Klassieke gitaar op niveau

zondag 14 oktober 2007 12u35 | jm | 1 reactie
Trefwoorden: , , .

Raphaëlla Smits trad op in de Handelsbeurs met een zeer klassiek gitaarprogramma. Voor de pauze speelde ze op een romantische gitaar, een Mirecourt uit de late jaren 1820. Ze ging van start met enkele capricci van Luigi R. Legnani, bevallige muziek waarin duidelijk echo’s van Paganini te horen zijn. Het stuk van Mauro Giuliani (op. 119) is bijzonder virtuoos. Het is de eerste van een reeks fantasieën gebaseerd op melodieën uit de opera’s van Rossini, die daarom worden aangeduid als de “Rossiniane”. Smits krijgt dan ook alle kansen om haar nagenoeg feilloze techniek te demonstreren.
aaaaAufenthalt is een wondermooie liedbewerking van Schubert door Mertz in een perfecte uitvoering. Diezelfde Johann K. Mertz schreef Grande Serenade, het laatste stuk dat Smits speelde voor de pauze. Van deze componist en van Guiliano heeft Smits overigens een cd opgenomen.

Na de pauze was het tijd voor Bach, zowat de hoogmis voor klassieke gitaristen. Deze keer geen transcriptie van de cello suites, maar wel van de tweede partita voor viool solo door R. Smits zelf verzorgd. De romantische gitaar werd ingeruild voor een modern instrument (een John Gilbert met acht snaren). Een mooie, heel muzikale uitvoering. Het publiek (waarin enkele gitaarleraren te herkennen waren) dankte met een hartelijk applaus en kreeg daarvoor twee bisnummers cadeau. Een stuk van Napoleon Coste Le Zuyderzée (ook te horen op een andere cd-opname van Smits helemaal gewijd aan composities van Coste) en een mooie ballade van Ramirez.

Gezien in de Handelsbeurs op 11/10/2007.

Foto: Cy Marleen Peeters

© 2007 GENTBLOGT VZW

Eén reactie op Klassieke gitaar op niveau

  1. Reactie van Cupido

    Van de Handelsbeurs gesproken: Rocco Granata vergaste ons vorige dinsdagavond op een mooi gezellig optreden; afwisselende nummers ondersteund door een 14-man sterke begeleidingsgroep en een gemoedelijk praatje tussen de nummers door.
    De zaal was maar half gevuld (of half leeg), maar deze maal hadden de afwezigen toch ongelijk ! Proficiat Rocco !