in gloriedagen) en Luc Alloo het roer over en maakten er hun nieuwe stamcafé van.

Voorgaand stukje laat u misschien vermoeden dat Gent er een bruine kroeg heeft bijgekregen, maar dat blijkt niet het geval. Paganini is een ruim en licht café, met proper geverfde muren, redelijk strak interieur en een aantal leuke accenten (panters zijn uitstekende lampenkappen, jawel). Het café hoort thuis in hetzelfde rijtje als die andere nieuwe namen in Gent: Igor en Godot, bijvoorbeeld.
Zowel qua interieur, stijl als publiek liggen deze drie op één lijn. Het doelpubliek zijn late twintigers en dertigers, en die lijken zich er uitstekend te vermaken. Het hipheidsgehalte ligt behoorlijk hoog en we zagen veel vertrouwde gezichten uit het nachtleven.

Wij hebben persoonlijk onze nachtelijke uitgaansplaatsen wat minder afgelekt en wat gezelliger, maar kom: smaken en kleuren.
Edoch. Wij waren voor de muziek gekomen en daar viel eigenlijk weinig op aan de merken.

Mr. Bones is het splinternieuwe project van David Bauwens en Brecht Ranschaert en wat we gisteren zagen was hun allereerste optreden. De heren zoeken naar eigen zeggen nog naar hun vorm en het optreden was dan ook een try-out van het zuiverste soort.
Toch zat het met de klank alvast snor: Ranschaert blijkt nog steeds een uitstekend gitarist en we waren behoorlijk onder de indruk van de warme stem van Bauwens. Het gitaarspel van beiden blijkt op het podium mooi complementair en de liedjes die we hoorden maakten ons eigenlijk vooral gelukkig. Er werd netjes afgewisseld tussen rustige en wat vrolijker songs en de opbouw van het optreden bleek goed gedoseerd. Het ging er dan ook in als zoetje broodjes bij het talrijke opgedaagde publiek.

Conclusie: een mooie singer-songwriter-optreden dat deed denken aan Jack Johnson en G. Love. Wij kijken uit naar meer.

Mr. Bones, gezien en gehoord in de Paganini op 22 februari 2007

(Foto’s: Bruno Bollaert)

© 2007 GENTBLOGT VZW

Eén reactie op Mr. Bones in Paganini

  1. Reactie van Evelien

    Hmmm, interessant. Ik had al het vermoeden dat er daar wel iets interessants te beleven viel want er zat daar (alweer) bijzonder veel volk binnen.