RSSVeldhuis en Kemper op de cabaretten
Vorige week kon u hier al lezen dat de Nederlandse cabaretier Javier Guzman te gast is op de Cabaretten 2007. Hij is niet de enige Noorderbuur die speciaal voor deze gelegenheid afzakt naar Gent. Ook het duo Veldhuis en Kemper, maar 1 keer te zien in Vlaanderen met hun huidige show, zullen de cabaretten aandoen.
Beide heren begonnen hun carrière in de reclamewereld alvorens over te stappen naar het theater. In 2003 stonden ze maandenlang in de hitparade met het nummer “Ik wou dat ik jou was”. Naar aanleiding daarvan speelden ze toen zestien voorstellingen in Vlaanderen. Vandaag brengen Veldhuis en Kemper hun 3e cabaretprogramma: “Tijd heelt alle zonden”. Ze vertellen het verhaal van twee goede vrienden die elkaar al een tijd niet gezien hebben. De ene (Remco Veldhuis) gaat de volgende dag trouwen, de andere (Richard Kemper) is onlangs vader geworden. Ze hebben diepgaande gesprekken over relaties en kinderen, maar praten evenzeer over auto’s, duivenmelken en een bezoek aan de hoeren.
Op uitnodiging van de organisatie gingen wij alvast eens kijken in Bergen op Zoom. Veldhuis en Kemper worden de mannelijke versie van de serie “Sex and the city” genoemd en daar zit, gezien de onderwerpen die voorbij kwamen, wel wat in. Af en toe misten we een grap omdat behoorlijk wat BNers (Nederlandse variant van de BV’s) zoals Henk Westbroek of Daphne Deckers de revue passeren. Tijdens de show worden de dialogen evenwichtig afgewisseld met muziek. De liedjes worden meestal tweestemmig gezongen en dit onder begeleiding van Kemper aan de piano. Zelf ben ik iets meer fan van hun muziek dan van de sketches (maar is volgens het duo typisch Vlaams). Ik heb dan ook de cd “wat heb je nodig” in huis gehaald.
Na de voorstelling was er een persconferentie met de Vlaamse pers. We noteerden volgende uitspraken voor u.
Over het belang van muziek tijdens de voorstelling:
Veldhuis: Liedjes zijn voor ons erg belangrijk, ze vertellen de andere kant van de tekst. Een goed voorbeeld is het vernederende stuk van Richard over zijn pasgeboren zoon waar hij zegt hoe mislukt en lelijk die wel is. Maar dan komt het liedje “ik heb een zoon” een minuut of 10 later. Dat is de andere kant van hetzelfde onderwerp, waardoor we de voorstelling wat meer in balans brengen. Daarnaast vinden we het ook gewoon leuk om liedjes te schrijven en te zingen.
Kemper: We zijn eerder zingende cabaretiers dan grappenmakende zangers. In zo een theater waar mensen zitten, dat is toch meer ons hoekje. We hebben nog zoveel te leren op het gebied van cabaret en het zijn van cabaretier. Je moet goede redenen hebben om ineens te zeggen: “ik wil ook zanger zijn of 100% zanger zijn”. Je kan geen ‘beetje zanger’ zijn. Die zijn er vast, maar dat zijn heel slechte zangers.
Over het verhaal, en het autobiografische ervan:
Kemper: Het (de show) gaat vaak over herkenbare dingen uit het dagelijkse leven zoals het gestuntel en het geploeter met de liefde, de twijfels die daar bijhoren… Het NRC Handelsblad heeft ooit eens gezegd “het is een beetje een mannelijke versie van Sex and the city”. Wel, dat is dan de ‘Veldhuis en Kemper stijl’.
Veldhuis: Het is allemaal zeer autobiografisch. Richard is vorig jaar vader geworden, ik ben echt getrouwd, met dat verschil dat ik er wel zin in had en niet zo bang was..
Kemper: Toen ik vader werd, de eerste nacht, heb ik echt gezegd (tegen Veldhuis): “ik heb een lelijk kind gekregen…” Het was een fractie, die leidt tot inspiratie. Als ik voor Remco mag spreken, hij ging trouwen en hij was ervan overtuigd, maar elke dag dat zijn huwelijk dichter bij kwam waren er ook meer mooie vrouwen overal. Dat soort dingen zijn inspiratief, maar we maken het wel wat erger.
Over het spelen in Vlaanderen:
Kemper: Vorige keer toen we in Vlaanderen speelden, hadden we alle bekende Nederlanders eruit gelaten en vervangen door bekende Vlamingen. Toen werkte het opeens niet meer en hebben we ze weer door bekende Nederlanders vervangen. Toen werkte het plots weer wel … Er komen weinig mensen in Vlaanderen naar Nederlandse cabaretiers kijken. Zo tegen de grensstreek aan, daar lijkt het op Nederland. Ga je dieper, zoals in Roeselare, daar is het publiek echt heel anders. Het is grappig om te zien dat die verschillen geografisch bepaald zijn… Vlamingen zijn over het algemeen wat stiller tijdens de show. Daar moet je in het begin wel wat aan wennen als Nederlandse cabaretier. We waren daar wel voor gewaarschuwd, en toch, als je dat meemaakt is het even eng, omdat je denkt ‘ze vinden het niet leuk’. Bij een liedje zijn Vlamingen dan weer enthousiaster dan Nederlanders.
Veldhuis en Kemper vroegen tijdens het interview door wie ze “Daphne Deckers” dienden te vervangen voor de Vlaamse show. Wij hoorden toen de naam “Kelly Pfaff” vallen. Als u wil horen of de oudste dochter Pfaff de show gehaald heeft of u wil gewoon genieten van de mooie muziek, dan kan u er bij zijn op 28 april in de Capitole.
Veldhuis en Kemper, 28 april 2007 in Capitole Gent. Tickets kosten 24 euro en zijn te bestellen op 077 37 38 39 of online
© 2007 GENTBLOGT VZW
Veldhuis en Kemper zijn fantastisch! Heerlijke humor en tegelijk ontroerend oprecht! Capitole, here I come!