RSSBewoners willen zelf het woord tijdens gemeenteraad
De omwonenden van de Kunstlaan, Sint-Pietersplein en Sint-Amandstraat zetten hun strijd tegen de verkeersellende voort. Zij verzamelden al negenhonderdhandtekeningen om gehoord te worden tijdens de gemeenteraad, maar hebben er nog een pak meer nodig.
Lees meer bij De Gentenaar
© 2007 GENTBLOGT VZW
Mijn steun hebben ze; zowel omwille van het proces (het burgerinitiatief) als omwille van de inhoud!
Eigenlijk hebben de bewoners die stem al: namelijk de mensen die ze verkozen hebben…
Geeft tweeduizend handtekeningen het recht om het woord te nemen in de gemeenteraad? Staat dat zo in de gemeentewet? Waarom verkiezen wij dan nog gemeenteraadsleden?
Als we +/- 2700 gentenaren kunnen overtuigen om te komen tekenen worden we in de gemeenteraad 15 gehoord over de problemen die de bewoners en de handelaars ondervinden.
Het burgerinitiatief ligt nog altijd in alle handelszaken in een straal van +/- 750 meter rond het Sint-Pietersplein.
Waarom tijdens een gemeenteraad ?
Dit kan toch op het kabinet van de betrokken schepen gebeuren ?
Met 2700 handtekeningen krijg je het woord op de gemeenteraad. Hoeveel handtekeningen om te mogen meestemmen? ;)
De burger wordt gehoord : en de gemeenteraad stemt zoals hen door de partijraden is opgelegd. Wie gelooft er in burgerparticipatie?
Soms heeft het stadsbestuur zelfs niet te vertellen in lokale aangelegenheden : neem de Lijn. De aanleg van spoorwegen in de stad wordt opgelegd vanuit Mechelen.
Nuja, het is toch het proberen waard niet?
U gelooft blijkbaar noch in burgerparticipatie noch in particratie (anders gezegd representatieve democratie). Blijft over : directe democratie. Of begrijp ik u verkeerd?
Ik heb dat jaren geleden ook al geprobeerd. Mijn weken inspanningen werden zomaar de prullemand ingegooid. Geloof toch niet dat ze zomaar de niet verkozen burger zullen aan het woord laten. En achteraf bekeken: ze hebben gelijk ook. Waarom hebben we anders gemeenteraadsverkiezingen? Waarop zouden op de duur de zittingen trekken? Procedures zijn nodig en ook nuttig.
stel, je krijgt die 2700 handtekeningen bij mekaar, en mag naar de gemeenteraad, wie gaat daar spreken?
stel, je petitie is voor verder onderzoek aanvaard, wie gaat dat onderhandelen?
de eerste handtekening, of de duizenste? want laat ons wel wezen, niemand maar ook niemand heeft een mandaat gekregen na een verkiezing onder die 2700.
je krijgt dus meestal die die het hards kan roepen als vertegenwoordiger, slim of dom.
meestal zijn dat mensen die op een partijlijst niet zijn verkozen, of iemand met politieke ambities, die, omdat hij zoveel mensen achter zich heeft gekregen, een plaatsje kan bekomen de volgende keer.
gewoon zorgen dat je goed in de markt ligt.
en spijtig genoeg zie je zo veel voorbeelden, zonder die mensen hun goed gemeende bedoelingen te negeren: de witte mars, pajoke, een parking, een wijk……
en eenmaal verkozen, verdwijnen ze even snel als een vallende ster. want buiten hun dun dossiertje, weten ze van politiek meestal niets.
dat noemt men directe democratie.
hier noemde men dat de dictatuur van het volk, en, ik moet een beetje opletten wat ik zeg, der feind hort mit, een paar miljoen mensen zijn het slachtoffer geworden van die volksdemocratie. het volk oordeelde. ik denk niet dat termont door het een of ander buurtcom. op de korenmarkt zal opgehangen worden, maar ik heb er toch mijn grootste bedenkingen bij.
jullie hebben verkozenen, die hun uiterste best moeten doen om er de volgende keer bij te zijn. geef hen die 2700 stemmen in de hand, ze zullen er wel voor lopen.
ons democratisch systeem is een half versleten auto, die dringend naar de garage moet, maar nog veel beter dan die andere wrakken die op de wereld rondrijden.
hierbij pleit ik voor meer uren geschiedenis, talen, het lezen van boeken, het minder tokkelen op dit spul alleen voor de lol, iets meer achtergrond opbouwen.
mijn duitse zus is op bezoek geweest. ik lees nu een boek over de spaanse burgeroorlog, barcelona, waar ik elke straat ken, in het duits, terwijl mijn i.pod charles trenet speelt, en rond mij, mijn vrouw en haar chinese vriendinnen aan het joelen zijn. ik hoop niet dat mijn leerling engels binnenkomt, want dan ben ik niet meer in staat om nog een zin aan mekaar te krijgen.
mij stoort het, dat iemand praat over iets waar hij, zij, niets van weet. geen geschiedenis kent.
mijn vrouw weet niets van de geschiedenis van china, ze kan met moeite onze stad op een kaart vinden. er zijn geen wegenkaarten, na veel zoeken kan ik terugvinden waar we ergens zijn, het gevolg van de culturele revolutie.
ik ken meer over de geschiedenis, filosofie van china dan welke prof aan de univ. en ik weet dat dat heel pretensieus overkomt, maar echt, het is zo.
ik heb ergens de indruk dat we langs een omweg de zelfde weg aan het opgaan zijn: knap in het ontwerpen van een site, maar niets van literatuur, architectuur, the american way.
ik ben een oude zak, maar vol met de honderden boeken die ik gelezen heb. de verbouwing van mijn huis, de waterleiding, verwarming, elektro., tuin, zwembad,…. neerhof, zelf gedaan. de honderden tentoonstellingen en muzea, dat zit allemaal in die kleine grijze smurrie. alleen spijtig dat je dat niet kan overplanten, want alzheimer komt er hoe dan ook aan.
wat ik bedoel met deze nogal rare tekst is: we zullen alleen nog iets betekenen als we juist die universele, ruimdenkende, ingesteldheid blijven hebben. en dan mag daar een geitenhoeder denken dat hij de numbis van de wereld is, vergeet het.
In het Belgisch Staatsblad van 26.06.2006 verscheen het decreet van 2 juni 2006 tot wijziging van het gemeentedecreet van 15 juli 2005 waarin staat dat het (democratisch verkozen)Vlaams Parlement (democratisch)heeft beslist om het volgende in te voegen in het Gemeentedecreet.
“Hoofdstuk IIbis. – Voorstellen van burgers
Art. 200bis. De inwoners hebben het recht te verzoeken om de door hen in een gemotiveerde nota nader omschreven voorstellen en vragen over de gemeentelijke beleidsvoering en dienstverlening op de agenda van de gemeenteraad in te schrijven en om deze agendapunten te komen toelichten in de gemeenteraad. Ze voegen bij die nota eventueel alle nuttige stukken die de gemeenteraad kunnen voorlichten.
Dat verzoek moet worden gesteund door ten minste :
1° 2 % van het aantal inwoners ouder dan 16 jaar in gemeenten met minder dan 15 000 inwoners;
2° 300 inwoners ouder dan 16 jaar in gemeenten met minstens 15 000 inwoners en minder dan 30 000 inwoners;
3° 1 % van het aantal inwoners ouder dan 16 jaar in gemeenten met minstens 30 000 inwoners.
Art. 200ter. Het verzoek wordt ingediend met een formulier, dat het gemeentebestuur ter beschikking stelt, en wordt met een aangetekende brief gestuurd aan het college van burgemeester en schepenen. Het moet de naam, voornamen, geboortedatum en woonplaats vermelden van iedereen die het verzoekschrift ondertekend heeft.
Het college van burgemeester en schepenen gaat na of aan die voorwaarden voldaan is.
Art. 200quater. Het verzoek moet minstens twintig dagen voor de dag van de vergadering van de gemeenteraad bij het college van burgemeester en schepenen ingediend zijn om in de eerstvolgende gemeenteraad te kunnen worden behandeld, zo niet wordt het verzoek behandeld op de daaropvolgende vergadering van de raad.”
Op deze wijze kunnen de verkozenen zich dan uitspreken over het aangekaarte probleem. Dit lijkt mij toch een goede manier om de bevolking te betrekken bij het beleid. Om de zoveel jaar eens een bolletje kleuren lijkt mij maar pover.
Het nieuwe gemeentedecreet heeft dit burgerinitiatief mogelijk gemaakt en is afdwingbaar voor de gemeenteraad. Dit soort initiatieven kent al een langere geschiedenis in het Vlaams Parlement; daar kunnen burgers met petitie een hoorzitting met de parlementsleden afdwingen. Een recent voorbeeldje is de hoorzitting op initiatief van de VVS (Vlaamse Vereniging van Studenten) en 18.000 petitie-ondertekenaars over de financiering van het hoger onderwijs. Door zo’n intiatief dwing je onze verkozenen om een dossier te bespreken en erover een standpunt in te nemen. Ik begrijp niet waarom iemand hier kan tegen zijn…
Mee eens, zie mijn reactie hieronder
JM, nu stel je me teleur..EN dIT MET JE VIVANT VERLEDEN?
weer een geval van nimby- gedrag?
Sorry, ik had dit geschreven zonder kennis te hebben van de wijzigingen in de gemeentewet die Tuur ons hierboven duidelijk heeft neergepent. Anderzijds zoals ik zei, ik heb dit hier in de buurt twintig jaar geleden geprobeerd met gevolg: papa Gilbert heeft ze voor mij naar de prullemand verwezen.
Inderdaad als Vivanter sta ik volledig achter die procedure, maar als ervaren burger vrees ik dat onze bovenbeschreven vrienden hetzelfde zullen beleven als mijn ervaring. Daarom mijn reactie. Een oude franse spreuk zegt: “chat échaudé craint l’eau froide”
900 is niet echt een indrukwekkend aantal, maar ik vind dat de bewoners juist handelen: beter dan verzuurd te lopen doen, proberen ze iets te ondernemen.
Wat doe je met het probleem dat veel mensen juist het gevoel hebben dat het allemaal niks uithaalt, dat alles boven hun hoofden geregeld wordt, dat alle politiekers toch hetzelfde zijn – ik weet niet hoe jouw ervaringen zijn, maar als ik met mensen over politiek praat is dit zowat de meest gemaakte opmerking.
Ons democratisch systeem is niet zomaar een half versleten auto, het is wagentje dat nooit echt gereden heeft. Waarom niet? Omdat zowat het belangrijkste aspect van ons leven absoluut niet democratisch georganiseerd is. Hoeveel mensen hebben inspraak in de organisatie van hun werk? Ja er is op veel werkvloeren syndicale vertegenwoordiging, maar hoeveel inspraak hebben die? Meer en meer zijn de mensen met wie zij aan tafel zitten niet eens diegenen die de beslissingen nemen. Dit is toch absurd.
U pleit in feite voor bindende referenda. Dwz directe democratie zoals in Zwitserland.
Wist je dat onze o zo democratische grondwet referenda verbiedt? Wist je dat de Raad van State zelfs van oordeel is dat een (niet bindende) volksraadpleging op gewestelijk of federaal vlak ongrondwettelijk is?
Er is inderdaad nog veel werk aan de winkel. Zeker als men sommige reacties hier leest. Zelfs sommige Vivanters hebben het blijkbaar al moeilijk met een petitie! Waar is de tijd dat Guy Verhofstadt pleitte voor het instrument referendum? Eens aan de macht was de goesting bekoeld.
“Wist je dat onze o zo democratische grondwet referenda verbiedt?”
Zever in pakskes, de grondwet wettigt uitdrukkelijk de gemeentelijke en provinciale refernda en stelt geen uitdrukkelijke verboden tegen andere referenda.
En ik denk niet dat E.V. pleit voor bindende referenda maar eerder voor de terugkeer van de sovjets (de arbeidersraden), een economisch systeem dat weinig efficient is.
Wat veel te veel vergeten wordt is dat het democratisch systeem maar produceert naargelang de input; “als mensen klagen dat het allemaal niks uithaalt, dat alles boven hun hoofden geregeld wordt, dat alle politiekers toch hetzelfde zijn” is dat grotendeels hun eigen schuld. Kijk naar het resultaat van het belfortparkingreferendum, democratie werkt, maar je moet er wel iets voor willen doen. Alle politici hetzelfde? Verkies er andere, alle macht ligt uiteindelijk bij het volk.
Sorry Laurens dat ik moet preciseren dat er in het juridisch jargon een grondig onderscheid wordt gemaakt tussen referenda (waarvan het resultaat per definitie als bindend wordt beschouwd, en een volksraadpleging die per definitie enkel een adviserend resultaat geeft. Blijkbaar is dit geen goed medium om dergelijk nuances te maken.
Over het Belgisch grondwettelijk probleem met referenda bestaan uitstekende studies. Maar je hebt gelijk: in onze grondwet staat niet letterlijk een verbod op referenda doch de Raad van State en andere grondwet- specialisten interpreteren het spijtig genoeg wel zo. Ik persoonlijk ben wel een absolute voorstander van referenda.
De twee acties die ik, samen met zeer vele anderen, ondernomen heb waren:
- een probleem van een éénrichtingsverkeer, en
- het probleem van oude vismijn.
Alleen de Vismijn kreeg een gunstiger evolutie, omdat we daar rechtstreeks de Raad van State bij betrokken hebben, met de hoge kosten eraan verbonden. Blijkbaar is het zo: demokratie kost geld, veel geld.
beste E.V.,
politiek is er niet om de plaspauzes op je werk te regelen. politiek kan geen bedrijven wat dan ook verbieden.
“de mensen” beschouwen nogal gemakkelijk alles wat boven hun hoofd gebeurt als politiek.
politiekers, die jij en ik hebben verkozen, zijn er om de grote lijnen uit te zetten, niet om de deuren van een gevangeniscel te gaan dichtdraaien, of die put in de straat te dichten. maar zij krijgen het natuurlijk altijd op hun kop.
als een schepen de straat moest opvegen, was het ne goeie. maar dat is zijn taak niet! hij moet zorgen dat het geld daar is, de reden, om al die straatvegers aan het werk te houden.
en wat die bedrijven betreft, wees blij dat we die syndicaten hebben! in de meeste landen zijn ze zelfs verboden. en dat het kapitaal geen grenzen meer heeft, en dus de beslissingen ergens anders worden genomen, tja. we zijn toch voor de open markten?
ik zie hier een wereld met veel rijken, maar nog miljoenen keer zoveel armen. geen vakbond, geen ziekenkas, geen dop, geen pensioen,
geloof me, wees blij met dat wrak.
“politiek kan geen bedrijven wat dan ook verbieden.”
Beste rony,
Vreemde opvatting van politiek hebt u. Natuurlijk kan politiek bedrijven van alles en nog wat verbieden en opleggen, zelfs de plaspauzes. Dat doet ze ook, en gelukkig maar. Alleen gebeurt dit nu op een heel inefficiënte, en dikwijls ook ondemocratische manier. Er komen enorm veel regels vanuit de europese overheid, maar het democratisch gehalte van deze overheid kan ferm betwijfeld worden.
Vandaar dat het niet verwonderlijk is dat mensen zich niet betrokken voelen bij de beslissingen die worden genomen, vandaar dat ik pleit voor meer directe inspraak in de organisatie van het werk, en de voorzieningen (arbeidersrechten en consumentenrechten kunnen absoluut niet los van elkaar gezien worden). Ik pleit dus voor meer efficiënte, zonder hierbij te vertrekken van rigide schema’s zoals Laurens blijkbaar veronderstelt.
Het feit dat er zoveel ongenoegen is wijst erop dat er iets fout zit. Als jullie vinden dat klagen in de menselijke natuur zit, het zij zo. Wat ik zie is dat weinig mensen nog actief aan politiek doen, en zelfs een afkeer hebben van het woord alleen al. Is dit een universeel gegeven? Een blik op de geschiedenis zal vlug aantonen dat er wel degelijk momenten van een grote maatschappelijke betrokkenheid zijn (niet altijd in positieve zin). Er zijn wel degelijk maatschappelijke omstandigheden die deze betrokkenheid kunnen verklaren. Net zozeer als er vandaag maatschappelijke omstandigheden zijn die het huidige maatschappelijke ongenoegen kunnen verklaren. Politiek begint met maatschappelijke betrokkenheid, een betrokkenheid die nu maar al te vaak ontbreekt.
Hoe wil je nog goede vertegenwoordigers krijgen als steeds meer mensen zich afkeren van politiek, van hun samenleving?
Wat gaan we daaraan doen? Beproefde recepten proberen en roepen om eenheid door klassestrijd, of eenheid op basis van ras of nationaliteit? Of reële, concrete oplossingen zoeken voor reële en concrete problemen: middelen eisen die de betrokkenheid vergroten, zowel op het werk als in de buurten.
Ik nodig iedereen uit, 31 augustus om 19u30 in Brasserie Het Volk (Poel 7) om hierover verder te praten (klik op mijn naam voor meer info)
beste eve,
sorry, ik zou er graag bij zijn op 31 aug. maar de tram komt niet tot hier.:)
ik denk dat je mijn boutade niet goed begrepen hebt.
een democratie, misschien een vreemde gedachte van mij, vertrekt vanuit de basis. “de mensen”. maar die kunnen allemaal niet in dat parlement gaan zitten. daarom hebben we verkozenen, op elk niveau. daarbij is er een verschil tussen bv. die plaspauzes en onze houding tegenover de situatie in irak.
neem nu die plaspauze.
in bedrijf A is een probleem. “het” syndikaat neemt dat op. blijkt dat in bedrijf B,C.. hetzelfde zich stelt. men kaart dat aan bij een volksvertegenwoordiger. die krijgt nog gelijklopende klachten binnen van bedrijf D,E..zij, hij, puurt daar een vraag uit. die komt voor, en andere volksv. met F.G.. in hun dossier, sluiten er zich bij aan. resultaat: er komt een reglementering die iedereen probeer gelukkig te maken. maar natuurlijk, in A. zal men niet tevreden zijn, want op HUN vraag is niet ingegaan. en het zijn de politiekers weer, boven hun hoofden. en dan gaan we naar europa, waar weer die regeltjes met mekaar moeten vergeleken worden. en dus is je plaspauze 9min, want de italianen wouden 10, en de duitsers 8. sorry maar zo zit de democratie nu eenmaal in mekaar.
die grote maatschappelijke betrokkenheid waarna je verwijst, noch in vlaanderen, duitsland, rusland, cuba of hier in china, om de meest bekende voorbeelden te noemen, spreken we over plat populisme gedragen door gebrek aan kennis en volksverlakkerij. we hebben al een partij die deze weg opgaat
die betrokkenheid valt heus mee. zij die er nu niet aan willen deelnemen, deden dat vroeger ook niet. het zijn de tafelspringers, zij die hun nek uitsteken, die al hun vrije tijd erin steken, dossiers lezen, besluiten neerpennen, die het maken. en zij die op cafe, buurtwinkel of de bakker, hun ongenoegen spuien, zonder te weten waarover ze praten, geen verbanden zien, zijn natuurlijk de stem van het volk.
ik heb er meer dan 40jaar ingestoken, en voorbeeld strekt, mijn drie kinderen zijn met politiek bezig. de ene op een lijst, alle drie bij de jeugdwerking, hun vrije tijd gevend aan jeugdkampen, week.end opvang, taallessen, congressen, bijscholingen…..
ze zouden ook uitgezakt in een zetel naar tv. kunnen kijken, zoals de meesten.
maatschappelijke betrokkenheid, mijn hoela, krijg “de mensen” maar achter iets. de anderen de kastagnes uit het vuur laten halen,(ik ben er mijn job aan verloren)en nadien aan de zijkant joelen.
een witte mars voor.., en die duizenden meisjes in de rest van de wereld? elke dag!”ver van mijn bed”.
ik wens je het beste met je basis.democratie.
echt gemeend, ooit had ik ook utopia gezien.
wat ik nog wou zeggen, buiten het feit dat ik les gegeven heb aan mentaal.gehandicapten, in revalidatie.centra, heb ik nooit een centiem aan mijn inzet verdiend. integendeel.
start een kaartersclub, richt een buurtfeest in, ga samen joggen, kruip desnoods met mekaar in bed, alhoewel daar komt ruzie van, doe iets positief.
steeds vertrekt die buurtwerking uit “we zijn tegen iets” leuk!
je wil een fietspad? weet dat tegen de tijd dat het er ligt, je met je looprekje er niet meer op moogt.
nu moet men er een verbondenheid in scheppen, en wees gerust, buiten wat lippendienst en het anoniem tekenen van een petitie, zullen jullie altijd een klein groepje blijven.
het zij zo, maar, je kan er maar plezier aan hebben.