Luguber
Beste,
Misschien een beetje luguber … deze middag met eigen ogen gezien.
Mvg Marc.
» Meer foto's in het foto van de dag-archief.
© 2007 GENTBLOGT VZW
Beste,
Misschien een beetje luguber … deze middag met eigen ogen gezien.
Mvg Marc.
» Meer foto's in het foto van de dag-archief.
© 2007 GENTBLOGT VZW
Er blijft niet veel van over, alhoewel men nog duidelijk het silhouet ziet of is dit opvulgrond!
En op wat een diepte ???
Ja Gent moet wel veel opgehoogd zijn in de loop der tijd.
Lang voor dat Ivago bestond werd het huisvuil, en desnoods afbraakmateriaal gewoon voor het huis op straat gesmeten; De straten waren dan nog niet geplaveid. Men kan die oude niveaus nog zien bv. bij Geraardduivelsteen, Sint-Baafskathedraal, Sint Niklaaskerk, verschillende huizen van de Onderstraat, Sint-Baafsabdij, in Brugge is het nog meer opmerkelijk oa. bij de oude ingang van het oude Sint-Janshospitaal.
Op welke werf werd dit skelet gevonden?
Is de dienst Stadsarcheologie op de hoogte?
Was daar vroeger een kerkhof?
Uit welke eeuw dateert die waterput?
Ik ben nieuwsgierig.
Hoek Gandastraat Machariuswijk.
Juist, op een 50-tal meter van de St.-Machariuskerk en zo’n 3 aan 4 m diep.
Omwille van de stijging van het Leiepeil onderging de binnenstad diverse ophogingen. Ook de Sint-Niklaaskerk bleef hiervan niet gespaard. Voor de aanpassing van het vloerniveau (1662) werd gebruik gemaakt van het puin van vergane bouwonderdelen: foto’tje op http://www.stniklaas.com/NEDERLANDS/Upstairs,%20downstairs.htm
Merkwaardig is wel dat die ophogingen niet alleen plaatsvonden in de lager gelegen delen die onder water dreigden te lopen door het gestegen leiepeil doch ook op de hoger gelegen delen in de stad zoals de Zandberg. Dat de middeleeuwers zomaar hun (puin)afval midden van de straten kieperden zoals Jean-Marie hier boven beweert lijkt mij weinig realistisch. Ook toen was er (karren)verkeer dat niet mocht worden gehinderd. Die ophoging, die ook elders zich voordeed, blijft dus een mysterie voor mij.
Ik denk dat Jean Marie gelijk heeft. Niet dat de middeleeuwers zo maar hun vuil op straat achterlieten (alhoewel, de millieupolitie anno 2007 kan er van meespreken). Er was steeds een grote economische activiteit in Gent en ik vermoed dat heel wat anorganisch afval zoals stenen, asse, pottenbakkersscherven en aarde uit opgedolven kelders en funderingen een tijdje opgestapeld bleef. Tot men de hele straat pakweg een halve meter ophoogde. De hele stad door kan je de geschiedenis soms tot op centimeter na dateren, gewoon omdat er zo veel ‘afval’ uit één bepaalde periode in één dunne laag ligt.
Jean-Marie heeft natuurlijk gelijk, kijk maar eens aan het rabot, daar zie je duidelijk dat het niveau met de jaren is opgehoogt.
(Gent heeft boulemie!)
Men kiepte zelf de nachtpot op de straat, waarom zou men de rest niet op straat kieperen.
Niet alleen in Gent gebeurde dit maar in alle verstedelijkte regios. Reinigings diensten bestonden er niet. Vandaar ook de uitbraken van allerlei epedimieen.
zou dit een stuk van Bavo zelve zijn?
meer info vind je hier!
Van le Syndicat Gantois des Bon Vivants?
Zit Jean Marie daarachter?
@ Arthur.
de dienst stadsarcheologie IS op de hoogte, want ze graven er zelf op. Het betreft idd het kerkhof rond de voormalige kerk. Toen ze destijds opgravingen uitgevoerd hebben op het terrein, hebben ze hetzelfde gevonden. dus het lag in de lijn van de verwachtingen.
Ede soms iets daor tegen?
Mee uwé velo zonder diralleur zode daor nog nie sijn.
Of tsou moete sijn dade uwé gidon breekt, thons zijde nog verder van huis!
Vlak veur da kruispunt hewt de veloboane op, ge moet nu niet beginne zoagen.
Met de voormalige kerk bedoel je dus niet de huidige St Macharius kerk maar wel deze van de Sint Baafsabdij en betreft het dus een skelet dat misschien ouder is dan de 16de eeuw? Worden dergelijke vondsten bewaard of komen die stoffelijke resten gewoon bij de uitgegraven aarde terecht?
Van wanneer dateert de waterput od is dat nog niet onderzocht?
Nee, Guido, spijtig genoeg (nog) niet.
Maar ik, hou van dergelijke niet gecomplexeerde mensen die gewoon het beste uit hun/onze wereld willen halen. En ge weet, dat woordje “vivant” dat sta me zeer nauw aan het hart.
Nadere informatie over deze opgraving van de dienst stadsarcheologie:
“Monniken Sint-Baafsabdij zien na eeuwen opnieuw daglicht
Alvorens de nieuwbouw op de hoek Gandastraat–Oostenrijkstraat verder gerealiseerd wordt voert de Dienst Stadsarcheologie van de Stad Gent er een archeologisch bodemonderzoek uit. In overleg met de bouwheer, G & D projects BVBA, ARC.on VOF architecten en aannemer Gyselinck werd besloten na afbraak van de bestaande panden eerst de betonnen funderingswand te plaatsen. Na het machinaal afgraven van de bovenste ophoging- en puinlaag kon het archeologische onderzoek beginnen.
Het historische belang van deze plek, aan de samenvloeiing van Leie en Schelde, ten noordoosten van het middeleeuwse stadscentrum werd door vondsten bij opgravingen in het verleden al aangetoond. Het veelvuldige voorkomen van Romeins aardewerk, sporen uit de vroege middeleeuwen en niet in het minst de aanwezigheid van de in de middeleeuwen uitgebouwde Sint-Baafsabdij wijzen op een vroege en continue concentratie van mensen op deze plaats.
Het bouwterrein bevindt zich tegenover de ruïnes van de Sint-Baafsabdij, net ten noorden van de voormalige abdijkerk. Eén derde van het terrein is verstoord door de kelders van de gesloopte huizen, een 19de-eeuwse beerput en een bakstenen waterput. Tussen deze verstoringen kon een deel van het abdijkerkhof opgegraven worden. Zoals bij vele abdijen deed de zone ten noorden van de abdijkerk dienst als laatste rustplaats voor de abdijbewoners. Tot hiertoe konden de volledige of deels nog in anatomisch verband bewaarde skeletten van een vijftigtal individuen geregistreerd worden. Allen lagen op de rug, west-oost, met hoofd in het westen maar kijkend naar het oosten. Een achttal individuen lagen in een speciaal gemaakte grafstructuur. De oudste structuren zijn antropomorf en zorgvuldig afgewerkt met een kalkmortellaag met rode afwerking (dakpangruis). De latere structuren, eerder rechthoekig van vorm, bestaan uit enkele rijen stenen en recuperatiemateriaal, al dan niet plaatselijk verstevigd met kalkmortel.
De overige bijzettingen zijn kistbegravingen. Fysisch-antropologisch onderzoek van de skeletten zal ons meer leren over de leefgewoonten, ouderdom en ziektes van deze bevolkingsgroep. Ook op deze onderzoeksplaats werd Romeins aardewerk gerecupereerd uit de kerkhofgrond, maar door het intensieve begraven in de middeleeuwen zijn alle oudere sporen uitgewist. Het vervolg van de opgravingen vindt plaats in augustus 2007.”