RSSMediaspecialiste Frieda Saeys overleden
Zowel op de website van UGent als op deze van het Filmfestival verscheen enkele dagen terug een treurig bericht: professor Frieda Saeys, hoogleraar in Gent binnen de vakgroep communicatiewetenschappen is op jonge leeftijd overleden.
Hoewel professor Saeys zelf de media niet opzocht, was net dat onderwerp datgene waar zij zich binnen haar vakgebied op concentreerde.
Professor Saeys was ‘s lands grootste autoriteit waar het betreft de verbanden tussen gender en media. Hier kunt u de resultaten lezen van een grootscheeps onderzoek over de aanwezigheid van mannen en vrouwen in de media en hun specifieke rollen.
Als co-auteur werkte ze mee aan het boek Beeldvorming m/v: diversiteit en emancipatie en ze leverde ook een bijdrage aan het onderzoek over de mediamarkt in Nederland en in Vlaanderen.
Zij zette mee haar schouders onder de reeks Film en Televisiestudies waarvan deel 4 en 5 op het Filmfestival werden voorgesteld.
Onder haar leiding werd heel wat onderzoek verricht naar de beeldvorming van allochtonen in de media. Zij besteedde veel aandacht aan beeldvorming en racisme en attendeerde in haar werk de media vaak op hun verantwoordelijkheid op dat vlak.
Zij had aandacht voor interne aspecten: hoeveel allochtonen hebben een rol in de media of een belangrijke functie, is de beeldvorming bij acteurs stereotiep of niet als de externe aspecten: hoe worden allochtonen voorgesteld in de media, hoe ontstaan vooroordelen en hoe kan je ze vermijden?
Zij bleef er op wijzen dat er in verband met die problematiek nog te veel werd veralgemeend en gepolariseerd. ‘Hoe gekleurd is ons nieuws‘ is één van de onderzoeken waar zij actief bij betrokken was.
De studenten en collega’s van de gewaardeerde Frieda Saeys kennen haar niet alleen als een gedreven onderzoekster, maar ook als een hartelijke, warme persoon. Haar lessen lieten opening voor debat en zij had het vermogen ook de ideeën van jonge studenten naar waarde te schatten.
Als oud-student van de professor meen ik voor de hele redactie te mogen spreken om onze meest oprechte deelneming te betuigen aan de familie en vrienden van Frieda Saeys.
© 2007 GENTBLOGT VZW
Ik ben ook één van de vele studenten geweest van Professor Saeys (van ’93 tot ’97, meen ik) en ik kan ook getuigen dat ze mij zeer is bijgebleven, jaren na datum. Ik vond haar één van de (weinige) lesgevende lichtpunten in mijn academische loopbaan. Mijn deelneming ook aan haar gezin, familie en vrienden.
Deze Dame moet ergens in mijn buurt gewoond hebben want de eredienst voor haar begrafenis had plaats in de Sint-Stefanuskerk. Bij het zien van haar foto kan ik haar niet situeren.
Dag Jean Marie,
de Sint-Stefanuskerk in de Sint-Margrietstraat ligt wat ver uit haar buurt. Waar ik het over heb is de Visserij, als ze daar de laatste jaren tenminste nog woonde.
In elk geval via deze weg mijn deelneming aan haar man en dochter.
Er werd afscheid genomen van de professor met een muzikale dienst in de kerk van de Forelstraat, inderdaad.
Deze dame woonde op de Visserij, en de uitvaartdienst had plaats in de Sint-Antoniuskerk, niet de Sint-Stefanuskerk
ondanks het feit dat ik prof.saeys maar een keer heb ontmoet,”bevordering van de allochtone aanwezigheid in culturele centra”, is ze me steeds bijgebleven als een toffe persoonlijkheid. tijdens en na de vergadering.
deelneming aan allen die haar na stonden.
Een knappe dame.
Frieda was inderdaad geen tafelspringer: ik ontmoette haar een paar jaar in een koortje, en wist niet dat ze professor was.
Da-ag, Frieda.
Een prachtige vrouw, met inzicht en met veel gedreven engagement.
Een groot verlies!
Langs deze weg wens ik en mijn dochter, Maureen, iedereen te bedanken voor de blijken van medeleven en waardering die wij in overvloed en langs vele wegen hebben mogen ontvangen. Mag dit, zoals voor ons, ook voor iedereen een troost zijn.
Walter Fagot (echtgenoot Frieda Saeys)
Hoewel het onderwerp van mijn thesis haar misschien niet lag, deed ze me altijd de juiste vragen stellen. En met succes, zo zou later blijken. Dank u wel, Professor Saeys.
Ook ik ben een ex-student. Haar lessen waren niet altijd m’n ding, maar wanneer ik haar tijdens m’n laatste jaar eens onder vier ogen sprak, viel me ook haar warme persoonlijkheid op. Met enorm veel begrip simpele maar ondersteunende woorden.
Ook na m’n studies zag ik haar nu en dan in Gent. Altijd een vriendelijke goeiedag, soms een korte babbel. Ze is jammer genoeg het bewijs dat het altijd de besten zijn die het eerst vertrekken.
Mijn oprechte medeleven voor haar familie en vrienden.
Beste Walter en dochter Maureen ,
het overlijden van Frie heeft me erg bewogen .De dienst in St.Antoniuskerk was heel heel mooi en sereen , de stilte ,de hoge kwaliteit van de muziek stemde tot nadenken,een ware troost !Dank daarvoor !
Jammer genoeg kon ik jullie aan de kerkuitgang niet meer persoonlijk begroeten.Trees Seaux heb ik opgebeld en zij zou zeker nog op de een of andere manier eens contact opnemen.De vele getuigenissen hier op deze site tekenen absoluut een beeld van haar rijke persoonlijkheid !Sterkte bij het verwerken van dit verlies-graag zou ik jullie nog eens ontmoeten , er eens over praten , als het gaat als het eens past !
dag Walter , dag Maureen !
van harte
Dora Seaux
e-mail zwenk.kleur-en-vorm@scarlet.be
Although it has been years since my dear friend, Frieda, died, I hold her in my memory as one of the most gracious, charming, and disarmingly humorous of my friends. She was a lady in every possible way, with a beauty which came from her heart.
Ik kende haar van ziens, van enkele uitgewisselde woorden, een klein gesprek en zo leerde ik haar kennen als een warme , vrolijke vrouw, met een lach op haar gezicht, zonder te weten waarmee ze beroepshalve bezig mee was. Ik ben bedroefd haar heengaan hier te moeten lezen en wil hierbij mijn medeleven als gewone mens betonen aan haar echtgenoot en haar dochter.
Frieda is veel te vroeg heengegaan.Ik ben echter blij te vernemen dat er een Friada Saeys Foundation bestaat, zodat haar werk toch verdergezet kan worden.