RSSMet Les Poupées op de canapé
Les Poupées Passionnées hebben we drie jaar geleden ontdekt. Ze zaten in het Staattheaterfestival tijdens de Gentse Feesten. Om 15u stonden we op het kruisunt van Veldstraat, Volderstraat en Hoornstraat (ooit het kruispunt van de meest legendarische Huizen Van Vertrouwen van Gent –Caron, Bloch, Herckenrath en de lederwarenwinkel– waarvan enkel de eerste twee nog bestaan).
We stonden daar dus met een groepje te wachten op het afgesproken tijdstip, maar geen teken van leven. Op het moment dat we dachten dat we of op de verkeerde plaats stonden, of in de zak gezet waren, of iets gemist hadden, hoorden we ze aankomen, Les Poupées Passionnées, twee Gentse madammen, in een decadente sexy tijgeroutfit. Ze troonden ons mee naar de Aula, een steeds groeiend aantal nieuwsgierige en verwonderde mensen in hun kielzog. Je werd instant vrolijk van hun sappige tongval, hun malse woorden, hun gevlei en gecomplimenteer. Zalig. We zeggen sindsdien altijd ‘smuske’ tegen een sms, en hun ‘gopsel’ over de chocolademousse is ons altijd bijgebleven.
We werden fan. We hebben ze dat jaar nog 2 keer gezien, telkens vrienden en familie meesleurend met de woorden ‘dit moet je gezien en gehoord hebben’. Het jaar nadien waren we opnieuw van de partij, maar vorig jaar hebben we ze gemist, ze stonden met een échte theatershow op de planken tijdens de Gentse Feesten, en daar zijn we niet binnengeraakt. Toen we vernamen dat ze dit jaar de binnenkoer van het Huis van Alijn zouden opfleuren met hun levensvreugd, gouden raad en wijze levenslessen, wisten we wat ons te doen stond.
Ook het Huis van Alijn heeft een bijzonder plekje in ons hart. Pierke op de zolder of de binnenkoer, wensen knutselen voor een betere wereld op de Erfgoeddag, hoela-hoepen tijdens de jaren-vijftig-show (Gentse Feesten 2006): het lijstje van mooie dingen die daar gebeuren is eindeloos. Sylvie Dhaene en haar team weten wat ze doen.
Dit jaar zijn de seventies het thema van het Gentse Feesten programma daar, en wil dat nu net mijn geboorte- en prille jeugdjaren omvatten. Ha!
Niets kon ons dus tegenhouden, en maandagavond vlogen we door weer en wind naar ons geliefde binnenkoerke. De Dames waren in topvorm. Het idée is simpel: na een Grande Entrée waarbij vooral over mannelijke hoofden wordt geaaid en in alle richtingen wordt gecomplimenteerd, ook naar zichzelf, want bescheidenheid is iets wat je hen niet kan verwijten, vleien ze zich neer op hun tijgercanapé, en ontvangen ze een gast. Maandag was dat Marc Van Hecke. Tot mijn grote schande deed die naam niet onmiddellijk een belletje rinkelen. Het bleek een levende legende te zijn, de geluidstechnicus die in onder andere in die hoedanigheid mee aan de wieg stond van de hernieuwde Gentse Feesten in de jaren zeventig. Hij kon niet alleen ongelooflijke verhalen vertellen over die periode, maar bleek als vriend van Drs P hem ook grandioos te kunnen imiteren.
De enige dissonant die avond waren twee gestampte boeren die al iets te veel alcoholisch nat naar binnen hadden gekapt, maar daar zwijgen we liever over. Voor de rest was het pure ambiance. Ik kan niet anders dan u dit uurtje avondlijk vertier van harte aanraden. De volgende dagen ontvangen de dames telkens een andere bekende gast met meer dan open armen op hun tijgercanapé:
- wo 18 Lieve Blancquaert
- do 19 Frank Beke
- vr 20 Eerste Gentse vrouwelijke politieagentes
- za 21 Raf Walschaerts (Kommil Foo)
- zo 22 Arne Sierens
- ma 23 Zaki
Les Poupées Passionnées treden nog elke dag van de Feesten op, tussen 18 en 19 uur, op de binnenkoer van het Huis van Alijn.
© 2007 GENTBLOGT VZW