Puppetbuskersfestival 2007, dag 6
Zesde dag op rij en meteen ook voor ons de laatste ‘verplichte’ dag Puppetbuskersfestival. In mijn agenda staan nog een aantal voorstellingen die ik nog niet gezien heb en nog zal gaan bekijken, maar een verslag hierover zal u niet meer lezen van mij, sorry.
Als laatste mocht de Poolse Ludwik Solski State Drama School ons onderhouden. Als u het programma van de Gentse Feesten erop naslaat, zal u zien dat deze groep daarin niet vermeld wordt: ze werden namelijk pas een week voor de aanvang van de feesten aan het programma toegevoegd. Zij brengen ons Playing with Craig, en toen ik dat las dacht ik direct: ‘wie is Craig’?
De Drama School trad op in het kader van de promotie van jong talent en bracht een voorstelling speciaal voor het Puppetbuskersfestival gemaakt. Het was eigenlijk niet één stuk maar het waren er drie na elkaar. De titel verwijst naar theatermaker Edward Gordon Craig, op wiens werk het stuk gebaseerd is.
Het moet gezegd worden dat het een heel mooie voorstelling was. De poppen waren af, er was een zeer goede interactie tussen pop en acteur(s) die de door de poppen dingen deden die in het echte leven niet mogelijk zijn, maar zeer plausibel lijken wanneer gebracht en gedaan door de poppen. Het was overtuigend en heel poëtisch.
Toch waren er voor mij twee minpuntjes. Het eerste: de drie stukken waren volledig verbaal, in het Engels, met veel haar op. Niet altijd goed te verstaan dus, zelfs als je goed Engels spreekt, en soms wel vermoeiend want je moet goed geconcentreerd zijn en blijven. Het is alleszins niet op kindermaat gemaakt: noch het soort spel, noch de verhaallijn. Het tweede minpuntje was de duur. Het gezelschap heeft 50 minuten gespeeld en dan begrijpt u misschien hogerstaande opmerking beter over ‘geconcentreerd zijn en blijven’. Elk stukje op zich was een pareltje en ik was vooral fan van het eerste stuk: een interpretatie van Romeo en Julia. Heel mooi en grappig gebracht, maar tegelijk ernstig en eerlijk.
De volgende stukken konden mij minder bekoren. Het zal wel vooral te maken hebben gehad dat ik al 20 minuten zeer geconcentreerd zat te kijken naar het eerste stuk en mijn aandacht bij de volgende twee stukken rapper afgeleid werd. Maar ik had eigenlijk vooral de indruk dat de twee volgende stukken niet zo af waren als het eerste. Alsof ze net de laatste generale repetitie hadden moeten missen.
Als u goed uitgerust bent is het toch een aanrader.
Nog te zien op vrijdag 20/7 om 16u in het EFTC en op zaterdag 21/7 om 17u30 in het EFTC.
Als toemaatje vandaag kregen we nog Punch and Judy te zien van professor Dan Bishop. Het is voor mij de eerste keer dat ik een originele Britse Punch and Judy mocht bekijken en ik moet toegeven: ik heb ervan genoten. Het is poppenkast eerste klas, zeer basis en zeer grappig, waarbij de ‘slapstick’ (letterlijk bedoeld dan: een sla-stok) gretig gebruikt wordt. Zowel de kinderen als ikzelf gingen helemaal op in de voorstelling en voor de kinderen was er het extraatje dus dat de heer Bisshop zijn best had gedaan om zoveel mogelijk Nederlands te leren.
Ik kan dus alleen bevestigen wat Veerle zei en herhalen: ga alleszins kijken.
Maar misschien denkt u wel dat ik bevooroordeeld ben omdat zowel Louis als ik eigenlijk een beetje deel uitmaakten van de (inleidings)show?
© 2007 GENTBLOGT VZW