Kinderopvang (III)
Een paar dagen na de laatste telefoontjes op bezoek bij de crèches. Ik had daar een hele dag verlof voor genomen maar het aantal vastgelegde bezoeken lag bijzonder laag: één crèche. Bij de stadscrèches is het immers niet de bedoeling om al te gaan kijken van voor je zeker weet dat je er plaats hebt. Nieuwland en ’t Sleepken dus al niet. Bij het Bengelhof mochten we passeren. En van de nieuwe creche hadden we nog niks gehoord, dus gingen we er maar eens gewoon passeren in de hoop dat er iemand beschikbaar was.
In het Bengelhof werden we vriendelijk ontvangen. We kregen een duidelijke uitleg: we staan op de wachtlijst. In dat geval wil dat zeggen dat we er op blijven staan tot we opvang gevonden hebben. Ofwel is dat bij een andere crèche en dan moeten we dat uiteraard zo snel mogelijk laten weten. Ofwel is dat bij hen. Maar de startdatum kunnen ze zo lang op voorhand nog niet garanderen. Het kan zijn dat we er terecht kunnen begin januari, zoals we het eigenlijk zouden willen. Maar het kan ook zijn dat het pas begin februari, maart of zelfs april is. Hmm. Niet ideaal, maar de beste optie die we tot nu toe konden krijgen. In het geval de opvang later start zal ik dus een deel van mijn ouderschapsverlof moeten opsouperen.
We kregen er nog een rondleiding. De kindjes zitten er in drie groepen: de allerkleinsten (van 2 tot 12 maand), een middengroep en de “grotenâ€. We hadden een goed gevoel bij deze crèche, hopelijk wordt het wat.
Dan naar de nieuwe crèche aan het station gereden. Een heel ander systeem, alle kindjes zitten er door mekaar. Een rondleiding of meer uitleg kregen we niet, wat wel begrijpelijk was want we hadden geen afspraak (hoewel we dat hopeloos geprobeerd hadden). Of we ons emailadres wilden achterlaten en dan zouden ze ons meer info mailen. We zijn nu een maand verder en ondanks mijn herhaaldelijk aandringen heb ik er niks meer van gehoord. Ook dat maak je dus mee in je zoektocht naar kinderopvang.
Een paar dagen later ontving ik nog een mail van een dienst voor opvanggezinnen met mogelijke onthaalmoeders. Er stonden adressen op uit heel Oost-Vlaanderen en de adressen in het Gentse waren allemaal in de randgemeenten. Niet haalbaar dus voor mij.
En ik kreeg ook nog een telefoontje van Sint-Lievenspoort. Zij geven voorrang aan gehandicapte kindjes, broertjes en zusjes, … Ik kon me op de wachtlijst laten zetten maar er werd me duidelijk gemaakt dat de kans op opvang daar minder dan 1% was. Toch maar gedaan, een mens wordt er hopeloos van. Eind november (!!!) weet ik meer voor opvang begin januari, terwijl ons kindje begin september geboren wordt. Hmm. Niet op rekenen dus.
Tot daar onze pogingen. Nu kunnen we alleen nog afwachten, we weten nog niks zeker. Kunnen we in Nieuwland terecht? Of in ’t Sleepken? (twee stadscrèches). Of wordt het het Bengelhof? We weten dus nog niets zeker. Er komt zeker een vervolg, ergens in de zomermaanden.
© 2007 GENTBLOGT VZW