Gentblogt

(Niet) Miss Ledeberg verkiezing 2007

maandag 10 september 2007 22u46 | Tom (tekst), Michel Vuijlsteke (beeld) | 16 reacties
Trefwoorden: Ledeberg, meisjes.

Ik geef het eerlijk toe, toen Gentblogt eind augustus uitgenodigd werd om de Miss Ledeberg 2007 verkiezing niet alleen bij te wonen, maar zelf ook punten te geven en een persprijs uit te delen, dan zag ik dat vooral als een avondje lachen met mensen die zich belachelijk staan te maken. En ja, ik geef ook eerlijk toe dat ik op momenten bijna onder tafel lag van hilariteit en af en toe plaatsvervangende schaamte voelde wanneer één van de kandidates zich van haar slechtste kant liet zien.

Maar toen op het eind van de avond de prijzen werden uitgereikt en alle kandidates nogmaals op het podium werden geroepen, voelde ik toch respect voor elk van die meisjes. Ik zie het mezelf nooit van mijn leven doen en dat heeft slechts gedeeltelijk te maken met mijn flauwe decolleté.

De verkiezing vond plaats in een grote tent die op de markt van Ledeberg was neergezet, wat ik spijtig vond, want ik hoopte op een parochiezaaltje, ik heb namelijk iets met parochiezaaltjes, maar het feit dat we op de gastenlijst stonden en dus vooraan op onze voorbehouden plaatsen mochten plaatsnemen, was dan wel weer mooi meegenomen. Wat mij vooral opviel was het feit dat de meeste mensen er nog redelijk nuchter uitzagen, ondanks het feit dat de Ledebergse Feesten reeds sinds vrijdagmiddag aan de gang waren en ook dat er dranghekken rondom de dj-stand waren geplaatst, wat mij deed vrezen dat de muziek abominabel slecht zou zijn, maar dat viel uiteindelijk wel mee.

De verkiezing begon met een choreografie. Of toch iets wat daar op moest lijken, sommige meisjes hadden duidelijk wat last om de bewegingen uit te voeren, waardoor het toch wel opviel dat de kandidates de dag zelf pas voor het eerst zijn samengekomen. Zoals het een jurylid betaamt, had ik uiteraard al enkele favorieten in mijn hoofd, maar omdat de intellectuele stukken van de show nog niet waren geweest, hield ik die nog voor mezelf. Na de choreografie kwam elke kandidate afzonderlijk het podium op om zich kort voor te stellen en te antwoorden op een vraag van de presentator. Ik onthou vooral het meisje die claimde geen “huismuis” te zijn en de kandidate die ons dankte “voor haar aandacht”. Dat de presentator zelf ook niet gewoon was om op het podium te staan, bleek toen hij aan één van de kandidates vroeg wat haar was bijgebleven van Ledeberg, nadat ze had verteld dat ze de eerste zes maanden van haar leven daar had gewoond voor ze verhuisde. Maar dat was waarschijnlijk een strikvraag.

Het derde onderdeel bestond uit een dansimprovisatie, wat een makkelijke klus was voor acht meisjes die allemaal dansen als één van hun hobbies hadden opgegeven. Veel valt er hier dan niet over te zeggen en het was vooral uitkijken naar de Algemene Kennis Quiz. Het is natuurlijk niet de bedoeling om het meisje met de hoogste IQ het kroontje te schenken, maar een basisintelligentie is toch wel nodig. Veel pijnlijke fouten werden er niet gemaakt, alhoewel alle meisje wel de mist ingingen toen hen gevraagd werd wie de Vlaamse Minister-President is. Maar goed, dat weet mijn zus ook niet en die deed geeneens mee. Het was trouwens amusant om te zien hoe gelukkig kandidate drie was met het feit dat ze slechts twee foute antwoorden had gegeven. Wat zou dat geven als ze op het eind van de avond effectief de titel wint? We zullen het jammergenoeg nooit weten, zoals u straks wel zult merken.

Als mensen aan Miss-verkiezingen denken, dan denken ze meestal aan een badpakkendefilé en daar reken ik mezelf graag bij. Het begon wel wat flauwtjes, de kandidates ontdeden zich van hun kleren achter een groot wit papier, maar uiteindelijk kwamen ze dan toch tesamen het podium op om in bikini opnieuw een choreografie uit te voeren. Of ze deze keer beter hadden opgelet tijdens de voorbereiding, dat kan ik u niet vertellen, ik was namelijk te druk bezig met op de details te letten. En met details bedoel ik de bikini’s. Die op zich niet erg speciaal waren, maar de combinatie meisje + bikini was over het algemeen wel geslaagd. Ik schrok even toen ik kandidate één zag bloeden aan haar knie, maar het zou mij verbazen als er meer dan tien mensen dit opgemerkt hadden.

Na dit onderdeel, dat overigens véél te kort was, was het de beurt aan Kevin Kenzo, een André Hazes imitator. Niet mijn ding, maar ik was duidelijk in de minderheid, want er werd op tafels en stoelen gestaan en luidkeels meegezongen. Een erg opgewekte kerel was het nochtans niet, den André.

Na twee bisnummers, was het dan eindelijk weer tijd voor serieuze zaken: de persoonlijke acts. Achteraf gezien zullen sommige kandidates zichzelf wel vervloekt hebben dat ze hier niet meer werk in hebben gestoken, want ik weet vrij zeker dat de winnares haar overwinning hoofdzakelijk aan haar outfit, of eerder gebrek aan outfit, en bijhorend sensueel dansje te danken heeft. De andere acts bestonden trouwens ook uit dans en zang, wat de aanwezigen die hoopten op een adaptatie van The Raven van Edgar Allen Poe op hun honger liet zitten. Dan was het tijd voor het avondkledij-defilé, wat belangrijk is met het oog op de talrijke gebeurtenissen waar de toekomstige Miss op aanwezig zal moeten zijn. Iets wat niet alle meisjes goed beseften, want sommige leken op weg naar hun bruiloft, anderen kwamen dan weer net terug van een begrafenis, alhoewel ze daar misschien iets te opgewekt voor waren.

Om het publiek blij te houden terwijl de juryleden de stemmen telden, was Udo opgetrommeld. Ik heb nog steeds geen idee waarom Udo zoveel fans blijkt te hebben, maar het was een zeer sympathieke jongen en hij had een mooie das aan. De missen op het podium roepen en hen in hun avondkleed op en neer laten springen, dat vond ik toch wat denigrerend, maar de meisjes leken er zelf wel plezier in te hebben en alles bleef goed op zijn plaats zitten.

Als eerste werd de Sympathieprijs uitgedeeld, elk kandidate mocht de volgens haar sympathiekste kandidate aanduiden en ik had eigenlijk verwacht dat ze elk op zichzelf zouden stemmen, maar er was toch een winnaar, namelijk nummer zes, Lieve Van Draege. De volgende prijs was de persprijs en San had de eer om deze te mogen uitreiken aan Kim Verleysen, nummer acht, die zo blij en overdonderd was dat ze zelfs haar cadeau uit haar handen liet vallen. Ook het publiek mocht meestemmen en zij bleken opnieuw voor Lieve Van Draege gekozen te hebben. Geliefd door de medekandidates en door het publiek, maar spijtig genoeg niet erg geliefd door de jury. Toen nummer twee, Ellen Godin en nummer vier, Delphine Brodelet respectievelijk als tweede en eerste eredame verkozen werden, bestond er nog maar weinig twijfel over wie met de titel van Miss Ledeberg naar huis mocht gaan. Ze was al bij de eerste choreografie mijn favoriete en blijkbaar dacht de jury er net hetzelfde over: Silke Gevaert uit Torhout kreeg het kroontje door de vorige draagster, ex-Miss Ledeberg Isa Vantieghem, opgezet.

Hierbij had ik graag al iedereen opgeroepen om volgend jaar zeker te komen kijken wanneer Miss Ledeberg 2008 verkozen wordt. Wie denkt acht barbiepoppen op het podium aan te treffen, die zichzelf proberen te overtreffen in smalste taille en domste antwoorden, die mag dan weer thuisblijven. Wij van Gentblogt hadden graag Sientje Van de Weghe, die ervoor zorgde dat wij gratis aanwezig mochten zijn en naast de presentatie ook voor de regie van de ganse avond instond, bedankt voor een prettige avond en laten hierbij graag weten dat we volgend jaar zeker opnieuw talrijk aanwezig zullen zijn. Maar eerst nog een Mister Ledeberg verkiezing, waar u morgen dan weer mijn verslag over kan lezen.

© 2007 GENTBLOGT VZW