RSSJazztuur (+ vrijkaarten)
Door omstandigheden heb ik mij tot de zondagse uitstapjes naar Opatuur moeten beperken, vorige maand. (Mijn bronnen vertellen me nochtans over heel geslaagde concerten ook van het Amina Figarova Septet in De Bijloke, en Aki Takase plays Fats Waller in de Vooruit.)
Niet getreurd, er waren een aantal uitstekende concerten te beluisteren, alledrie van een zeer verschillende aard. Van standards naar tango naar improjazz: over de verscheidenheid van de jazz. En volgende zondag (6 mei) komen er waarschijnlijk wat meer klassieke invloeden om het hoekje loeren.
We keren even een veertiental dagen terug.
15 april was er het verrassende optreden van Hendrik Braeckman, Hans Van Oost en Mario Vermandel, waarbij u weer schitterde door uw afwezigheid. Veel blues en dixie jazz, met een grote rol voor bassist Vermandel die ze –geheel naar eigen zeggen– ergens in Zelzate hebben opgepikt, op weg van Eeklo naar Antwerpen.
Braeckman was iemand die ik nog nooit live had gezien, maar mijn verwachtingen waren niettemin groot. Zijn gitaar klonk akoestischer dan de onderhand vertrouwd glijdende sound van Van Oost. Ondanks een aantal abrupte overgangen klonken beide gitaristen goed bij elkaar. Niet wars van enige humor, en het citaat van de avond komt van gitarist Van Oost, toen hij één van zijn gitaren van Braeckman terugkreeg. “Kunde-mij mijne riem ook ne keer teruggeven? Want zonder riem kan-ekkik niet spelen hé.” Ach, we zijn niets zonder wat couleur locale. En welk een spel overigens!
22 april bracht ons Rony Verbiest, Hans Van Oost en Werner Lauscher. De bandoneon van Verbiest is nog steeds onovertroffen. De zware baritonsax ging hem iets moeilijker af, maar dat had vooral te maken met het gebrek aan adem, want de man bleef een zeer vol geluid neerzetten. De (letterlijke) adempauzes waren hoogst noodzakelijk –al werden ze vaak opgevuld met een nieuwe sigaret– maar Verbiest bleef elk lied dragen tot de laatste noot.
29 april: tijd voor improvisatie met Fabrizio Cassol en Fabian Fiorini. Deze jazz was beduidend minder toegankelijk dan voorafgaande optredens. Minder toegankelijk, maar daarom niet minder sterk. De klassieke Fiorini hebben we dit seizoen al een paar keer getroffen bij Tuur, maar deze keer kwam er een gans andere pianist uit de man naar boven. Fiorini kan het laken naar zich toetrekken en eerst ellenlang uitweiden, voor hij Cassol opnieuw aan het woord liet. Beide muzikanten gaven elkaar nochtans evenveel ruimte, en kwamen bij momenten tot een wonderwel samenspel. Soms werd het even iets té technisch misschien, maar hier kregen we weer duidelijk spelers uit de hogere klasse te horen.
Nu zondag is het de beurt aan Lode Vercampt en Joachim Badenhorst. Op de valreep hebben wij nog vijf vrijkaarten uit de brand kunnen slepen. Wil u ook kans maken op één van die vrijkaarten, stuur dan zo snel mogelijk een mailtje naar ons wedstrijdadres, met als onderwerp “De Rode Muur van Opatuur”. De gelukkigen worden stante pede verwittigd.
Lode Vercampt en Joachim Badenhorst, zondag 6 mei om 20u bij Opatuur, Citadellaan 17, tel 09 221 11 36. Toegang 10 EUR.
© 2007 GENTBLOGT VZW