Rechtzetting
Stef Bossuyt stuurde onze deze foto: “De Sint-Martinuskerk in Ekkergem wordt eindelijk rechtgezet. Het stadsbestuur heeft subsidies vrijgekregen bij de provincie Oost-Vlaanderen én bij het Vlaamse gewest, en de diensten Monumentenzorg van zowel de Stad als de Provincie zijn inmiddels met de voorbereidende werken begonnen.”
Benieuwd hoe lang dat nu weer gaat duren.
» Meer foto's in het foto van de dag-archief.
© 2007 GENTBLOGT VZW
Men gaat nu herstellen wat ze vroeger wel ‘kunst’ noemden! (hi hi)
https://clochers-tors.com/page4.html
Zie vroeger:
https://www.gentblogt.be/2005/06/27/foto-van-de-dag-246
Heuh,
Welke dag zijn we vandaag?
Als voorwaarde om aangenomen te worden als aannemer, zal de zaakvoerder ervan ten minste één honderdjarige karper uit de Coupure moeten vissen.
Leuke foto, “rechtzetten” en dan dat verkeersbord erbij, puik!
Voor mijn part mag het dezelfde zijn die nu het palendorp, dat Ekkergem 1000 jaar geleden aan de oevers van de Leie was, reconstrueert op de Groene Vallei. Schoon werk en cultuur-historisch stevig onderbouwd.
1 april !!!
Allé!
En toch heb ik deze week een zeer verontwaardigde reactie gekregen in Ekkergem zelf; “Wat? Zijn ze hem aan het rechtzetten? Ze gaan dat toch niet doen zeker?”
De bewoners van onze wijk getuigen zeker van enige fierheid als het gaat over hun erfgoed…
Rechtzetting!? Mijn oren!
Schitterende foto overigens.
De architect heeft hier wel zelfmoord voor gepleegd heb ik gehoord.
En ik heb gehoord dat dit een zgz. ‘stadslegende’ zou zijn. Wat nu?
Terug naar de wijsheid van Arthur De Decker zeker?
Er gaat inderdaad een hardnekkig verhaal dat de architect vertwijfeld van de toren gesprongen is.
Wat echter meer waarheid bevat is dat een deel van het hout niet droog genoeg was of van een andere soort was waardoor het op een andere manier kromp (of uitzette). Na een tijdje komt de hele toren dan lichtjes scheef te staan.
“Le bois travaille presque toujours, son sens de rotation naturel étant de la gauche vers la droite. Dans un clocher, il suffit qu’il y ait une rotation d’un vingtième de degré à la base du poinçon, la pièce centrale et maitresse de la charpente, pour que celle-ci atteigne un huitième de tour (45°) au sommet, entrainant une torsion de l’ensemble de la charpente. Au fur et à mesure des années, avec le renouvellement des toitures, le défaut s’embellit.”
https://fr.wikipedia.org/wiki/Clocher_tors