Gentblogt

De besognes van een geneeskundestudente

maandag 4 juni 2007 14u23 | Ruth Debeuckelaere | 5 reacties
Trefwoorden: blok, examens.

Gentblogt geeft het woord aan een divers allegaartje studenten. Elke dag Рbehalve zaterdag Рkomt er namelijk ̩̩n van hen aan het woord en ze kunnen gerust een schouderklopje en wat nuttige tips van uwentwege gebruiken in deze examen-, eindwerk- en doctoraattijden.
Op maandag is het de beurt aan Ruth.

Mijn aller, allereerste blog, ‘k weet niet hoe spannend!
Ik ben hier eigenlijk heel plots ingerold. Ik kreeg een mailtje van de huidige voorzitter van het GUK (Gents Universitair Koor) met een oproep dat er studenten werden gezocht om aan dit ‘project’ mee te doen. Ik stuurde een mailtje naar Joke en nog geen uur later werd Ruth een blogster-in-spe.

Ik ben iemand die naast mijn studies absoluut nog andere zaken moet hebben om mee bezig te zijn en dat is niet altijd even makkelijk met een studie als geneeskunde. Ik heb altijd boordevolle weken gehad met muzieklessen, danslessen, toneellessen, tekenschool… Tekenschool bleek in feite absoluut mijn ding niet, toneel ook niet en dus bleven er, als kersverse universiteitsstudente, enkel nog muziek- en danslessen over.

Jammer genoeg was ik er niet door voor de auditie van een dansvoorstelling waar ik aan mee wou doen en de moed opbrengen om iedere dag minstens 1 uur te oefenen met mijn gitaar (enige manier om nog vooruit te raken) én zang bleek ik niet te hebben.
Een klein ongelukje met de brommer schakelde mijn dansen tijdelijk op een veel te laag pitje en bijgevolg was ook het verlaten van de dansvloer een feit. Eigenlijk is het echt erg dat een mens bijna niets anders kan dan dingen te laten voor de studies. De energie en motivatie kunnen moeilijk naar veel verschillende dingen tegelijk gaan en hoe erg ik het ook vind, liever één iets goed doen dan twee dingen half doen.

En toch, een mens is absoluut niet gemaakt om te studeren; een mens kan echt geen uren stilzitten! Dit is trouwens zeer slecht voor de veneuze circulatie, wat kan leiden tot vorming van trombosen ter hoogte van het kleine bekken of ter hoogte van de benen en vervolgens in een fatale longembolie kan resulteren. Wees eerlijk, dit zegt toch echt genoeg…

En dan die frustratie: dagen werk steken in een vak en die kennis op een paar uur tijd uit je bic laten vloeien. Niet iedere student heeft trouwens een talent voor multiple choice-examens en hieronder moet ik ook mezelf rekenen. Bijgevolg kunnen deze onbegenadigde mensen zichzelf dus kapot werken, tot een stuk in de nacht, om vervolgens op het examen te komen en uiteindelijk toch nog een tweede zit aan hun been hebben.

Demotivatie is een feit. Mijn studiekameraad Gilbert The Skeleton (steunt mij door dik en dun!) heeft er al lang het loodje bij neergelegd; ik blijf echter gaan, hoewel ik soms behoorlijk wanhopig wordt.

Het stond een aantal maanden geleden nog in De Standaard: de druk op de studenten is veel te hoog. Met uitzondering van een aantal richtingen is dit absoluut een feit. Geneeskunde, geschiedenis, bio-ingenieur, burgerlijke ingenieur, architectuur,… Iedere richting vergt abnormaal veel inspanning, maar dan telkens op een verschillende manier (creatief, intellectueel,…). Ik kan het dan ook volledig begrijpen dat mensen daaraan onderdoor gaan en dat heeft niets met wilskracht te maken. Soms hebben we gewoon net iets meer tijd of een net iets anders examen nodig om te tonen wat we echt kunnen.

Ik kan er ook echt niet bij dat in mijn richting gepretendeerd wordt dat wij tot het zogenaamde 95ste percentiel qua intelligentie behoren. Beroepsmisvorming, ik verklaar me nader: het 95ste percentiel is het getal waar 95% van de populatie onder zal zitten. Hiermee bedoelt men dus dat de studenten geneeskunde zogezegd slimmer zouden zijn dan 95% van hun leeftijdsgenoten. Bullshit, naar mijn bescheiden mening. Ieder heeft een bepaald talent, type intelligentie, een ding waarmee hij of zij iets kan bijdragen tot de economie of onze maatschappij. Mensen kunnen dan wel neerkijken op schoonmaaksters of bouwvakkers, als zij er niet zijn, moeten we het zelf gaan proberen en dan zijn we waarschijnlijk wel de eersten om hen te smeken terug te komen.

Voor de mensen die de opleiding geneeskunde niet al te goed kennen, bij deze een kort overzicht.
De opleiding is opgebouwd uit zogenaamde blokken en lijnen. De lijnen omvatten een P-lijn (statistiek), V-lijn (praktische vaardigheden zoals bloeddrukmeting), E-lijn (studiums generales volgen en een drie jaar durende observatieopdracht van een baby) en Z-lijn (een wetenschappelijke paper).

De blokken gaan telkens over een stelsel. Ik ben nu bijvoorbeeld blok 3 ‘Cardiovasculair, respiratoir stelsel, nier en urinewegen’ aan het blokken. In ieder blok krijgen we anatomie, fysiologie, histologie, biochemie, radioanatomie en nog een paar specifieke kleinere vakjes. Dus als ik vlug even een rekensommetje maak, zal mijn cursus voor 1 blok zo’n 1000 pagina’s bevatten…

Het blokkensysteem heeft z’n voor- en nadelen. We zien zo wel meer het geheel maar die cursus van 1000 pagina’s is wel minder positief (slik).

© 2007 GENTBLOGT VZW