Gentblogt

Benny Neyman

zondag 22 juli 2007 10u33 | Coudie (tekst), Charles Strijd (beeld) | 5 reacties
Trefwoorden: concert, Sint-Baafsplein.

Na een portie vettige frietjes liet ik me leiden door mijn plaatselijke gids. Was het nostalgie, of was het toch een lang verzwegen bewondering? Geen idee, maar het tweede deel van Benny Neyman zijn concert stond ik daar maar toch mooi te blinken. Voor wie de naam niet meteen een belletje doet rinkelen, de volgende kernwoorden: Nederlander, vijftiger, blond kopje, voornamelijk succesvol in de jaren ’80 (vrijgezel was er één van) en levenslied.

Uiteraard was het publiek voornamelijk van een iets oudere stempel, al waren hier en daar wel jonge kopjes te bespeuren. Zonder gêne werden flarden meegezongen door een aangenaam volgelopen Sint-Baafsplein (vol, maar zonder drummen). Veel kende ik er niet van, mijn gids al een pak meer, maar ik kon toch constateren dat Benny zijn stem de tand des tijds goed had doorstaan. Al was het bij momenten voor mij toch een beetje te pathetisch allemaal.

Een resem levensliederen met hier en daar een luisterliedje zaten in zijn setlist. Ertussen bindteksten waaruit veel respect voor het publiek bleek, maar laat ons daar eerlijk in zijn toch ook heel wat lulkoek (het blijft hoe dan ook een Nederlander, om het cliché niet te schuwen). Zichtbaar geëmotioneerd, maar al evenzeer genietend loodste hij het publiek door de laatste nummers. Aan het gaatje zat dan zijn Vrijgezel. Handjes gingen vlot de lucht in, en “Maar een vrijgezel die gaat pas slapen; Als ie alle sterren heeft gezien; Als ie van z`n vrijheid heeft genoten; Als ie zegt `t was fijn bedankt tot ziens” kwam vlot uit de aanwezige keeltjes gerold.

© 2007 GENTBLOGT VZW