BenX

woensdag 3 oktober 2007 8u58 | josie | 9 reacties
Trefwoorden: .

Zaterdagavond. We besluiten nog eens naar de film te gaan, maar stuiten op enkele meters van de Studioskoop op een vrij ongewoon zicht; een file van aan de kassa tot bijna aan de Zuidstationstraat. Eerst vrezen we geen zitje meer te kunnen bemachtigen en overwegen we nog een andere cinema te proberen, maar dan merken we dat de rij snel opschuift en blijven toch staan. Wanneer we na tien minuutjes wachten in zaal een aankomen, blijkt die al voor een derde gevuld. Vanavond zal Studioskoop alvast niet met verlies draaien…
Een heleboel mensen zijn net als ik benieuwd naar Ben X, de eerste film van Gentenaar Nic Balthazar. Dat kan ook niet verbazen, gezien de vele media-aandacht die de film al heeft gekregen.

Ben X, een door ware feiten geïnspireerde film, vertelt het verhaal van een autistische tiener die het op school hard te verduren krijgt. Thuis is hij gelukkig, zij het in zijn eigen wereld, die van de game Archlord. Hier kan hij een bijzonder machtig personage zijn, Ben X, die al een hoog level heeft bereikt en steeds met hetzelfde mooie meisje samenspeelt. In de chaotische wereld buiten kan hij echter veel minder goed functioneren, tot zijn eigen frustratie. Wanneer het pesten op school escaleert en hij er niet in slaagt weerwerk te bieden, vindt hij zichzelf een grote loser…

Ben X

Alhoewel deze film het uitstekend heeft gedaan op het filmfestival van Montréal hadden de Vlaamse critici, zoals gewoonlijk, een waslijst met kritieken klaar. De acteurs die de tienerrollen op zich nemen zijn te oud, de hulpverleners worden te stereotiep afgebeeld, de voice-over is vervelend door de overdaad aan woordspelletjes, de film mikt op een publiek dat het toch niet zal bereiken omdat ze aan het gamen zijn,… Balthazar van zijn kant weerlegt de kritieken door erop te wijzen dat zijn film ook helemaal niet voor de critici bedoeld is, maar voor het hele grote publiek, dat hij een film voor het hart heeft willen maken.

Volgens mij ligt de waarheid ergens in het midden. Ben X is geen grote cinema of wereldklasse, zoveel is duidelijk. Maar toch is het een bijzonder mooie film, met een zeer relevant verhaal en een straffe cast (Marijke Pinoy als moeder, Greg Timmermans als Ben, Titus De Voogdt als pestkop, Pol Goossens als vader en Tania Van Der Sanden als diens vriendin en Jakob Beks en Johan Heldenbergh als leraars). De combinatie film-videobeelden werkt hier uitstekend, net zoals de soundtrack van Praga Khan. Ook met de zogezegde stereotypes valt het in mijn ogen dik mee, en ook de kritiek die ik in de zaal oppik als zou de film het autisme zelf te weinig in de verf zetten vind ik onterecht.

We weten allemaal veel te weinig over autisme, en net toegankelijke films als deze kunnen hierin het verschil maken. Hetgeen mij wel licht teleurstelde, was het einde, dat op mij eerder theatraal en ongeloofwaardig overkwam. Maar misschien is het omdat ik teveel met de waargebeurde feiten in mijn hoofd zat, en een film toch nog iets anders is dan een waargebeurd verhaal…
In elk geval is Ben X een mooie film die het hart op de juiste plaats heeft, en die ik iedereen dan ook warm kan aanbevelen.

BenX is te zien in StudioSkoop, St Annaplein 63 en Kinepolis Gent, Ter Platen 12.

© 2007 GENTBLOGT VZW

9 reacties »

  1. Reactie van Karel

    Ik denk ook dat het einde van de film niet als waargebeurd mag geïnterpreteerd worden, anders wordt de film inderdaad ongeloofwaardig. Ben X is in ieder geval een schitterende film, zeker de moeite waard!

  2. Reactie van Tom Lievens

    Goedemorgen,

    Ik ben echt nieuwsgierig naar de film. De boek was in ieder geval de moeite waard. Maar ik zal nog wat geduld moeten opbrengen tot volgend jaar als ik weer een keertje naar Gent/België kom.

    Vriendelijke groet van de Spaanders voor de Vlaanders

  3. Reactie van jeroenL

    Beste Tom,
    Misschien heb je geluk en kan je de film ook bij jou bekijken; Hij zou al aan meer dan 10 landen verkocht zijn. Ik weet wel niet echt waar je zit, maar wie weet.

  4. Reactie van egel

    Ik vond het einde erover, een beetje ongeloofwaardig maar de makers van de film hebben het expres bedoeld als een film met een boodschap, met een hoopvol einde. En geen cinefiel drama.
    En daar zijn ze in gelukt, een driesterren film, goed, entertainend en voor een groot publiek, zeker beter dan de negatieve recensie in humo liet uitschijnen.

  5. Reactie van TomVS

    Fantastische soundtrack inderdaad! En of het nu ‘erover’, ‘ongeloofwaardig’ of al dan niet 100% ‘waargebeurd’ is weergegeven: iedereen zal hierover wel zijn mening hebben, maar aan de ribben plakken doet hij. Gaat dat zien.

  6. Reactie van Vincent

    Ik ga deze avond gaan kijken. En ik zie er naar uit!

  7. Reactie van zoroos

    Wij waren er ook, op zaterdagavond. Oorspronkelijk voor zaal 2, maar die zat net voor wij wilden betalen vol. Geen spijt dat we toen voor Ben X gekozen hebben. Zeer aangrijpende film en zeer herkenbaar, ook de “woordspelletjes”. Een collega, mama van een zoon met autisme, kon dit bevestigen.

  8. Reactie van Greet

    Ik vond het einde juist goed, omdat het zo onverwacht kwam. Geef toe dat je het niet had zien aankomen. ;-)

  9. Reactie van Joyce

    Een mooie film inderdaad die een realistischer beeld biedt voor de grote massa van wat autisme nu precies is, want velen dachten bij autisme spontaan aan Rainman. Maar wel een beetje jammer dat de persoon met autisme als een arme sukkelaar in beeld wordt gebracht. Wie met normaal begaafde mensen met autisme werkt, weet dat het heel erg de moeite loont om hen beter te leren kennen en hen te laten vertellen over hoe zij de wereld zien. Wij die zonder nadenken de sociale regels weten te volgen, krijgen zo een kans om eens stil te staan bij hoe vreemd deze regels soms wel zijn. Hun hart zit doorgaans op de juiste plaats en hun consequent volgen van principes is een voorbeeld voor velen. We kunnen veel leren van mensen met autisme en die boodschap heb ik wat gemist in de film. Als professional hoop je natuurlijk dat ze bij een thema als handicap ervoor waken dat ze geen medelijden oproepen bij het publiek. Maar misschien wil ik teveel ineens :-)